Νέα Τάξη Πραγμάτων – Ένας Κόμπος Η Χαρά Μου

Posted in By Πλοκάμιας 0 σχόλια

Ένας κόμπος η χαρά μου
Κι όμως αν θα ‘ρθείς
Στάλα στάλα θα στη δώσω
Για να δροσιστείς

Υπάρχουν στη ζωή πράγματα που απολαμβάνεις
Όμως τα εκτιμάς όταν τελικά τα χάνεις
Όταν τ’ αφήσεις, όταν θα φύγουν
Τότε θα νιώσεις πάλι σώματα να σμίγουν
Τότε θα δεις τους ουρανούς να σου ανοίγουν
Για μια στιγμή θα νιώσεις ότι σε τυλίγουν
Όμως γρήγορα απ’ έξω θα σε κλείσουν
Ίσως δυο δάκρια τότε να σε δροσίσουν

Τα πάντα είναι περαστικά
Πόσο πολύ κουράστηκα
Να ψάχνω λίγο άνθρωπια για να γύρω τη πλάστιγγα
Βιάστηκα!
Εκφράστηκα!
Κάπως παιδιάστικα!
Κι ας ήξερα πως το συμφέρων πλέον είναι μάστιγα
Κι ας ήξερα πως μια στιγμή κρατάει μια στιγμή
Κι όταν η στιγμή τελειώσει αφήνει στίγμα στη ψυχή
Κι ας ήξερα
Πάντα ήθελα ωστόσο πάντα έψαχνα τον τρόπο για να νιώσω

Ένας κόμπος η χαρά μου
Κι όμως αν θα ‘ρθεις
Στάλα στάλα θα στη δώσω
Για να δροσιστείς

Το κομμάτι αυτό απευθύνεται σε σένα
Κι είναι τόσο μοναδικό όσο κι εσύ
Αν προτιμάς την αλήθεια από το ψέμα
Ξέροντας πως η κατάληξη θα είναι τραγική
Τότε καλά έκανα που έπιασα την πένα
Γιατί στην τελική αυτό είναι ζωή
Μια μάχη άνιση με τα δεδομένα
Που εκ προοιμίων έχει χαθεί κι όμως κάπου θα δοθεί

Η ιστορία εκεί γυρνάει σελίδα
Όταν 300 πολεμάν χωρίς ελπίδα
Όταν στο σκότος των ανθρώπων ματωμένος επουλώνεις τις πληγές σου για να μείνεις ηλιαχτίδα
Κι αν ξεσπάσει καταιγίδα δεν τρέχεις να κρυφτείς
Απλά απολαμβάνεις τις στάλες της βροχής
Η χαρά σου έγινε θλίψη
Μα μην ντραπείς, νά ‘σαι περήφανος που στάθηκες στο τέρμα αξιοπρεπής

Κόμπος η χαρά μου
Κι απόψε με τυλίγει
Θα με πονέσει πιο πολύ όταν φύγει
Κόμπος η χαρά μου κι απόψε αν θυμηθείς
Έλα στον ύπνο το βράδυ να το λύσεις μη χαθείς