Ρόδες - Για την Αγάπη Αυτή

Posted in By Με λένε δεν 0 σχόλια

Με το μικροφωνο ανοιχτο
ολοι οι ραππερς του ντουνια
φτυνουν σαλια και θυμο
μα το ηχειο ειναι βουβο
και κομμενο απ τα γουρουνια
το γαμημενο ηλεκτρικο

Χωρις πικαπ
με μπιτμποξ και τσαμπουκα
σκετο ραπ
το αυθεντικο
χωρις φαρδια
χωρις αμαξια και λεφτα
μια βραδια
για το χιπχοπ

Mcs bboys και κοινο
γκραφιταδες και dj
με η χωρις συμβολαιο
εχουνε ολοι ενα κοινο
το εβδομηντα στις αρχες
την κουλτουρα του χιπχοπ

Χιλιες ομαδες
χιλιες κλικες κι αρχηγοι
μια μουσικη
μια γαματη στιγμη
χιλιες ζωες
να ζουσαν ολοι απ την αρχη
δεν θα μετανιωνε κανεις για την αγαπη αυτη

Ειναι γαματο κι απιστευτο
ν ακους το ακατεργαστο
τοσο αληθινο κι αγεραστο
κι ανορθογραφα στιχακια ποιητων του δρομου
ν ανοιγουν λεωφορους προς το υποσυνειδητο μου
ειναι δικο μου πια,κι ανηκει σ ολο τον κοσμο
ειναι ταξιδι και φορτωνω ολο το βιος μου στον ωμο
κι ας μην εχω ν αγορασω εισητηριο
δεν μου βγαλανε καινουριο διαβατηριο
απο το κτηριο
μολις αποχωρισε ο ελβις
(η τελος παντων καποιος που του μοιαζει)
θα ανεβεις στη σκηνη για να γινεις αστερι
θα χεις γκομενες πολλες και τατουαζ στο χερι
παρεα με τους gangsta του mtv
σαν το αιωνιο παιδι

χωρις πικαπ...

Εγω μεγαλωσα στο γκρι της Ελευσινας
Δεν θα το παιξω εργατια στη σκια της Αθηνας
Μεγαλωσα με πιτσα και μπουζουκια
Κι εχω στεκια γηπεδα καντινες και κουτουκια
Χαραζω διστιχα των ακτιβ μεμπερ στο κορμι μου
κι εχω ενα κομπλεξ για τη φωνη μου
ειναι μαζι μου δυο τρεις φιλοι και γουσταρω
τραγουδω και ραππαρω,super light φουμαρω
κι οχι sante
αντε ντε ποιος θα με κραξει
και ξερω εγω λεω
ξερω εγω ενταξει
δεν ειναι δυνατον να τα χεις μ ολους καλα
και το ιδιο αδυνατο να τα χεις μ ολους χαλια
δεν εχει πεσει ουτε μια φαπα απ οτι ξερω
κι ολοι φημες και μισος σκορπιζουν,αυτο το ξερω
γελαω,κερναω γυρα με γυρα τις αραδες γιατι το μονο που μενει ειν η ΑΓΑΠΗ

χιλιες ομαδες...

Επιστρεφω απο το πουθενα με το hardcore
δευτερο παρκο,παρτο και πιο δυνατα βαλτο
και σε r n b ζητω ρεφρεν,η λεωφορος ΝΑΤΟ
μ εβγαλε εξω απο το βαλτο για μια νεα πνοη
υπαρχουν λεξεις κι αριθμοι που μεταφραζουν τη ζωη
σε λογικη
μα ειναι ανεξηγητο το χιπ χοπ
ειναι μεταφυσικο κι ας εχει ωμο ρεαλισμο
κι οσο κι αν το αγαπω,υπαρχουν φορες που το σιχαινομαι
μα οταν παιζει δισκο στο πλατω , ξανατρελαινομαι
πως ειναι δυνατον τοσος φανατισμος?
μισογυνισμος , ομοφυλοφοβια , και λουμπεν αυτισμος?
και συναμα να μαι αυτος που θα γνεψει με το κεφαλι του
οταν θα παιξει billy b,daddy kane, de la soul
ultramagnetic mcs,ακομα και dre και wu tang
αφηστε τα κοκορεματα και τα μπανγκ μπανγκ
και πιαστε τα μικροφωνα στο χερι για ενα παρτι τελευταιο
τι κοιτας ρε?

χωρις πικαπ....

Θυμαμαι τα παλια που με λεγαν ροκα
το 70 οταν ξεκιναγα με blues και τσαμπουκα
εχω γκριζα μαλλια,και ενα μετρο αλογοουρα
εχω στην πλατη με τους magic καπου χιλια ζωντανα
ειν η κιθαρα βαρια και προσεχε μην ακουμπας
θα σε χτυπησει το ρευμα και δεν θα ξερεις που πας
εχω ζησει το Funk
τον grand master flash
γι αυτο γουσταρω που ροκαρω με τις ροδες,και τι κοιτας?