Follow me on Twitter RSS FEED

Φονικό μηχάνημα-Βήτα Πεις

Posted in By Koukoumafka 0 σχόλια

Φονικό μηχάνημα, φονικό μηχάνημα, φονικό μηχάνημα, φονικό μηχάνημα.

ΒΠ σημαίνει τελετή, πολεμική τέχνη για καλλιτεχνική πορεία, μαστούρα και μέθη. Φονικό μηχάνημα για κάθε συγκρότημα δίνω μάθημα. Γίνομαι πηγή γεμάτη δώρα με στυλ. Νυχτοπερπάτημα σε κάθε στενό το σπαθί σηκώνω, κόβω τον αέρα που'χετε πάρει κάθε φορά που χώνω. Μακάρι να'χατε κάτι να πείτε να'χατε μυαλό για να σκεφτείτε, να δείξετε κάποιο δρόμο. Γράφατε μα δίχως θέματα, πάτε χαριτωμένα μα πουθενά δεν φτάσατε, πουθενά τελικά. Χρόνια τώρα καταστάσεις, λόγια μόνο κι όχι πράξεις και χαμηλά ξεπέσατε, χαμηλά γενικά. ΒΠ, Αθάνατο και να το εμπεδώσετε. Όσοι το κράξατε καιρός να μετανιώσετε. Χάσαμε πολύτιμο χρόνο λόγω του πάθους. Δεν χειροκροτώ το παραμικρό δείγμα λάθους. Επικίνδυνος λοιπόν είναι ο τόπος που κατοικούμε. Το δίνουμε μουνόπανα δίχως να πληρωθούμε. Σεβασμό δεν απαιτούμε, υποταγή ζητάμε. Μάγκα λυπάμαι, κατρακυλάμε προς την κορυφή. Λυπάμαι μουνί. Είχα και θα'χω την τιμή να παραμένω βαρυσήμαντος ΡΤΜ, εγκλήματος αιτία. Το ζούμε λοιπόν με full αλητεία. Σβήνω τα κεριά στα μουσικά νεκροταφεία.

Τώρα το πένθος σας είναι γιορτή για μας. Είναι ο Άσαρκος απλά και περισσεύετε. Μην τα μπερδεύετε χάνετε μονομιάς, αφού δεν βρήκατε τον τρόπο για ν'ανέβετε. Ήρθε τ'Αθάνατο μετά την τελετή μας, το υπερσύγχρονο για κοινό με μυαλό. Το cd σας πάνω κάτω θα μοιάζει με το cd μας. Μουσικός παράδεισος με τον ρυθμό Θεό.

Κι αφού γεμίσαμε πουτάνες είναι καιρός να γαμήσουμε. Βρήκαμε ένα δρόμο δικό μας να περπατήσουμε. Και αφού για την ειρήνη θα'πρεπε να πολεμήσουμε, βρείτε μας τον κόσμο κι εμείς θα το κανονίσουμε. Σταματήστε τα ψέμματα μοιάζετε με πολιτικούς. Θέματα πολλά, πολλά κουπλέ για ραψωδούς. Είστε τυχεροί που το δίνουμε για θνητούς. Μιμείστε την σιωπή, γι'αυτό έχετε οπαδούς κουφούς. Αν ακούσετε πως έχει συναυλία ΒΠ, ελάτε μαζικά για μουσική, νταφού, κρασί. Μην περιμένετε να μπείτε τζαμπέ, τζαμπέ το cd. Κι όσοι γουστάρετε μια μάχη θα τα πούμε στην σκηνή. Απαραίτητο το κόκκινο χ, κλείσε το στόμα σου. Ξάπλωσε αναπαυτικά και άνοιξε τα πόδια σου. Γάμησα την κλίκα σου πούστη, χάνεις τα λόγια σου. Σ'αφήνω μόνο σου ν'ακολουθάς την μόδα σου. Θέλω να δω τον ιδρώτα σου, μα βλέπω λάθη. Ζωντανεύω τον πολιτισμό που βλάκα δεν υπάρχει και μετά επαναφορά στον πλανήτη Γη για την μάχη. Φέραμε τον λόγο χρυσάφι, πάρε τον μπούλο. Δεν θα σε χρειαστώ, έχω τον Σατανά για δούλο. Στην δουλειά σου delete, σε λίγο ΡΤΜ the trick. Τα πάντα χάνονται όταν οι Ραψωδοί ξεπετάγονται. Όσοι χώνονται απ'το φονικό μηχάνημα θανατώνονται.

Τώρα το πένθος σας είναι γιορτή για μας. Είναι ο Άσαρκος απλά και περισσεύετε. Μην τα μπερδεύετε χάνετε μονομιάς, αφού δεν βρήκατε τον τρόπο για ν'ανέβετε. Ήρθε τ'Αθάνατο μετά την τελετή μας, το υπερσύγχρονο για κοινό με μυαλό. Το cd σας πάνω κάτω θα μοιάζει με το cd μας. Μουσικός παράδεισος με τον ρυθμό Θεό.(x2)

Πέστε κάτω με στυλ-Βήτα Πεις

Posted in By Koukoumafka 0 σχόλια

Πέστε κάτω με στυλ,
στην φάση Άσαρκος ο Γολιάθ
νεκρός ο Δαβίδ,ρίμες extreme,extra large παντελόνια
και raps,ΒΠ team σκάει το tanks
για crash test με fans.
Πέστε κάτω με στυλ,
στην φάση Άσαρκος ο Γολιάθ
νεκρός ο Δαβίδ,ρίμες extreme,extra large παντελόνια
και raps,ΒΠ team σκάει το tanks
για crash test με fans.

Πρώτο πικάντικο στυλ να γευτείς,
πρώτη γεύση να πάρεις και τζούρα για να χαθείς.
Να σιχαθείς τους μαλάκες που ακολουθείς,
έλα σε μας αλλιώς μαλάκα θα τιμωρηθείς.
Το στυλ μας περιπέτεια με super εφέ,
με τρομοκράτες να σερβίρουνε σε μας τον καφέ.
Και φτάνοντας τόσο ψηλά που δεν θα φτάσεις ποτέ,τιποτένιε δεν θα σε παρεξηγώ,Αθήνα ολέ.
Είναι το στυλ σου αποτυχία με κλεμμένους ρυθμούς,
με οπαδούς πουτάνας γιούς και στιχάκια για τους νεκρούς
Με καριόληδες που το' δανε μόδα και στήνουν κώλο.
Με τσιράκια που' χουν δείξει υποταγή σε αρχηγούς.
Reality flow,να δίνω show,τραβώ την περόνη,
μην το πουλάς γιατί ο ραπας δεν είναι πόρνη.
Εμπορικό το κάνουν οι φλώροι δίχως αρχίδια,
στο επόμενο cd τους,περίπου θα ακούς τα ίδια.
Η λυρική σκηνή μας θυμίζει τρομοκρατία,
αντίθετα η συναυλία σας κωμωδία.
Μικροφωνίζετε στα 10 λεπτά ένα πεντάλεπτο,
στην γκόμενα σας τριαντάφυλλο και εγώ πεντάφυλλο.
Χρόνια πολλά,γιορτάζουν όσοι μας ακούνε,
ανεβήκανε ψηλά και απ'τον στίχο θα κρατηθούνε.
Κάντε κύκλο γύρω γύρω,το μπάφο γυρνά τριγύρω.
Είναι φίνο και με λίγα λόγια μάγκα σε διασύρω.

Πέστε κάτω με στυλ,
στην φάση Άσαρκος ο Γολιάθ
νεκρός ο Δαβίδ,ρίμες extreme,extra large παντελόνια
και raps,ΒΠ team σκάει το tanks
για crash test με fans.
Πέστε κάτω με στυλ,
στην φάση Άσαρκος ο Γολιάθ
νεκρός ο Δαβίδ,ρίμες extreme,extra large παντελόνια
και raps,ΒΠ team σκάει το tanks
για crαsh test με fans.

Άριστα κουπλέ με βηματισμό
μπας και πιάσετε λιγάκι ρυθμό χτυπώ-ντας
Αρχή χωρίς φινάλε,είσαι πιο μικρός μεγάλε.
Το φέραμε γι'αυτούς που το ζητάνε,ΒΠ
έχω τον έλεγχο,κλέβωντας την πράξη απ'τον ένοχο.
Δίνω το επίσημο,μη αντιμετωπήσιμο,
πάρε την ανάσα του Άσα,και καλοπέρνα
Πες μου την αλήθεια για σένα και άσε το ψέμα.
Βάλε στην παλάμη σου πένα και πιάσε θέμα.
Δεν κυνηγάω δόξα,λεφτά,ούτε το στέμμα.
Δεν με νοιάζει,η πένα μου κράζει και θα δουλέψει,φίλε
Κάτσε,άκου και σκάσε,σε μάθανε έτσι να μην βλέπεις
τι γίνεται,να μην ακούς τι παίζει.
Απλά δεν έχεις άποψη,γι'αυτό δεν παίρνεις θέση.
Ενώ η μουσική βιομηχανία παίρνει θέση,
ενώ το rap δεν έχει να πει ούτε μια λέξη.
Βλέπεις εμείς δεν έχουμε βυζιά,μουνότρυπες
δεν κάνουμε χρυσά cd's.Στήνετε κώλο για θέση.
Άλλος το παίζει χασικλής δίχως να πίνει μαύρο,
άλλος το παίζει bro και περιμένει μπράβο,
άλλος την είδε μεγάλος,μα είναι μικρός.
Έχει λεφτά,μιλάει για φτώχεια,το παίζει και αναρχικός.

Πέστε κάτω με στυλ,
στην φάση Άσαρκος ο Γολιάθ
νεκρός ο Δαβίδ,ρίμες extreme,extra large παντελόνια
και raps,ΒΠ team σκάει το tanks
για crash test με fans.
Πέστε κάτω με στυλ,
στην φάση Άσαρκος ο Γολιάθ
νεκρός ο Δαβίδ,ρίμες extreme,extra large παντελόνια
και raps, ΒΠ team σκάει το tanks
για crash test με fans(3x)

Όταν γράφω-Βήτα Πεις

Posted in By Koukoumafka 0 σχόλια

Το στόμα μου πομπός. Κάνω τραγούδι το καθετί που νιώθω. Κι ότι νιώθω βγαίνει ευτυχώς. Κοιτάω μπροστά, βλέπω τον τόπο δεν δείχνει νεκρός. Δείχνει κουρασμένος λίγο μα είναι ζωντανός. Χαμηλών budget καλά κοιτάν να τ'αποπλανήσουν. Χαμηλών τόνων φωνές, οι φωνές που δεν θα σβήσουν. Οι φωνές που τα μυαλά θα ξυπνήσουν ή θα το προσπαθήσουν. Γίνονται φλόγα σ'έναν ρυθμό να σε ξεναγήσουν. Πέτα ψηλά τις στιγμές που το θέλεις μάγκα μπορείς. Με πιστεύεις; Μαζί μου ν'ανέβεις κι όταν κατέβεις να τους πεις βγήκα με τους Βήτα Πεις. Πες, ξέρουν να σέβονται γι'αυτό δεν τους ανέχονται. Βλέπω επιθέσεις που έρχονται και χτυπάνε, μα δεν πονάν, δεν καταστρέφουνε, κακώς μιλάν. Επίδειξη ικανότητας με αίτιο την αφύπνιση. Βήματα μπροστά μαζί με τον λαό.

Γιατί όταν γράφω, υπάρχω, χάνομαι μες στον ρυθμό. Όταν γράφω γίνομαι φιάλη που βγάζει χρώμα και βάφω. Μου δίνεις αφορμές μουσική. Γιατί όταν γράφω, πλάθω εικόνες σε τύπους δίνω και θα'ρθω πιο κοντά σε σένα για να μάθω ότι όταν γράφω μου δίνεις αφορμές μουσική.

Δεν ψάχνω μίσος, δεν αποσκοπώ στην διάλυση man. Δεν θέλω να θίξω, δεν θέλω να τραβήξω πλήθος. Θέλω να μυήσω ακροατές κι εκπρόσωπους να χειροκροτάνε την εξέλιξη μέσα σε ρυθμούς. Πάλι γράφω, σκέφτομαι τ'ακούς; προβλήματα υπάρχουνε χιλιάδες μα ψάχνουμε τη λύση τους. Οι καρδιές του πλανήτη είναι κλειδωμένες σπίτι τους, πληγωμένες γι'αυτό δεν ψάχνουν πλέον για δεσμούς. Δίνω αφορμές να γελάσουν, να κάνουν επαφές, να βγάλουν φτερά να πετάξουν, τον ρυθμό να πιάσουν να χορέψουν, να μπουν όλοι σε κατάσταση έκστασης. Η μπότα γροθιά και το snare χαστούκι αφύπνισης. Δύναμη το beat, το κεφάλι πάνω και κάτω πηγαίνει, agh, με τρελαίνει η κίνηση στο beat. Οι μάζες των ανθρώπων να κοιτάξουνε ψηλά. Εκεί υπάρχει το studio που γράφουμε παιδιά.

Γιατί όταν γράφω, υπάρχω, χάνομαι μες στον ρυθμό. Όταν γράφω γίνομαι φιάλη που βγάζει χρώμα και βάφω. Μου δίνεις αφορμές μουσική. Γιατί όταν γράφω, πλάθω εικόνες σε τύπους δίνω και θα'ρθω πιο κοντά σε σένα για να μάθω ότι όταν γράφω μου δίνεις αφορμές μουσική.

Γιατί όταν γράφω, γράφω για να γίνω καλύτερος. Σεβασμός υπάρχει κι επιστρέφω δριμύτερος. Ανεπίσημος ογκόλιθος, εύθυμος κι όχι μίζερος. Κι εσύ...ίσως ή όχι να μην κρατηθείτε φίλε μου, ίσως να φανήκαμε ασεβείς μπροστά σου μάγκα, ίσως να την είδες βασιλιάς και συ λιγάκι. Μήπως κάνω λάθος; δεν νομίζω φίλος. Βλέπεις τρέχουμε δουλειές και το σκήπτρο κρατάμε ακόμη. Είμαστε μόνοι δίχως να΄χουμε νταβά να πληρώνει και σε καμιά περίπτωση φλώροι το στόμα μας κλειστό δεν θα μείνει. Την πόλη κρατάμε μες στο ρυθμό.

Ό,τι νιώθω γράφω-Βήτα Πεις

Posted in By Koukoumafka 0 σχόλια

Ό,τι νιώθω γράφω, πληρώνω για να το'χετε. Πληρώνομαι κάθε φορά που το νιώθετε. Ό,τι νιώθω γράφω, σηκώνομαι στα πόδια μου. Την Γη κοιτώ ξανά να πάρετε τα λόγια μου. Χαμένος, χαμένος σ'έναν πλανήτη μουσικής μιας βιομηχανίας που όταν μπω θα νιώθω ξένος, ξένος. Σ'ένα πλανήτη μουσικής που μέχρι τώρα στέκομαι στο κάτω μέρος(2x).

(Άσαρκος): Ενώ το βλέπω να ζωντανεύει, πεθαίνει πάλι. Ενώ το βλέπω να βγαίνει σαν το φεγγάρι, πέφτει πάλι το γαμημένο σκοτάδι. Χαμηλά πηγαίνουν όλοι, στο μυαλό τους αιώνιο βράδυ. Ζωντανεύει, εγκλωβίζει το σκεπτικό τους. Παλεύει να νικήσει αυτό που προσπαθεί με νύχια και δόντια να εκφράσει. Το στυλό τους τώρα νεκρό. Εδώ και χρόνια βλέπω μαριονέτες σαν άγγελους κόλασης. Το μόνο φως που λαμβάνουν αυτό της τηλεόρασης. Δεν περιμένω να νιώθετε αυτό που νιώθω. Αφού δεν ξέρετε στ'αλήθεια ποιον έχετε βάλει στόχο. Γυρνάτε μες τα κανάλια δίχως να'χετε κάνει το λόγο σας όπλο σ'αυτό τον τόπο. Πέφτουν οι μάσκες, γράφω το νιώθω. Βλέπω μόνο του τον εαυτό μου, το χρήμα, το χρόνο, κάποια όνειρα, κάποιο δικό μου πρόβλημα. Ο στίχος γίνεται λάβα στην παγωμένη Ελλάδα. Να νιώσετε λίγο πόνο πρέπει, μήπως και γράψετε κάτι που να μ'αγγίξει. Μια σελίδα στο διαδίκτυο την φάση μας προσπαθεί να στηρίξει προβάλλοντας κώλους, φασίστες, φλώρους, νταβατζήδες. Αυτή είναι η φάση σε περίπτωση που δεν είδες. Μαλάκα γράφω γιατί νιώθω και δεν γράφω ποτέ μου για πλάκα. Το όνομα μου Α, πληρώνω για να το'χετε. Ένα μόνο μένει πλέον. Το να με νιώθετε. Με νιώθετε;

Ό,τι νιώθω γράφω, πληρώνω για να το'χετε. Πληρώνομαι κάθε φορά που το νιώθετε. Ό,τι νιώθω γράφω, σηκώνομαι στα πόδια μου. Την Γη κοιτώ ξανά να πάρετε τα λόγια μου. Χαμένος, χαμένος σ'έναν πλανήτη μουσικής μιας βιομηχανίας που όταν μπω θα νιώθω ξένος, ξένος. Σ'ένα πλανήτη μουσικής που μέχρι τώρα στέκομαι στο κάτω μέρος.

(Λάμπρος): Τι κι αν φύγαν κάποια φράγκα για ν'ακούσετε αυτό; Τι κι αν ξέρω ότι απ'τη φάση δεν θα πληρωθώ; Ένα λιθαράκι βάζουμε για να γίνει ενιαίο και γι'αυτούς που δεν πουλήσαν, τίποτα δεν είν' τυχαίο. Για όσους προβληθήκαν στα FM και στα κανάλια, τους βλέπεις κι έχουν μείνει στων δισκογραφικών τα συρτάρια. Τώρα τα clubs γεμίσανε με μπαντάνες και φαρδιά. Τώρα της μόδας έγιναν τα άδεια μαγαζιά. Αστείοι είμαστε όλοι μας που φτάσαμε ως εδώ. Κι οι πιο αστείοι από μας βρίσκονται κάπου εδώ τριγύρω. Γύρω γύρω όλοι και στην μέση μία πίτα. Και το φλουρί κατάπιανε απ'την πολύ την πείνα. Προσπάθεια, ενότητα, καμιά δικαιολογία. Οι 8 φανταστικοί προσφέρουνε την τριλογία. Ό,τι νιώθω γράφω και θα γράφω όπως θέλω. Ή το κάνουμε όπως νιώθουμε ή το κάνουμε μπουρδέλο. (Hatemost): Βλέπω όλοι περιμένουνε τζάμπα δουλειές. Με νιώθουν άραγε; Έτσι φαίνεται, έτσι πρέπει κολλητέ. Τρία cd's πληρωμένα από την τσέπη τους. Μέσα απ'την καρδιά μου το'κανα για σένα τ'ακούς; Πρέπει να δώσεις για να πάρεις ο κανόνας. Πρέπει να υποστηρίξεις και συ να μην συνεχιστεί ο χειμώνας, γιατί δεν θα δεις ποτέ σου εξέλιξη. Δεν θα δεις ποτέ σου την ανόρθωση και φλόγα καυτή.

Ό,τι νιώθω γράφω, πληρώνω για να το'χετε. Πληρώνομαι κάθε φορά που το νιώθετε. Ό,τι νιώθω γράφω, σηκώνομαι στα πόδια μου. Την Γη κοιτώ ξανά να πάρετε τα λόγια μου. Χαμένος, χαμένος σ'έναν πλανήτη μουσικής μιας βιομηχανίας που όταν μπω θα νιώθω ξένος, ξένος. Σ'ένα πλανήτη μουσικής που μέχρι τώρα στέκομαι στο κάτω μέρος(2x).

Πανόπτικον-Βήτα Πεις

Posted in By Koukoumafka 0 σχόλια

(Φορτσάτος): Πίσω απ’τη μάζα, σπάω τα δεσμά, ανοίγω μάτια. Πίσω από την ήσυχη Ελλάδα, δραπετεύω από την αλήθεια που μου δείξαν, από το πανόπτικον που χρόνια με κρατήσαν. Δεν αρκέστηκα στους γρίφους, δεν δέθηκα μαζί τους. Είμαι απ’τους 7 σπασμένους κρίκους. Ανάπηρο με θέλαν, έτσι με δασκαλεύαν πατριώτη, να πέσω στην σημαία. Εκεί μ’οδεύαν. Να μην κοιτώ, να μην μιλώ, να μην πετώ, να μην αισθάνομαι, να’μαι φυτό. Κοινωνία ώρα μηδέν, καλή έχουνε ύπνωση. Μας βραχυκυκλώσαν στο look καμιά αντίδραση. Φόβος, νόμος, τάφος, κράτος, νέφος, έθνος, ζωντανός, τέλος. (Άσαρκος): Πάτησες play, σημαίνει πως η τηλεόραση έκλεισε. Έχτισε η Ελλάδα όνειρα, μετά τα γκρέμισε. Μ’ομοφυλόφυλα πρότυπα η μήτρα γέμισε. Μια μήτρα που’χει χρόνια σαπίσει τη χώρα γέμισε με λύσεις όχι για προβλήματα. Δίνοντας απαντήσεις όχι για δικές μας ερωτήσεις. Είναι κύκλωμα, σύστημα, οργανωμένο έγκλημα η τρέλα. Όπως και να’χει δεν μπορείς να δεις την ταμπέλα. Κι έτσι η μόδα αποφασίζει τι σ’αρέσει. Σε καταγράφουν κάμερες γιατί αλλάζεις θέση. Ακούνε την φωνή σου μαλάκα μη βγάζεις λέξη. Ακόμα κι η σιωπή σου διαβάζεται από την σκέψη. Για μέ…να ο στρατιώτης που δεν πήρε όρκο. Δεν τους νοιάζει να χαθεί ένα παιδί, μα να μην χαθεί το όπλο. Κρύα όλα ελληνικά νεκροταφεία. Τώρα η δολοφονία βαφτίζεται αυτοκτονία. Είναι τάφος κράτος, με νόμο και τρόμο, είναι λάθος και νιώθω έτοιμος όχι γεμάτος. (Φορτσάτος): Agh ναι. Με κρατήσανε για χρόνια κλεισμένο στην φυλακή της παραπλάνησης γι’αυτό έχασα έδαφος. Πέσαν τα τείχη και τώρα αρνούμαι να συμβιβαστώ. Αστοχήσατε, βαδίζω ανεξέλεγκτος. Μου’χαν κρύψει το φεγγάρι. Για χρόνια με φυλακίσανε στην άγνοια, γι’αυτό έχασα έδαφος. Πέσαν τα τείχη και απ’τη μάζα σου διαφέρω. Το πανόπτικον απέτυχε, βαδίζω ανεξέλεγκτος.

Κάθε φορά που χάνομαι-Βήτα Πεις

Posted in By Koukoumafka 1 σχόλια

Κράτα με(κράτα με), μαζί σ'αυτό ποντάραμε. Είμαι ακόμα αυτός που ήξερες, γι'αυτό που είμαι αγάπα με. Ζητάς εξέλιξη, πατάς στον δρόμο που οι πένες που κρατάς γράφουν Βήτα Πεις(2x)

(Φορτσάτος): Εν έτει 2006 ο δρόμος έχει επιστρέψει. Η Αθήνα πάλι φλέγεται, το σχέδιο θα δουλέψει. Είναι ο Φ ο ρ τ σ α τ ο ς. Πανικός σε κάθε μας βήμα κι οι 7 μαζί. Γράφω στίχους, γράφω για τους λίγους. Γράφω ν'αφυπνίσω μυαλά και να ρίξω τοίχους. Γράφω, γράφω για τους οπαδούς που μας νιώθουνε on δίσκο. Όχι γι'αυτούς που μουρμουράνε τους στίχους, είναι ντροπή τους. Ακόμα οι πένες δίνουν χρώμα και ακόμα οι γροθιές πάνω υψώνονται συνέχεια στον αγώνα. Δεν σταμάτησε να εκφράζεται man δεν επαναπαύεται. Δέχτηκε χτυπήματα απ'όλους κι όμως δεν χάθηκε. Επίμονα μπροστά στα ονόματα έκανε βήματα. Η ομάδα μου πετά ψηλά αψηφώντας την βαρύτητα. Αν το γυρίσω πίσω…ίδια ομάδα, ίδιο έδαφος δεν έχει αλλάξει τίποτα. (Hatemost): Όμως θα μείνω, γι’αυτό δίνω φωτιά να δω λίγο πανικό όταν το στόμα ανοίγω. Μου’πες θέλεις στίχο και στ’αφήνω. Μου’πες θέλεις hip hop πα-ντο και εγώ hip hop σου δίνω. Raps απ’το 98 απόπειρες με raps, βινύλια, καυτό χορό και cans. 2006, φέτος η χρονιά των δρόμων. Για τους fans, one love απ’το στέκι των δαιμόνων. Οι εκπρόσωποι των δρόμων παρών, οι εκπρόσωποι των υπογείων γραμμών, των αγνών μουσικών υλικών. Hardcore hip hoppers, η τέχνη είναι στο on. Τα τέσσερα στοιχεία λάμπουν κι’αυτή τη σεζόν. Γι’αυτό με νιώθεις; σε νιώθω. Με νιώθεις; σε νιώθω. Με νιώθεις; οι πένες υπογράφουν Βήτα Πεις. Γράφω για τους οπαδούς και τους εκπρόσωπους. Γράφω, γεννάω τεχνικές που υπογράφω. (Άσαρκος): Ένα, ένα, δύο, τρία φωτιά στα κρύα. Ζωντανοί ακόμα, αναβάλλοντας την κηδεία. Να οι κόντρες επί σκηνής, Βήτα Πεις δίχως πρόβες. Με βόμβες προγραμματισμένες να σκάσουν όλες. Άκρως επικίνδυνη επίθεση, κίνδυνος θάνατος. Συνήθης ύποπτος κύριος Άσαρκος. Πάτα με, δεν μπορείς. Για πάντα δεν θα μπορείς. Κρίνω για να κρίνεις, αλλά δεν είσαι κριτής οπότε….

Κράτα με(κράτα με), μαζί σ'αυτό ποντάραμε. Είμαι ακόμα αυτός που ήξερες, γι'αυτό που είμαι αγάπα με. Ζητάς εξέλιξη, πατάς στον δρόμο που οι πένες που κρατάς γράφουν Βήτα Πεις(2x)

(Hatemost): Νιώθεις τον H a t e κι έτσι εφικτή θα’ναι η πρόσβαση στον πλανήτη μουσική. M o(o) s t (t). Hatemost πρίζα της ανάπτυξης MC’s. Πάλι στην πίεση τα μικρόφωνα ανοιχτά κρατάμε. Εκπρόσωποι μην κάνετε bite στυλς. Αν το δεις και δεν το σεβαστείς, οι πένες ωριμάσαν και φωνάζουν Βήτα Πεις. Ε ο κίνηση δίνω στον λαό μου λέω, δίνω κάτι νέο και πνέω κάθε φορά που ρέω. Κάθε στιγμή που η γέννηση στίχου αγγίζει το λαό, ακολουθεί ένα σχέδιο τοίχου. (Άσαρκος): Ανοίγουνε, πίνουνε, κλείνουνε μετά. Μαλακίες λένε στόματα ξημερώματα. Χάσανε τα πάντα παντοτινά. Ένα βράδυ το 97 πένα πήρες φωτιά κι από τό…τε φλεγόμενο. Τελειώνει ό…χι όποτε γράφει για να’χει στη μάχη λό…γο ξυράφι ο κύριος Μηχάνημα Φονικό. Κρίνομαι α…γενής, ντύνομαι ασεβής, γίνομαι…(Φορτσάτος): ένα με το στυλό όταν το γράφω, ένα με τους 7 όταν ηχογράφω, ένα με το beat, ένα με το μπάσο(μπράβο). Καίει λυρισμός όταν φτύνω, η αλήθεια ρέει σαν Montana sprey(όμορφος σαν τοίχος OFK). Πώς να μην δεις; πως; Μπροστά μας μοιάζεις μικρός. Ακολουθείς πλήθος, ακόμα μοιάζεις τυφλός. Επίσημος ήχος ΒΠ κάτω απ'το ημίφως. Ο ραψωδός γράφει κι ότι γράφω, γράφεις μήπως; Σκέφτηκες ποτέ να γράψεις κάτι δικό σου; Θα είναι μια εξαίσια έκπληξη για το κοινό σου. Τώρα που ξεκίνησε ξέρεις δεν σταματά. Η ομάδα έχει επιστρέψει, κόσμε άνοιξε αυτιά. Για τους οπαδούς ξανά φωτιά να πάρει ο Φορτσάτος. Βήτα Πεις μες στην καρδιά μου το’χω. Σε στιγμές πολέμου ναι τον λόγο κάνω όπλο. Πυρήνας δεν χαλάρωσε μαλάκες άντε γεια.

Η χρονιά των δρόμων-Βήτα Πεις

Posted in By Koukoumafka 0 σχόλια

Κράτα με(κράτα με), μαζί σ'αυτό ποντάραμε. Είμαι ακόμα αυτός που ήξερες, γι'αυτό που είμαι αγάπα με. Ζητάς εξέλιξη, πατάς στον δρόμο που οι πένες που κρατάς γράφουν Βήτα Πεις(2x)
(Φορτσάτος): Εν έτει 2006 ο δρόμος έχει επιστρέψει. Η Αθήνα πάλι φλέγεται, το σχέδιο θα δουλέψει. Είναι ο Φ ο ρ τ σ α τ ο ς. Πανικός σε κάθε μας βήμα κι οι 7 μαζί. Γράφω στίχους, γράφω για τους λίγους. Γράφω ν'αφυπνίσω μυαλά και να ρίξω τοίχους. Γράφω, γράφω για τους οπαδούς που μας νιώθουνε on δίσκο. Όχι γι'αυτούς που μουρμουράνε τους στίχους, είναι ντροπή τους. Ακόμα οι πένες δίνουν χρώμα και ακόμα οι γροθιές πάνω υψώνονται συνέχεια στον αγώνα. Δεν σταμάτησε να εκφράζεται man δεν επαναπαύεται. Δέχτηκε χτυπήματα απ'όλους κι όμως δεν χάθηκε. Επίμονα μπροστά στα ονόματα έκανε βήματα. Η ομάδα μου πετά ψηλά αψηφώντας την βαρύτητα. Αν το γυρίσω πίσω…ίδια ομάδα, ίδιο έδαφος δεν έχει αλλάξει τίποτα. (Hatemost): Όμως θα μείνω, γι’αυτό δίνω φωτιά να δω λίγο πανικό όταν το στόμα ανοίγω. Μου’πες θέλεις στίχο και στ’αφήνω. Μου’πες θέλεις hip hop πα-ντο και εγώ hip hop σου δίνω. Raps απ’το 98 απόπειρες με raps, βινύλια, καυτό χορό και cans. 2006, φέτος η χρονιά των δρόμων. Για τους fans, one love απ’το στέκι των δαιμόνων. Οι εκπρόσωποι των δρόμων παρών, οι εκπρόσωποι των υπογείων γραμμών, των αγνών μουσικών υλικών. Hardcore hip hoppers, η τέχνη είναι στο on. Τα τέσσερα στοιχεία λάμπουν κι’αυτή τη σεζόν. Γι’αυτό με νιώθεις; σε νιώθω. Με νιώθεις; σε νιώθω. Με νιώθεις; οι πένες υπογράφουν Βήτα Πεις. Γράφω για τους οπαδούς και τους εκπρόσωπους. Γράφω, γεννάω τεχνικές που υπογράφω. (Άσαρκος): Ένα, ένα, δύο, τρία φωτιά στα κρύα. Ζωντανοί ακόμα, αναβάλλοντας την κηδεία. Να οι κόντρες επί σκηνής, Βήτα Πεις δίχως πρόβες. Με βόμβες προγραμματισμένες να σκάσουν όλες. Άκρως επικίνδυνη επίθεση, κίνδυνος θάνατος. Συνήθης ύποπτος κύριος Άσαρκος. Πάτα με, δεν μπορείς. Για πάντα δεν θα μπορείς. Κρίνω για να κρίνεις, αλλά δεν είσαι κριτής οπότε….

Κράτα με(κράτα με), μαζί σ'αυτό ποντάραμε. Είμαι ακόμα αυτός που ήξερες, γι'αυτό που είμαι αγάπα με. Ζητάς εξέλιξη, πατάς στον δρόμο που οι πένες που κρατάς γράφουν Βήτα Πεις(2x)

(Hatemost): Νιώθεις τον H a t e κι έτσι εφικτή θα’ναι η πρόσβαση στον πλανήτη μουσική. M o(o) s t (t). Hatemost πρίζα της ανάπτυξης MC’s. Πάλι στην πίεση τα μικρόφωνα ανοιχτά κρατάμε. Εκπρόσωποι μην κάνετε bite στυλς. Αν το δεις και δεν το σεβαστείς, οι πένες ωριμάσαν και φωνάζουν Βήτα Πεις. Ε ο κίνηση δίνω στον λαό μου λέω, δίνω κάτι νέο και πνέω κάθε φορά που ρέω. Κάθε στιγμή που η γέννηση στίχου αγγίζει το λαό, ακολουθεί ένα σχέδιο τοίχου. (Άσαρκος): Ανοίγουνε, πίνουνε, κλείνουνε μετά. Μαλακίες λένε στόματα ξημερώματα. Χάσανε τα πάντα παντοτινά. Ένα βράδυ το 97 πένα πήρες φωτιά κι από τό…τε φλεγόμενο. Τελειώνει ό…χι όποτε γράφει για να’χει στη μάχη λό…γο ξυράφι ο κύριος Μηχάνημα Φονικό. Κρίνομαι α…γενής, ντύνομαι ασεβής, γίνομαι…(Φορτσάτος): ένα με το στυλό όταν το γράφω, ένα με τους 7 όταν ηχογράφω, ένα με το beat, ένα με το μπάσο(μπράβο). Καίει λυρισμός όταν φτύνω, η αλήθεια ρέει σαν Montana sprey(όμορφος σαν τοίχος OFK). Πώς να μην δεις; πως; Μπροστά μας μοιάζεις μικρός. Ακολουθείς πλήθος, ακόμα μοιάζεις τυφλός. Επίσημος ήχος ΒΠ κάτω απ'το ημίφως. Ο ραψωδός γράφει κι ότι γράφω, γράφεις μήπως; Σκέφτηκες ποτέ να γράψεις κάτι δικό σου; Θα είναι μια εξαίσια έκπληξη για το κοινό σου. Τώρα που ξεκίνησε ξέρεις δεν σταματά. Η ομάδα έχει επιστρέψει, κόσμε άνοιξε αυτιά. Για τους οπαδούς ξανά φωτιά να πάρει ο Φορτσάτος. Βήτα Πεις μες στην καρδιά μου το’χω. Σε στιγμές πολέμου ναι τον λόγο κάνω όπλο. Πυρήνας δεν χαλάρωσε μαλάκες άντε γεια.

Η ομάδα είναι μία-Βήτα Πεις

Posted in By Koukoumafka 0 σχόλια

Βήτα Πεις, απόλυτοι, κάθετοι ναι, ανεξάρτητοι ναι, ασυγκράτητοι ναι. Όπως ήταν η ομάδα, η ομάδα είναι. Κάθε μονάδα πάθος. Η ομάδα είναι μία φίλε(2x).

(Λάμπρος): Έχω μια διάθεση να φτιάξω μία βόμβα. Να τη στείλω σε αυτούς και αυτές που το'δαν μόδα. Κατ'αρχάς κρατάμε ακόμα την κορώνα. Πιστέψαμε σε ντέρμπι μα το ματς ήτανε τσόντα. Μπαίνοντας στο γήπεδο αντικρίζω αντιπάλους, ακριβές μεταγραφές και οπαδούς σαν παπαγάλους. Στα επίσημα όλα τέλεια ακριβοπληρωμένα μα δεν υπολόγισαν ότι παίζω για την φανέλα. Μεταγραφές δεν γίνονται όσοι θέλουν όμως φεύγουν ή τους διώχνουμε άμα θέλουμε και άλλο δρόμο παίρνουν. Έπαιξα τους έτρεξα κι'ανέβασα τον πήχη. Στην Β' Εθνική τώρα θα ψάχνουνε για τύχη.
(Hatemost): Να τι τρέχω, απ'τον υπόγειο νότες σε ντόπες. Έβαλα σε τάξη τις ιδέες που ήταν σκόρπιες. Έβαλα στην κάννη σφαίρες, κόπιες μουσικές πρωτότυπες γροθιές. Σταυρωμένους με πρόκες καλλιτέχνες στην άκρη της πόλης θάψαμε κότες. Tην ώρα που στόματα κρίνουν απ'τις πολυθρόνες, την ώρα που οι DJ's στο club μιξάρουν Fifty και Lopez, hip hoppers έξω απ'τα μαγαζιά πυροδοτούν βόμβες. Είναι αυτοί όπως το πες οι "Βαράμε Πουτάνες". Οι Βήτα Πεις επιζώντες σε κόντρες. 90 λεπτά πριν την λήξη τα παράτησαν. Το κύπελλο κρατάει η ομάδα κι αντιδράσεις άρχισαν.

Βήτα Πεις, απόλυτοι, κάθετοι ναι, ανεξάρτητοι ναι, ασυγκράτητοι ναι. Όπως ήταν η ομάδα, η ομάδα είναι. Κάθε μονάδα πάθος. Η ομάδα είναι μία φίλε(2x).

(Άσαρκος): Βλάβες, δεν έχει βλάβες όπως σ'άλλες ομάδες. Και λόγια, λόγια για πιόνια. Να χάσω χρόνια για δεκάρες, ν'ακολουθώ την μόδα. Τώρα θέλω μπελάδες. Επίθεση πάλι απ'τους καπιτάλες σε κριτές, διαιτητές και διπλωμάτες, σε παίκτες ντοπέ, μαριονέτες κι οπαδούς πελάτες. Ποτέ το παιχνίδι σικέ με κόκκινες κάρτες. Κανείς δεν πρόκειται να σταματήσει τους Βήτα Πεις. Η ομάδα πετά και χαρίζει και πίσω δεν κάνει, κοντρολάρει και σουτάρει και σκοράρει και πανηγυρίζει. Το γήπεδο σε γιουχάρει και το παιχνίδι δεν γυρίζει. Μπαρούτι μυρίζει παίζουμε πάλι;
(Φορτσάτος): Λογοκρίνετε μας τα λεγώμενα, φίμωσε μας, πρόσαψε μας πως δεν έχουμε σέβας και στάυρωσε μας. Γίνε αντίπαλος υπαρκτός για μας. Απομόνωσε μας τετ α τετ αντιμετώπισε μας. Βήτα Πεις επιστροφή. Η ομάδα μάγκα σκάμε πάλι. Πιάστηκαν στον ύπνο, αφου το φέραμε βράδυ στο παραπέντε. Το δίνω κουφάλες σε χρόνο dt. Χώνεστε στα forums κι όλο λέτε λέτε λέτε. Δεύτε λάβετε φως, κλέφτε τα μάχιμα flows. Η ομάδα λος πετά ψηλά και φέτος. 8 μείον ένας, 8 κι ο Γέροντας σημαία. Βήτα Πεις ιδέα θα πεθάνει τελευταία.

Βήτα Πεις, απόλυτοι, κάθετοι ναι, ανεξάρτητοι ναι, ασυγκράτητοι ναι. Όπως ήταν η ομάδα, η ομάδα είναι. Κάθε μονάδα πάθος. Η ομάδα είναι μία φίλε(2x).

Εντός έδρας-Βήτα Πεις

Posted in By Koukoumafka 0 σχόλια

(Hatemost): Ανίκητος και πάντα πρώτος κι ωστόσο συνεπής απέναντι σ'ένα κοινό που θέλει να' μαι ειλικρινής. Οι πόρτες αν ανοίξουν το γήπεδο θα γεμίσει και θα δεις χούλιγκανς που ονομάζονται Βήτα Πεις. Η λυρική σκηνή μας θυμίζει τρομοκρατία, μ'ενα κόσμο που πετά ψηλά γεμάτο εμπειρία. Μόνιμα στηρίζει ένα καυτό κοινό μαλάκες και όχι πρόβατα. Πορεία στον ουρανό δίχως πρόβλημα. Δίχως φόβο με φράση και μάχη μ'αντισώματα. Εμείς και ο κόσμος καταρρίπτουμε ονόματα. Παίζουνε raps, λυρική καταιγίδα. 8 φανταστικοί κι οι 300 του Λεωνίδα. Φλεγόμενα stages, φλεγόμενα μαγαζιά, φλεγόμενες γροθιές από την ΒΠ στρατιά κι έτσι ελπίδες για την αναγέννηση δώσαμε. Μουσικές επιστήμες στον κόσμο που αυτοί πληγώσανε.

Τα live μας πάντοτε γεμίζουν με μυαλά. Οπαδούς που έχουν άποψη, γλέντι που δεν θα δουν μιλιά. Τα live τους διασκορπίσμενη διαδήλωση. Στίχοι για ακροατές πρόβατα, δίχως εκτίμηση. Στα live μας κλασσική επίθεση με πάθος, αυθεντική σφραγίδα μουσικής γι'αυτό το κράτος. Τα live τους δεν θυμίζουν κάποια απειλή , θυμίζουν άρρωστες τρίχες με το όνομα ΠΟΥΤΑΝΑΣ ΓΙΟΙ.

(Λάμπρος): Ξυπνάτε ρε, φωνάξανε στον κόσμο τους να σηκωθεί. Μ'αυτό το κόσμο εγώ δεν θέλω να'χω επαφή. Κρατήστε τον, καμένος είναι ο όχλος σας και σβήστε τον. Στα live τους το εισητήριο φαίνεται ακριβό. Ψίθυροι στην είσοδο για 1-2 ευρώ. Χασμουριέται το κοινό, βαριέται το προσωπικό του μαγαζιού. Βλάκες θα'χουν πάντα και παντού. Στα live, τα LP τους και σε όλο τους το crew. Χειροκροτήστε τους, η απόλυτη ξεφτίλα μεγαλείο τους. Το παίζουνε μπαμπάδες μα με τόσα εισητήρια τρώνε δάχτυλο απ'το νονό κι απ'το θείο τους. Με τόσα εισητήρια τρώνε δάχτυλο απ'το θείο τους. Είναι αστείο, δεν γράφουνε ιστορία και το παίζουνε μουσείο. Το live τους θυμίζει ένα πορνείο. Οίκος ανοχής αυτοί κι οπαδοί τους. Μικρόφωνα, καλώδια, όλο το μαγαζί τους. ΠΟΥΤΑΝΑΣ ΓΙΟΙ(4x)

Τα live μας πάντοτε γεμίζουν με μυαλά. Οπαδούς που έχουν άποψη, γλέντι που δεν θα δουν μιλιά. Τα live τους διασκορπίσμενη διαδήλωση. Στίχοι για ακροατές πρόβατα, δίχως εκτίμηση. Στα live μας κλασσική επίθεση με πάθος, αυθεντική σφραγίδα μουσικής γι'αυτό το κράτος. Τα live τους δεν θυμίζουν κάποια απειλή , θυμίζουν άρρωστες τρίχες με το όνομα ΠΟΥΤΑΝΑΣ ΓΙΟΙ.

Για τους οπαδούς-Βήτα Πεις

Posted in By Koukoumafka 1 σχόλια

Έτοιμοι λοιπόν για την ΒΠ περιπέτεια(έτοιμοι λοιπόν για την ΒΠ περιπέτεια). Από την κορυφή με αγάπη και αξιοπρέπεια(από την κορυφή με αγάπη και αξιοπρέπεια). Αθάνατο(Αξέχαστο), Αξέχαστο(Αθάνατο)(2x). Με στίχους για να βλέπεις και στίχους για να τ’ακούς. Για τους Οπαδούς(2x).

(Άσαρκος): Λάβετε θέσεις εντός κολάσεως χωρίς ανέσεις. 455 βαθμοί Κελσίου κι επιθέσεις. Βήτα Πεις, δεν τους γαμάς οπότε να μη το πεις. Μετά από μας το χάος, μετά το χάος εσείς. (Φορτσάτος): Κάναμε diss αναιδείς wannabes κι ήταν θέμα χρόνου να πέσετε. Βήτα Πεις ξαναγύρισε, μέσα τους βαθιά το ξέραν όλοι. Ένας δρόμος, μια πόλη, είμαστε 7 και μόνοι(δεν μας σταματάν). (Λάμπρος): Δίνουμε αφορμές να μιλάν. Οι απειλές που εκτοξεύουνε δεν μας αγγίζουν καν. Το γνωρίζουν, δεν έχουν αρχίδια για να μιλήσουν. Είναι για τους οπαδούς κι όλα τα στόματα να κλείσουν. (Hatemost): Θα λυγίσουν όσοι τολμήσουν και προσπαθήσουν να μας αντιμετωπίσουν. Φωτιά θ’αφήσουν κι όσοι πιστοί θελήσουν στην κόλαση των ρυθμών θα μας συναντήσουν.

Έτοιμοι λοιπόν για την ΒΠ περιπέτεια(έτοιμοι λοιπόν για την ΒΠ περιπέτεια). Από την κορυφή με αγάπη και αξιοπρέπεια(από την κορυφή με αγάπη και αξιοπρέπεια). Αθάνατο(Αξέχαστο), Αξέχαστο(Αθάνατο)(2x). Με στίχους για να βλέπεις και στίχους για να τ’ακούς. Για τους Οπαδούς(2x).

Κρατάμε φλόγα μάγκα, όχι φράγκα. Για τους οπαδούς που το κρατάνε στην Ελλάδα. Έχει να λέει η ομάδα, θα’χει για πάντα. Βήτα Πεις κορυφή, αλήθεια ίσον λάβα. Απ’το πρώτο μας βήμα νεκροί δεν πέσαμε. Δεν ξεχαστήκαμε, οι δαίμονες επιστρέψαμε. Μετά το δεύτερο βήμα μείναμε μόνοι μας. Τρίτο κύμα για τους οπαδούς, ιδού η γνώμη μας. Από μας για σας, κερασμένο γεια μας. Είναι ταλέντο το ταπεραμέντο της ομάδας. Κατά μας οι πιο πολλοί μα μερικοί κοντά μας. Μείνετε συντονισμένοι στην συχνότητά μας.

Έτοιμοι λοιπόν για την ΒΠ περιπέτεια(έτοιμοι λοιπόν για την ΒΠ περιπέτεια). Από την κορυφή με αγάπη και αξιοπρέπεια(από την κορυφή με αγάπη και αξιοπρέπεια). Αθάνατο(Αξέχαστο), Αξέχαστο(Αθάνατο)(2x). Με στίχους για να βλέπεις και στίχους για να τ’ακούς. Για τους Οπαδούς(2x).

(Άσαρκος): Οι πένες ωρίμασαν…πλέον. (Hatemost): Το να κυλήσω τα χαρτιά μου μένει η απόλαυση, την μουσική μας μάγκα φέρνω πιο κοντά σου. Κι έτσι τίποτα, με τίποτα δεν θα φιμώσουν το στόμα που τους πονά (ταυτόχρονα στο background: Βήτα Πεις εν έτει 2005-2006. Μετά σίγουρα θα'ρθει κάτι καινούριο. Για τους Οπαδούς).

Είναι μάχιμο γράψιμο, κράξιμο, άσεμνο, έτοιμο, ένοπλο, ένοχο, υπεύθυνο, ώριμο, γνώριμο, μόνιμα πρόβλημα, χτύπημα, ξύπνημα, κίνημα με μήνυμα(4x).

(Hatemost): Έτοιμος να πιαστείς, έτοιμος πάλι για να τραγουδήσεις, να εκφραστείς, να κάτσεις να γράψεις και να δεις τι αξίζεις, να σκεφτείς…υπάρχουν χιλιάδες στ’ αυτόματα βγάζουν απόψεις ναι κι’απόψεις ναι το θέμα είναι ποια απ’αυτά θ’ανεχθείς. (Άσαρκος): Ήρθα να δώσω πάλι μηνύματα, βασικά λίγο φως μες στην νύχτα. Να νιώσουμε δυνατοί, κανονικά. Πάνε οι καιροί που αναπαυτήκαμε στην μήτρα. Δεν έχει παραμύθι πριν την καληνύχτα. Έχει κάθε μέρα μάχη σ’όλη την πατρίδα. Κάθε σελίδα μας μοιάζει και με λεπίδα. Μας χαρακτηρίσανε μέχρι και Λεωνίδα. (Hatemost): Πρέπει να πειστείς ότι μπορείς να σταθείς στα πόδια σου και να μην κλειστείς στο κλουβί που θα εγκλωβιστείς. Πρέπει να σταθείς ασπίδα ενάντια στην κίνηση. Τα μάτια σου ανοιχτά να είναι όταν βαδίζεις. (Άσαρκος): Τα ναρκωτικά να μείνουνε μακριά μας. Πάντα σωστοί κι οι φίλοι πάντα κοντά μας. Σεβασμός σε γονείς και κάτι άλλο, νους υγιής εν σώματι υγιή. Δεν υπερβάλλω, ακόμα δεν ησύχασα καθόλου. Η νεολαία πηγαίνει κατά διαόλου. Μ’ενοχλεί που δεν έχουν λόγο να πολεμάνε και δεν την ψάχνουν και δεν ξυπνάνε.

Είναι μάχιμο γράψιμο, κράξιμο, άσεμνο, έτοιμο, ένοπλο, ένοχο, υπεύθυνο ώριμο, γνώριμο, μόνιμα πρόβλημα, χτύπημα, ξύπνημα, κίνημα με μήνυμα(4x).

Bήτα πείς - Άσαρκος

Posted in By Koukoumafka 1 σχόλια

Εσύ που χάθηκες, που περπατάς και καταστράφηκες. Πάντως εγώ....ζω το στυλ μου και είναι τιμή μου. Το πρόσωπο σου μάγκα πρόσωπο μίμου. Το φονικό μηχάνημα στόμα μηχανή μου. Αποστολή μου ότι έχω στο νου μου, να βγάλει η φωνή μου. Το ζούσα με τύπους που τώρα μάγκα δεν είναι μαζί μου. Δεν γράφουνε στίχους, σοβαρευτήκανε. Ήπιαμε, γίναμε μα τώρα φύγανε. Μα που χαθήκανε; μα τι νομίζανε; που ξεκινήσαμε και που βρεθήκανε; Εργατικές ήμασταν, τώρα στο soda χαθήκανε, κόκα και τριπάκια πήρανε, πόρτα λάθος ανοίγουνε, λάθος κάνουνε λάθος. Είναι λάθος που το πάθος τους υποδέχτηκε ο τάφος. Που είναι ο άλλος σας εαυτός; αυτός που λέγαμε κάφρος. Που χάθηκε η αντίληψη σας που φώναζε κάτω το κράτος; Πάντως κάποιος είναι εδώ, ναι και δεν είναι μαζί σας. Αντιπρόσωπος της Αθήνας, Βήτα Πεις γεμάτοι ταλέντα. Ραψωδοί του Μίσους, Φίρμες, μουσικές κομπίνες. Το κάνουμε σβέλτα και φτάνει ταχύτατα και την συνείδηση αλλάζω με το τίποτα. Άσαρκος, μουσικός διάβολος που βάζει φίμωτρα.

Στις επόμενες στροφές-Ραψωδός Φιλόλογος

Posted in By Koukoumafka 5 σχόλια

Η ζωή μου μ'έχει μάθει να κρατάω πισινές
να προγραμματίζω το αύριο με εμπειρείες χθεσινές
κι όσα έμαθα απ'αυτές τις μέρες μου τις λιγοστές
θα προσπαθήσω να σου πω μες στις επόμενες γραμμές
καταρχάς μάθε τα λόγια σου να μετράς
γιατί η ζωή τα φέρνει έτσι που τους όρκους σου πατάς
και μάθε πως δεν είσαι αυτό που δείχνει ο καθρέφτης
γιατί το πρωί αλήθειες λες το βράδυ νιώθεις ψεύτης
να μαθαίνεις απ'το κάθε συμβάν
και να ξηγιέσαι γιατί άνθρωποι πληγώνονται
οι μεγαλύτεροι μαλάκες δεν την παίζουνε καν
κι οι μεγαλύτερες πουτάνες δεν πληρώνονται
αν στα αλήθεια αγαπάς να το λες σαν τρελός
ακόμα κι αν πέζει τους άλλους να κουράσει
δεν το πιστευώ μα ακόμα κι αν υπήρχε θεός
με τόσο μίσος θα θελε να μας ξεχάσει
να μην πικραίνεις κανέναν τουλάχιστον συνειδητά
γιατί μπορεί για πάντα να τον στιγματήσεις
και εκείνος να σε συγχωρέσει γιατί αλήθεια σ'αγαπά
μα από τις τύψεις ίσως και να τον μισήσεις
να προσέχεις το που πας και τα βράδια όταν γυρνάς
μην περνάς απο κακόφημα λημέρια
έχε το νου σου όμως είσαι και μην το παρατραβάς
γιατί αν θέλει να σε βρει σε βρίσκει και τα μεσημέρια

να σε πάντα συνεπής κι αν μπορείς να μην αργείς
στα ραντεβού σου και στην ώρα σου να φτάσεις
μα άμα δεις και σε στήνουν και δεν νοιάστηκε κανείς
μην περιμένεις να'ρθουν ώσπου να γεράσεις
άμα ξέρεις το σωστό να το κάνεις στο λεπτό
γιατί το λάθος εύκολα σε παρασέρνει
κι άμα θες κάπου να πεις συγγνώμη ή ευχαριστώ
πες το νωρίς γιατί η ζωή αλλιώς τα φέρνει
να περιμένεις πρώτου πράξης όταν είσαι θυμωμένος
γιατί ίσως κάνεις κάτι που μετανιώσεις
κι όταν εκείνος που σε λάτρευε σε κοιτάξει σαν ξένος
θα ναι πια πολύ αργά να το διορθώσεις
να δίνεις τόπο στην οργή όπως κάνω κι εγώ
για μαλακίες να μην τσακώνεσε τόσο
μα για ανθρώπους που αγαπώ θα μπορούσα να σκωτοθώ
κι αν χρειαζόταν θα μπορούσα να σκωτόσω
να είσαι πάντα ευγενικός και χαμόγελαστος
απ'τις μαγκιές δεν κρίνετε ο αντρισμός σου
και εσένα κοπελιά δεν σε κάνει θυληκιά ο αριθμός των αριθμών στο κινητό σου
μα πως να πεις τόσες εμπειρίες ζωής
μέσα σ'ένα κομμάτι κάπως μεθυσμένο
πες το σοφία ή αλλιώς αδυναμία της στιγμής
και να ακούσω τις δικιές σου περιμένω

Σε μια τόση δα στιγμή-Ραψωδός φιλόλογος

Posted in By Koukoumafka 1 σχόλια

Έχειs άραγε σκεφτεί πότε πόσο πολύτιμα είναι όλα αυτά που θεωρείς δεδομένα, δικά σου, έχεις διανοηθεί πότε πως όλα αυτά μπορεί να φύγουν μέχρι να ανοιγοκλείσεις τα βλέφαρά σου?
Έχεις οραματιστεί πότε πως θα 'ταν η ζωή χωρίς να έχεις δίπλα σου την οικογένεια σου, έχεις κλάψει με λυγμούς πότε όταν κάποιος που αγαπούσες έφυγε και δεν είναι πλέον κοντά σου?
Μην ξεγελιέσαι από τον χρόνο, όλα παρέρχονται, οι περασμένες στιγμές σε κοιτούν, σε μέμφονται, μιλώ γι' αυτά που φύγαν και γι' αυτά που έπονται, γιατί τα λάθος λόγια που 'χεις πει δεν επιστρέφονται.
Μιλώ για όλα εκείνα που δεν όλα εκτιμάς που ξεχνάς η που φοβάσαι να τους πεις πως τα αγαπάς, μιλώ γι' αυτά που κάθε μέρα προσπερνάς, που σε περιμένουν κάθε μέρα σπίτι όταν γυρνάς...
Σαν ένα φίλο, αγαπημένο, παιδικό σου...
Σαν ένα μήνυμα απλό στο κινητό σου...
Σαν ένα χάδι της μητέρας στα μαλλιά σου...
Σαν ένα παθιασμένο φιλί από την κοπελιά σου...
Πράγματα τόσο μικρά μα τόσο πολύτιμα, πράγματα που δεν θεωρείς μεγάλο ζήτημα, πράγματα καθημερινά, συνηθισμένα που έχεις μάθει δυστυχώς να θεωρείς δεδομένα...

Σε μια τόση δα στιγμή, οι αποχρώσεις του γκρι, με του χρόνου το πινέλο χρωματίζουν τη γη, και βουτώντας στην παλέτα βάφουν μαύρη τη ζωή, όταν κάποιος από 'μας το άσπρο δεν ήθελε να δει.
Τα όμορφα συνήθως βρίσκονται μπροστά μας, δεν μας αφήνει να τα δούμε η άγνοια μας, κι όταν τα χάσουμε η φύγουν από κοντά μας δεν πρόκειται να τα επιστρέψουν τα δάκρυα μας.
Το κάθε αύριο θολό είναι κι απρόβλεπτο, τα πάντα αλλάζουν μέσα σ' ένα δευτερόλεπτο, γι' αυτό όταν γελάς να θυμάσαι και το γιατί, γιατί τα πιο πολλά χαμόγελα σβήνουν πριν το πρωί.
Και όσα κάνει ο χρόνος δεν μπορείς ν' αλλάξεις, τα λόγια δεν αλλάζουν κι ίσως τώρα πράξεις, μια τόση δα στιγμή είναι αρκετή για να σου πει πως πρέπει κάθε μια μέρα σου ν' αδράξεις.
Ζήσε τώρα το τώρα κι όχι αργότερα, ζήσε μ' όσα έχεις, μη θες περισσότερα, βουτά στην ζωή πριν μείνουν μόνο απόνερα, γιατί όσα έχουμε είναι τα πιο όμορφα όνειρα...

Πέτρα Ψαλίδι Μολύβι Χαρτί-Ραψωδός Φιλόλογος

Posted in By Koukoumafka 0 σχόλια

Είναι Πέτρα σαν τη καρδία μου τη πληγωμένη
που κάτι να την μαλακώσει ανυπόμονα περιμένει
Είναι Ψαλίδι σαν τη χαρά που κόπηκε στη μέση
μα ακόμα ονειρεύομαι και ας μην τους αρέσει
Είναι Μολύβι σ'αυτό που το μυαλό μου βρίσκει διέξοδο επάνω στο χαρτί έτσι ώστε να μη τρελαθεί
Κυρίες και κύριοι αυτή είναι όλη μου η ζωή. Είναι Πέτρα Ψαλίδι Μολύβι Χαρτί.

Πέτρα δεν είναι οτι γίνομαι μεμψήμοιρος απλά γίνομαι ψύθιρος και μόνος μου μιλώ στον εαυτό μου
Θέλω μονάχα μία τζούρα ελπίδας και ας περάσω στα ψιλά γράμματα κάποιας σελίδας.
Μα τι να πω; Ξέρω πως τα προγνοστηκά μου δίνουν πιθανότητες λιγότερες του 1%
Κάποτε τα τα αγνόησα και πάνω του γαντζώθηκα. Και ξέρεις τη κατάφερα; Απλά πληγώθηκα.
Και απο τότε νιώθω να'μαι καταγής δίχως κουράγιο να σταθώ και για να είμαι ειληκρινής
πρώτα νιώσε πως πονάω , μετά έλα να μου πεις πως η καρδιά είναι μονάχα ένας μυς
Γι'αυτό την έκανα πέτρινη και σκληρή κι ας τη διαβρώνει κάθε ένα μου δάκρυ κάθε ανύποπτη στιγμή
Σε κάθε βήμα και παίρνω στον λαιμό μου το κρίμα γιατί έτσι νιώθω είτε είναι είτε όχι λόγου σχήμα

Είναι Πέτρα σαν τη καρδία μου τη πληγωμένη
που κάτι να την μαλακώσει ανυπόμονα περιμένει
Είναι Ψαλίδι σαν τη χαρά που κόπηκε στη μέση
μα ακόμα ονειρεύομαι και ας μην τους αρέσει
Είναι Μολύβι σ'αυτό που το μυαλό μου βρίσκει διέξοδο επάνω στο χαρτί έτσι ώστε να μη τρελαθεί
Κυρίες και κύριοι αυτή είναι όλη μου η ζωή. Είναι Πέτρα Ψαλίδι Μολύβι Χαρτί.

Ψαλίδι αυτό ίσως να το'νιωσες ήδη. Είμαι λουκέτο που δε ταίριαξε κανένα αντικλείδι.
Ξέρεις τι; Έλα και τη χαρά στη μέση κόψε κι ας ζήτησε τ'αντίθετο ο Κριτής το απόψε.
Να σου το θέσω αλλιώς αφού ούτος ή άλλος θα πονέσω έλα και κάντο γρήγορα να γίνει μια κι έξω.
Κι αν δεν αντέξω τουλάχιστον θάχω να με παινέψω πως το παιχνιδάκι σου μονάχος θέλησα να παίξω
Έτσι είμαι σφυρηλατήθηκα απο συμβάντα και ότι όμορφο έχω μου το γκρεμίζουνε πάντα.
Μα δε κακίζω θλιμένες μελωδίες σφυρίζω και ότι κάπου κάπως κάποιος θα τις ακούσει ελπίζω.
Κι ας είναι η χαρά και τα όνειρα μου κομμένα στη μέση ακόμα ονειρεύομαι και ας μη τους αρέσει.
Γιατί δεν υπολόγισαν ότι ακόμα κι έτσι έχω το μισό μου όνειρο για να με ταξιδέψει.

Είναι Πέτρα σαν τη καρδία μου τη πληγωμένη
που κάτι να την μαλακώσει ανυπόμονα περιμένει
Είναι Ψαλίδι σαν τη χαρά που κόπηκε στη μέση
μα ακόμα ονειρεύομαι και ας μην τους αρέσει
Είναι Μολύβι σ'αυτό που το μυαλό μου βρίσκει διέξοδο επάνω στο χαρτί έτσι ώστε να μη τρελαθεί
Κυρίες και κύριοι αυτή είναι όλη μου η ζωή. Είναι Πέτρα Ψαλίδι Μολύβι Χαρτί.

Μολύβι δεν ήταν μια τρέλα πάνω στην ήβη. Ήταν διέξοδο τις ώρες που ένιωθα να μου στρίβει.
Και χαρτί εκεί που ξεδιπλώνω τη ψυχή μου κι αν το ένιωσες ως τώρα έχεις γίνει η εμπνευσή μου.
Τη στιγμή αυτή που γράφω και ξανά παιδί με πλάθω γιατι ο κόσμος των ενήλικων με έκανε να μάθω
πως δε σ'αγαπά κανείς αν δε του έξυπηρετέις μια τουλάχιστον ανάγκη κι ας μη μπορείς να την δεις.
Μα τι να κάνεις; Είναι κέρμα το στρίβεις κερδίζεις χάνεις. Κοίτα μόνο το ταξίδι όσο μπορείς να απολαμβάνεις.
Βρες σανίδα και γαντζώσου μη κολυμπάς στην ελπίδα θα πνιγείς και σου το λέω με τα μάτια μου το είδα.
Εγώ βρήκα το μολύβι για να επιπλέω και χαρτί σα το σε βάπτιση ιστορίες μου να λέω.
Είτε είναι αληθινές είτε θάθελα να είναι άκουσέ τες και άμα σ'εκφράζουν δίπλα μου μείνε.

Είναι Πέτρα σαν τη καρδία μου τη πληγωμένη
που κάτι να την μαλακώσει ανυπόμονα περιμένει
Είναι Ψαλίδι σαν τη χαρά που κόπηκε στη μέση
μα ακόμα ονειρεύομαι και ας μην τους αρέσει
Είναι Μολύβι σ'αυτό που το μυαλό μου βρίσκει διέξοδο επάνω στο χαρτί έτσι ώστε να μη τρελαθεί
Κυρίες και κύριοι αυτή είναι όλη μου η ζωή. Είναι Πέτρα Ψαλίδι Μολύβι Χαρτί.

Ογδονταπέντε-Ραψωδός Φιλόλογος

Posted in By Koukoumafka 0 σχόλια

Πως θα εξηγησεις καποτε σε καποιον που γεννηθηκε εχθες τις σαφες και ανεκτιμητες στιγμες
το παιχνιδι με τα αλλα παιδια μες στις γειτονιες τα τελευταια εκεινα χρονια που γλιτωσαμε απ το στρες
δυστυχως φιλε μου γεγονος ειναι πως ειμαστε η τελευταια που τα προλαβε γενια
αντε τωρα να εξηγησεις εσυ στον πιτσιρικα πως ητανε η εποχη που δεν ειχαμε κινητα
που δεν ειχαμε net,facebook,msn μα διαβαζαμε asterix,looky look και τεν-τεν
που ολη μας η χαρα ολη την εβδομαδα ηταν να ερθει το Σαββατο να δουμε παιδικα
τοτε που το καλο και το κακο δεν ηταν κατι σχετικο και το να βγαζεις φωτογραφιες στο νετ δεν ηταν κατι το φυσιολογικο
και μου φαινετε τραγικο πως ξεπουλησατε ολοι το προσωπικο
τοσο ευκολα τοσο αβιαστα γινανε τα συναισθηματα μας απλησιαστα
να αγαπησεις πραγματικα ή να κανεις φιλιες θυμιζουνε πραγματα αχρειαστα
τιποτα εν τελει πια δεν απομενει κοιτεται η αθωοτητα μας σκοτωμενη
μα την αγνοουμε ολοι επειδικτικα μενοντας μεσα στο καβουκι μας ακομα κλεισμενοι
ΓΑΜΑ τα ιδανικα και τις αξιες ειναι μαλλον πιο σημαντικες οι ηλεκτρονικες γνωριμιες
τα σχολια στις sexy σας φωτογραφιες oι friends,τα views,οι online ομιλιες
το τελειο προφιλ,οι σχεσεις οι εφημερες,χειμερες λογια που με κυνηγαν γιατι οι ανθρωποι σκοτωσαν πια την αγαπη,
το γυρισαν στα one-night-stand
κανω εκληση απεγνωσμενη,μην βλεπεις το παιδι,τον φιλο σου,την γκομενα σου να πεθαινει
γιατι ετσι γινεται και ας μην το καταλαβαινει,δραση πρεπει να αναλαβεις τωρα που δεν ειστε ξενοι
ΑΚΟΜΑ δεν ειναι αργα τα λογια μου μην βλεπεις σαν οπισθωδρομικα,θημυσου το πως ηταν οταν ειμασταν παιδια
οταν ειχε σημασια το ποιος εισαι κι οχι μονο το πως εισαι τελικα τι συμβαινει καποιος να μου πει
γιατι αφησαμε να μεινει η ψυχη μας ταπι γιατι δωσαμε τοση βαση πολλη στην εμφανιση την εξωτερικη και γιατι
χρειαζεται να προσποιεισαι γιατι εχει βαρος το φαινεσαι κι οχι το εισαι
ΓΙΑΤΙ πηθικιζεις το στερεοτυπο τους και οτι πλασαρουν μιμησαι
ΠΕΣ ΜΟΥ που πηγε διαφορετικοτητα ΠΕΣ ΜΟΥ η ομορφη αυτη πολλαπλοτητα ΠΕΣ ΜΟΥ που χαθηκε η προσωπικοτητα
καποτε ειχαμε ολοι το δικαιωμα να νιωθουμε αλλιωτικα
ΟΝΕΙΡΕΥΟΜΑΙ μια κοινωνια κι ας ειναι ουτοπια που για να γουσταρει μια γκομενα δεν πρεπει να χασεις 10 κιλα
μα να διαβασεις 10 βιβλια
ονειρευομαι μια κοινωνια που δεν εχει αξια το ποσες γαμησες,μα ποσες ξαπλωσες στο ιδιο κρεβατι
το ποσο στα αληθεια πολυ τις αγαπησες
ΟΜΩΣ νιωθω τοσο μονος σ αυτα τα ονειρα μου μα να αλλοτριωθω δεν ηρθε ακομα η σειρα μου
και με ενα μικροφωνο για συντροφια μου ανοιγω ξανα την καρδια μου
ΓΙΑ ΑΥΤΟ καπου εδω σταματω γυρνω τον χρονο πισω ωστε να ξαναγινω παιδι μικρο
και μεχρι καπου εκει να σε βρω σου ευχομαι ταξιδι καλο και σ' αποχαιρετω........

Καλημέρα-Ραψωδός Φιλόλογος

Posted in By Koukoumafka 0 σχόλια

Aν η μέρα σου ξεκίνησε στραβά μην ψαρώσεις εχείς 24 ώρες να την ισιώσεις (ναι ναι :P)
Αν είδες εφιάλτη που σε ξενέρωσε άραξε ρε μάγκα μπόρα ήτανε και πέρασε
Άν΄πάλι είδες όνειρο γαμάτο κάτι που σου άρεσε και δεν γούσταρες να ξυπνήσεις χαλάρωσε και μην το βάζεις κάτω σηκώθηκες και να η ευκαιρία να το πραγματοποιήσεις ..
η ζωη είναι πουτάνα τι να κάνουμε προσπάθησα να την αλλάξω ρε φίλε μα τσάμπα κόπος τι να γινει να πέσουμε να πεθάνουμε? εγω προτιμώ να την γαμήσω πρώτος, αναποδιές τρικλοποδιές μερικές φορές είναι να μην σε θέλει μα ότι και αν λές παίρνω στροφές στην τελική δεν είναι στο δικό της χερι..
είσαι γαμάτος μα και αν δεν είσαι πίστεψε το καταβάθος και αυτό ψηλέ δεν είναι λάθος είναι κράτος ειναι κάτι ενα μικρό κομμάτι που σου λέει ζήσε την ζωή με πάθος..
να σου το π'ω αλλιώς να μην σε πούν και ψωνάρα γιαυτό φιλάρα πιάσε ενα πακέτο τσιγαρα, γλυκειά σαν μέλι λίγη μπυρίτσα απο το βαρέλι γιατί κερνάω απόψε εγω και ας μην με λένε Πετρέλη και στο προκείμενο είναι μείζωνος σημασία τα πάντα κολλητέ είναι θέμα ψυχολογίας να νιώθεις με την πάρτη σου καλά να γουστάρεις και να μην το βλέπεισ συγκριτικά καθένας έχει το ατού του άλλως φράγκα αλλως στυλ άλλως κοιλιακούς και ο Ρ.Φ το νού του και ως εκ τούτου δεν πα να βγάζουν όλοι χολή ζηλεύουν τόσο που δεν τους κάνει πια κουκου
μάθημα 2ο μάθε να ακούς συμβουλές και να κρατας οποιες σου φένονται σωστές μα αν εσυ νιώθεις οκ ασε καθε βλάκα να λεει η ζωη δεν θέλει pause αλλά play
πχ εμένα μου λένε να αφήσω το ραπ να γράψω ποιηση και άλλα οτι κι ότι δεν έχω flow μου λένε ουτε φωνή οκ ρε μάγκα ακου Method man και Pavarotti, καταλαβαίνεις να είσαι περήφανος για ότι είσαι οτι και αν είσαι είναι καμαρι σου και μαγκιά σου και αμα δεν μοιαζεις με αυτούς τους γαμημένους αστους να χέρεσαι γιατι αυτή είναι η ομορφιά σου εγώ πιστεύω δεν υπ'αρχει κάτι άσχημο μόνο κλισέ που διαφορές δεν επιτρέπουν εγω πιστευω υπάρχει ομορφιά και μάτια που δεν έουν μάθουν να την βλέπουν γιαυτο τα λόγια που μου λένε δεν μαγγίζουνε μα άμα σε αγγιζουνε τα δικά μου πάω πάσο και αν μια φορα δεν με γουστάρουνε και με βρίζουνε δεκα τους βλέπω και μου'ρχεται να ξεράσω και για να κλείσω βημα δεν το κουνώ προς τα΄πίσω μόλις ξημέρωσε και εχω μια μέρα ακομα για να ζήσω και να ζήσεις, και αν είχε μέχρι τώρα αντιρήσεις ΚΑΛΗΜΕΡΑ εφτασε η ώρα να αναθεωρήσεις

Θεός για μια μέρα-Ραψωδός Φιλόλογος

Posted in By Koukoumafka 0 σχόλια

Αν μπορούσα για μια μέρα να γινόμουνα θεός
ότι ήθελα να γίνετε χωρίς γιατί και πως
θα έφτιαχνα τον κόσμο από την αρχή κάπως αλλιώς
όπως στα ματια μου φαντάζει ιδανικός ο ναι
για αρχή τα κλασικά θα εξάλειφα τους πολέμους
και θα έκανα παντού τους ανθρώπους αγαπημένους
στέγη νερό φαγητό να μην βλέπω πεινασμένους
και θα μοίραζα σε όλο τον κόσμο την γεύση του μένους
να πάρουνε μια τζούρα από την μουσική που γουστάρω
και θα κάπνιζα με τον Γκουρμενταλα ένα τσιγάρο
και να του 'λεγα ρε μάγκα άμα ψήνεσαι κι εσύ κανονίζουμε να επανενωθούν οι FFC
επομενη δουλειά θα έβαζα δυναμίτη στους κώλους όλον όσον καταστρέφουν τον πλανήτη
με ζώα και με βλάστηση θα τίγκαρα την γη
και θα άφηνα μέσα στο πράσινο το γκρίζο να χαθεί
τον κάθε βλάκα Αρειο λευκό που μου τα πρήζει
σε χωράφια μαύρων θα 'στελνα να τους μαζεύει ρύζι
και με κίτρινο αστέρι στη Γερμανία να ζει
να ρθει μετά να μου μιλήσει για Ναζί
στην κοπέλα που ισχυρίζεται πως μ' αγαπαει
θα δίνα για λίγο την καρδια μου να δει πως χτυπάει
και όταν έβλεπε πως όταν σε πληγώνουνε πονάει
θα τις ζήταγα να σταματήσει να μου την γαμάει
κι έπειτα από όλα αυτά για να μου φύγει η τσατίλα
θα ανεστενα έστω και για μια μέρα τον J Dilla
και θα του λέγα να φτιάξει κιάλα ντόνατς
να γουστάρουμε κι απ' την ντροπή μας οι mcs να μην ξαναραπαρουμε
μετά θα έβρισκα λεφτά κάνα τόνο
και θα δίνα στον Zoltan να κάνει το Fest όλο τον χρόνο
κι έπειτα για να βγάζουμε τα γούστα μας αβέρτα
θα 'κανα με τον Κριτή να 'χαμε γεννηθεί αδέρφια
θα του 'φτιαχνα το πιο γαμάτο studio να 'ναι μάγκας
το αξίζει ο καλύτερος beatmaker της Ελλάδας να κάναμε την γκαύλα μας
να βγάζαμε και χρήμα όχι όπως τώρα που την παλεύουμε τσίμα τσίμα
θα έκανα αυτό που έχω πάντοτε στο νου μου
και θα πήγαινα στον ουρανό να δω τον παππού μου
για μια τελευταία φορα να τον σφίξω στην αγκαλιά μου
να του πω ποσο μου λύπει και πως είναι στην καρδια μου
θα έλεγα στον κάθε πιτσιρίκο να την ψάξει
και θα έδινα σ' όλο τον κόσμο ρεπό για να αράξει
και σε κάθε γκραφιτα το σινικό τοίχος να βάψει
θα ήταν τόσα πολλά που δεν θα προλάβαινα
και θα ξημέρωνα που δεν θα τα κατάφερνα
μα δεν γαμιέται αφού δεν πρόκειται να γίνει μένω άνθρωπος
και περνώ στις πλατες μου την ευθύνη...

Επιβάτης-Ραψωδός Φιλόλογος

Posted in By Koukoumafka 0 σχόλια

Νιώθω επιβάτης σ’ ένα τρένο χωρίς στάση και προορισμό
Να κατεβείς όμως τι να πεις κάπου πρέπει να βγεις
Και εσύ που, γιατί και πως δεν έχει σχέση. Πρέπει μόνο να κατασταλάξεις και να το φέρεις εις πέρας κι ας μην σ’ αρέσει ούτως
ώστε να μην γίνεις νέος Βρούτος
Νιώσε εσύ ανθρωπιά και τα συναισθήματα του συνανθρώπου μόνο πλούτος
κι άσε τον εγωισμό δέξου το, σκάσε
Πάτα κάτω την αξιοπρέπεια και να σε νοιάζει μόνο να μην θυμάσαι
Άλλωστε εσύ δεν ήθελες να είσαι στο βαγόνι αφού βίασες και πάλι να κρατήσεις το τιμόνι, ώσπου πήρε τελικά πήρε πρωτοβουλία και σε άλωσε.Κι’ όταν έπρεπε για κάτι να μιλήσεις, έβρισκες δικαιολογίες να σιωπήσεις μα δεν σε ένοιαζε αφού πάλι βρέθηκε κάποιος για σένα και τα μπάλωσε.
Μα δεν πειράζει λέω, λες, λέμε, λέτε αφού ζούμε στην χώρα του δεν γαμιέται. Δεν δαγκώνουμε ποτέ το χέρι του αφεντικού που μας μεγάλωσε. Και ίσως να’μαστε ευγνώμονες που είμαστε αγνώμονες και βάλαμε για γνώμονες αυτούς που ο καθένας χωριστά πάνω σε πτώματα σκαρφάλωσε
Και άμα θελήσεις να ανεβείς βιαστικά είναι ίσως ότι δεν έπραξες σωστά, τώρα είναι αργά, έχει ράγες μπροστά. Κι’ όσοι μπουν στον οδηγό όπως τόσοι. Την ταχύτητα να ελαττώσει αυτός θα τους πει και πάλι, αφού η βόλτα τελειώσει
Λύση η μόνη να πηδήξεις εν κινήσει ή μέσα στο τρένο όλη η ζωή σου για πάντα κολλήσει και ποτέ δεν γυρίσει…πίσω. Δεν ορκίζομαι ότι θα ζήσω μα από το να μείνω σαν την βελόνα κολλημένος στο δίσκο παίρνω το ρίσκο…

Ένα τσιγάρο δρόμος-Ραψωδός Φιλόλογος(ft.Spike69)

Posted in By Koukoumafka 0 σχόλια

Ένα τσιγάρο δρόμος απ τα φωτεινά στα σκούρα
σαν απο την πρώτη μέχρι την τελευταία του τζούρα
τι σιωπηλή μου άπνοια στου λόγου το μπαϊράκι
απ την γόπα στα χείλη μέχρι την γόπα στο τασάκι

έτσι πάει και δεν φοβάμαι να το νιώσω
γιατί έχω ακόμα άπειρα πακέτα να τελειώσω
μα ίσως πάλι, να μην μου παν όπως νομίζω prima
και να σβήσω πριν προλάβω ή ανοίξω την ζελατίνα

οξύμωρο?
μπορεί,η όμως πηγαίνω πάσο
γιατί αλλιώς την μαγεία του απροβλεπτου θα χάσω
ένα τσιγάρο δρόμος απ το "έρχομαι σε λίγο"
μα ίσως φύγω πριν προλάβω στο ραντεβού μας να φτάσω

τι κι αν μονο στάχτες μένουνε εν τελει?
ένα τσιγάρο δρόμος από τι γύρη στο μέλι
ένα τσιγάρο από τι στείρα σκέψη στην έμπνευση
ένα τσιγάρο από τον αθλητισμό στην ένεση

ένα τσιγάρο από το "γκρεμίζουμε" στο "χτίζουμε"
ένα τσιγάρο από "το σαγαπώ" στο "χωρίζουμε"
ίσως το ονομάζεις συγκυρίες ίσως μοίρα
εγώ αρκούμε μονο στο να χω τον αναπτήρα

σαν Μήδεια που σκοτώνει κι ανασταίνει τα παιδιά της
δε 'πα να τα γυρίζει η ζωή? μαγια τις
αφού όλοι υπακούμε στον άγραφο αυτόν νομο
πάρε μια τζούρα και απόλαυσε τον δρόμο

ένα τσιγάρο δρόμος απ τι χαρά στη λύπη
ένα τσιγάρο δρόμος απ τι λύπη στη χαρά
μη σε νοιάζει όσο το καπνίζεις τι προκύπτει
ένα τσιγάρο δρόμος είμαστε κι οι ίδιοι τελικά

(spike 69)
ένα τσιγάρο δρόμος πάνω κάτω δηλαδή 7 λεπτά
σα να μου λες "μη χαίρεσαι ρε spike όλα είναι πιθανά"

είναι ένα τηλεφώνημα με άσχημα μαντάτα
ξενέρωμα που έσκασε όταν πέρναγες γαμάτα

ένα τσιγάρο δρόμος είναι χρόνος αρκετός
πολλά σε αυτον συμβαίνουν μην σε πιάνει πανικός

ανάμνηση μικρή που ακόμα σε πονάει
πολλές φορες ένα τσιγάρο δρόμος τα σπάει

μες στην καντεμιά σου 7 λεπτά είναι χρυσαφι
κι ας μην είναι αρκετά να διορθωθούν όλα τα λάθη

ένα τσιγάρο δρόμος φτάνει φιλε για η ανεβείς
(πως?) ψυχολογικά και να αρχίσεις να χορεύεις

είναι χέρι βοηθειας τι στιγμή που χεις βουλιάξει
η όνειρο που έζησες gt το είχες φτιάξει

σ ένα τσιγάρο δρόμο γίνοντα τόσα πολλά
που 8 ανάψω άλλο ένα για να φύγω μακρυά
(για να φύγω μακρυά)

ένα τσιγάρο δρόμος απ τι χαρά στη λύπη
ένα τσιγάρο δρόμος απ τι λύπη στη χαρά
μη σε νοιάζει όσο το καπνίζεις τι προκύπτει
ένα τσιγάρο δρόμος είμαστε κι οι ίδιοι τελικά

Βοng Da City - Σιωπή

Posted in By Πλοκάμιας 0 σχόλια

Κακοήθης
Άντε ρε χέστη,
τώρα κράξε με και δες τη,
θα σε κάνω να μετράς τώρα κάθε σου λέξη,
και μες τη,φάση δεν είσαι τίποτα κι έτσι,
κάπου εδώ η αποστολή μου φλώρε εξετελέστη,
κόζαρε μούτρα,που διεκδικούνε και την κούπα,
δεν έγινες mc επειδή έτυχε κι ήπιες μια φούντα,
μαζευτείτε όλες οι πούστρες απ'την κλίκα σου κι ελάτε,
θα κάνω το τσιγάρο μου και μετά θα τις φάτε,
σκάω με τους τρελαμένους,πορωμένους bong da city,
να σε μάθω πρίχτη πως γαμιέται σωστά ένα σπίτι,
έλα λέγε τσίφτη,λέγε και συ την ιστορία σου,
να σου πω πως είσαι βλάκας για την ηλικία σου,
και πούλο,
και πάρε και το φίλο σου το μούλο,
γιατί από μουλωχτούς έχω γεμίσει ένα μπαούλο,
αν μας δεις να την κάνεις με ελαφρά,γιατί ανέκαθεν τα μυαλά μας δεν πήγαιναν καλά...

Inka
Κάνε μας 2 κωλοτούμπες να μας διασκεδάσεις κι άσε τις συστάσεις,
απλές πράξεις,μιλώ με νόημα μπας και το πιάσεις,
ανεγκέφαλοι,το χιπχοπ δεν είναι μόδα ακέφαλοι,
στο σπίτι σας ακουνε Bong da city,στην έξταση,
Εντάξει,πόσ'απ'αυτά που λες τα κάνεις πράξη,
ένα μπάφο θα πιεις και θα μείνεις στην ίδια τάξη,
παλιοβλάχοι,τα κλαρίνα σας έλειπαν σε φάση φλωρινιώτη,
μας τα'κανες σαν τη φαρίνα γιώτη,
έχεις πρόσωπο προδώτη δήθεν πότη,ψευτομόρτη,
το προσπαθείς πολύ μα δεν σου βγαίνει με την πρώτη,
έχω τ'αρχίδια να κράξω όσους ατάλαντους,ανάλατους,
ένα τετράστιχο και παν στην μάνα τους,βρίσκεις?
Για τα προβλήματά σου έχω λύσεις,κι αν με πείσεις,
θα σε κεράσω ένα μπολάκι Friskies,μην ελπίζεις,
να πετύχεις τ'αδύνατο,αδύναμο,τη σκέψη σου κινώ σα δυναμό κι είναι γαμώ...

Styl Mw(by arrowstopsareeh)
γαμα το σταριλικι εδω το ζω σε ρυθμους city bong da
(?) σκετη φρικη οταν χωνω ραπς ασταματητα μεσ'απ'το σπιτι
που ακους τον αλητη νταπα ντουπα απ'αθηνα ως θεσσαλονικη
το στυλ μου εξαπλωνεται ???? σαν κομπος
στο λαιμο που καθονται και mcs ποδοπατω
σ'ενα λεπτο αρκει για να φερω τον πανικο
ενα λεπτο μου φτανει να μου δειξεις σεβασμο
σ'ενα λεπτο μ'αρκει να προκαλεσω μακελιο
μισο λεπτο παρτους groupies δε χωρανε εδω
κανουμε μουσικη κορυφη πατησαμε με το πρωτο lp
μην την ψαχνεις δεν μας φτανεις μωρη
ειναι ο φονι κουπλε χωνει *τσικ* σε κανει σκονη ε
εψαχνες μπελαδες με τους πιο κακους στην πολη ρε
εκπροσωποντας σκεηταδες, γκραφιταδες, djs, b-boys, beatbox hiphopαδες
και οχι δηθεν πολλοι απ'αυτους την ειδαν killer
φεραμε τ'αληθινο οπισθοχωρηστε σταση για διαφημιση δεν παιζει
μεσ'απο ραδιοφωνικο σταθμο η μουσικη μου δεν εκπεμπει
ολες σταχτη στο χαρτη απο τον κραχτη καντε ακρη
madames κονέ δεν παιζει παυση το crew μας κανει θραυση
πελατη απ'ακρη σ'ακρη εξαπλωνομαστε φερνοντας δραση
στα ηχεια σου ξεπηδαμε στο σπιτι σου ακαλεστοι αναπαυση
τα mic μας υπο αναφλεξη ???? και θα του δινουμε πνοη ??
σαν μολοτοβς τα κουπλες μου βομβαρδιζουν .... ?

Tsaki
Εν όψει παραλογισμού,ακατέργαστου ανθρωπίνου νου,κατά ρυπάς είναι το Gotham σκιαγραμμένοι χαρακτήρες,πίσω από φορείς φορέας,στιχουργικής κρυσταλλομένης,ύλης υμήτερης που'χει σαν ηδονή να γράφει ρίμες..
Bong da city,city da bong,bo bong da city,μάθε το καλά ότι θα'μαστε μπροστά σε κάθε πίπα που θα λες για ποζεριά,ξέρω καλά πως τα κουπλέ μας θα σε κάνουνε να τριγυρνάς στην πόλη μ'ασφαλίτη,κρατώ καβάντζες,σε μέρη που νόμιζες ότι τα'δες,σκάω με φάτσες ορεξάτες και χασίσι μες τις τσάντες απ'τα Πετράλωνα-Θεσσαλονίκη,πίσω Νέα Σμύρνη,πες μου πούστη,η σκατόφατσα σου ποια μέρη γυρίζει,δεν αγγίζετε κανείς σας,μην πασχίζετε ο λόγος μας σπαθί σαν λαιμητόμος που βαραίνει μ'όσα λες,ψιρίζουμε τις κλίκες σας σαν κλέφτης μες το σπίτι σας,καβάντζωσε τα πάντα και γέμισε υπογραφές.Από τα μέρη που φοβάσαι να περάσεις ψυχωτικός εφιάλτης το ηχόχρωμα τα bong στις γειτονιές,κάναμε δισκογραφικές"ΝΑ ΠΑΡΑΤΑΝ ΤΟ ΡΑΠ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΜΑΣ"γνωστό το νταλαβέρι μας σε όλες τις γωνιές,δεν παίζει ρόλο,το πόσο συχνά γράφεις για το δρόμο,εφ όσον γράφεις παπαριές απλά σου σπαταλάς το χρόνο,γράφεις πίπες,ψέμματα που έγραψες κι αφουγκράστηκες,παίζει να σου θυμίσω πόσους φλώρους συνεργάστηκες....

Ε.Π.
Το μπουρδέλο σου τινάζει στον αέρα καμίνι,
ώρα μηδέν Ελλάδα σκάσε και προχώρα είν'η Bong Da φλόγα,
στον πυρετό της Gotham βράζει city,
εξάλλου,
το κάνω σκόπιμα πάντα γαμίδι,
ιδρώτας να κυλά κενά από τη μύτη σου αρχίδι,
να προσέχεις,
όταν κυκλοφορείς τη νύχτα αλήτη,
πράγματα που μπορούν να σου συμβούν ειν'επικίνδυνα,
η κατάληξη είναι πάντα να μένουν πίσω τα θύματα.
Άρρωστοι χρηματολάγνοι,στημένα συναισθήματα,
απωθημένα,προβολή σ'ανούσια συγκροτήματα,
πάντα τα φίδια έρπονται,
πάλι μαλάκες έρχονται,
παρανάλωμα πυρός στάχτη και μπούρμπερη επανέρχομαι,
το on στο λόγο μου κι όποιος έμπλεξε μαζί του έπεσε,
σώμα ψυχή τα αφαιρώ δεν έχω τέτοια κλισέ,
πουτάνας γιε,έλα για μάχη man 2 man και,
θα φύγεις έντυπα να σε,
διανέμουνε πλασιέ....

Μανιακός(by arrowstopsareeh)
βγαλανε βρωμες κοιτανε να μιλησουνε μιλανε πολυ
εχουν σκατα μες στο κεφαλι τους δε νιωθω
μονο το σωμα χωρις κεφαλι θ'αφησω
δεν εισαι γιγαντας βλαμενε μοναχα μου δινεις στοχο
για το bong αν δεν υπηρχε το gr θα ησουν fan σταχτοπουτα
ασε με να εξασκησω πανω σου το kama sutra
το στιχο μου παγιδα για τη λουπα
αντιλαμβανεσαι πως το να φωναζεις πολυ
σε κανει να κουραζεσαι χυνεται οτι βραζεται καιρο
κ'εχεις το θρασος να μου λες πως ονομαζεσαι lebron
δεν εισαι καν στο αντρικο μεινε σπιτι σου κυρια
και πες πως εχεις αγοροφοβια μα βαλε συναγερμο
παρε πρεφα πως δε μοιραζουμε την αθηνα
και να που λες κατω απ'τη μυτη σας μοιραζουμε
ναρκωτικα στους φιλους σας ειναι το bong da city πληρωμα
τα τερατα του arkham περηφανος περιφημος και απιθανος σε ραπς
αναμενω αναμετρηση τα μικροφωνα μας αναγεννηση καθε κουπλε μου
φαινετ'επενδυση τρεμει ο κοσμος βαρανε κρουσματ'απ'την ελλειψη

ανοιχτη για καθ'επιδοξο πολεμιστη απ'το υπογειο
το bdc φτυνει πολεμο μες στο λιοπυρι της αθηνας ολοκαυτωμα σιωπη
ανοιχτη για καθ'επιδοξο πολεμιστη απ'το υπογειο
το bdc φτυνει πολεμο μες στο λιοπυρι της αθηνας ολοκαυτωμα σιωπη

Έλα μωράκι μου κοντά-Ραψωδός Φιλόλογος

Posted in By Koukoumafka 0 σχόλια

Ναι Ναι Ναι
Ειναι ο ΡοΦι...

Πανω σε club ρυθμους για να σας μιλησω την γλωσσα σας ζωα,
εχω βαλθει να μην αφησω τα αυτακια σας σωα,
γυρω απο τα τυμπανα σας τυλιγομαι σαν τον βοα..
ΡοΦιλόλογο με λενε και έρχομαι απο απο απο
απο το πουθενα ξανα μανα με στοχο να ασχοληθω λιγο μαζι σου,
οχι με το κορμι σου, δεν με απασχολει μια καυτη νυχτα μαζι σου,
αν και ξερω το πως να γαμιεσαι ειναι το στυλ σου.
Με τον πρωτο τυχοντα που απο σποντα γνωρισες
και γνωρισε εν μια νυχτι τα σωματικα σου προσοντα.
Λοιπόν μπραβο, φωνες, χειροκροτηματα και κορνες,
προστεθηκες επιτυχως στη λιστα με τις πορνες!
Τωρα σε παρακαλω μην πεις οτι πληγωθηκες
σαν πουτανα γαμηθηκες μονο που δεν πληρωθηκες.
Το ιδιο και για τον ερωτικο σου παρτενερ,
που ηθελε να σε πηδηξει για να γραφει το κοντερ.
Δικαίωμα σου, Το επιχειρημα σου και το δεχομαι,
ωστοσο να μην εχεις απαιτηση να σε σεβομαι.
Δικαιωμα μου εμενα του οπισθοδρομικου
να εχω λιγο και την αξιοπρεπεια κατα νου.
Τι πειραζει ομως αυτο? Τωρα ειμαστε Ευρωπαιοι,
οπως ειχαν πει και στο παραμυθι οι ff.C
και αφου περιστρεφονται ολοι γυρω από μουνια και πεη,
δε γαμιεται? Γιατι να μην το κανεις και συ?

Ελα μωρακι μου κοντα να σε κερασω 2 ποτα,
να κουνηθουμε στο ρυθμο και ολα αυτα τα γραφικα που λετε ολοι,
που η ζωη σας ολη, ειναι οτι Φαμε, οτι πιουμε και οτι αρπαξουν οι κωλοι.
Ελα μωρακι μου κοντα για να σου πω 2 λογακια,
για αγορακια λιγουρια και κοριτσακια πουτανακια,
θα πιουμε 2 σφηνακια που θα σκασω στα γελια,
με σας που ολη τη ζωη σας κατεβασατε στα σκελια!

Στο δευτερο couple θα το στησουμε λιγο αλλιως,
δεν μου αρεσει να το παιζω τυπος και υπογραμμος
και επειδη δεν θελω να 'χεις μωρακι μου αποριες,
εχω κανει και γω στην ζωουλα μου μαλακιες.
Και αμα θες πληροφοριες και ζουμερα γεγονοτα,
ελα να με βρεις σε καποιο live και φέρε και καποτα.
Να την βρουμε μελι γαλα και γαμησε τα ολα τ' αλλα,
γιατι αποψε στο κρεβατι θα σου αλλαξω τα φωτα..
Χαρηκες μωρη κοκοτα?
Χαζη εισαι, ή δεν ακουσες αυτα που σου πα πρωτα?
Θελω να σε παιδεύω... Τι τρεχει ρε σε μπερδευω?
Απλως δε γινομαι ποτε αυτο που κοροϊδευω!
Γυρνα πισω, τι νοημα εχει να σε γαμησω?
Αφου σαν ανθρωπος δεν αξιζεις ουτε καν να σε φτυσω,
Sorry baby, μα εχω μεσα στο μυαλο μου τοσα,
που μ' ενα κουνηματακι σου δεν θα κρεμασω γλωσσα..
Μα μην στεναχωριεσαι καυλιαρα τζαμπα ο κοπος,
απο αντρες λιγουρια ειναι τιγκα ολος ο τοπος,
δειξε τις διαθεσεις σου πλην σαφως αλλα εμμεσως,
Standard καποιος θα βρεθει για να σε γαμησει αμεσως!

Anyway να το συνεχισω αλλο δεν λεει,
οποιος και οποια εχει την μυγα να το βαλουν στο replay
και οσο με τα χαλια σας νιωθετε Cool και ωραιοι,
με την καταντια σας γελαω και θα κραζω okay?

Ελα μωρακι μου κοντα να σε κερασω 2 ποτα,
να κουνηθουμε στο ρυθμο και ολα αυτα τα γραφικα που λετε ολοι,
που η ζωη σας ολη, ειναι οτι Φαμε, οτι πιουμε και οτι αρπαξουν οι κωλοι.
Ελα μωρακι μου κοντα για να σου πω 2 λογακια,
για αγορακια λιγουρια και κοριτσακια πουτανακια,
θα πιουμε 2 σφηνακια που θα σκασω στα γελια,
με σας που ολη τη ζωη σας κατεβασατε στα σκελια!

Bong Da City - Ξυλοκαίνη

Posted in By Πλοκάμιας 0 σχόλια

Περπατησε μαζι μου, συνοδεψε με, ολα τριγυρω μας καμμενα ειναι ξενε
δεν εχουν θεση οι προσδωκιες, αν υαινα εισαι και μου πουλας λυκοφιλιες
αν ησουν αδερφος και καποτε γυρισες πλατη δε πειραζει,
αν ηξερες και ξεχασες ποιος ειμαι δεν με νοιαζει
απλα περπατα και κανε μου τη χαρη ψηλε κοιτα με στα ματια
κολλανε οι γλωσσες μας οταν καπνους ρουφαμε
μιλανε οι καρδιες, τοσες σκοτεινες μερες, που ναι πιτα στις ανατροπες
ενω ο μπατσος με κοιτα στραβα, κραταω ξυλοκαινη
αν χαθηκα καποια στιγμη και δεν με ξαναειδες ποτε σου εχεις ευθυνη
μαλλον ειναι ανωφελο να προσπαθω να δειξω καλο προσωπο
ποσοι απο σας με βρισκουν απαισιοδοξο
ποσοι γινονται στοχοι, ακομα αισθανονται και ειναι μονοι
παρεα με καποιο στοιχιο, στους δαιμονες του ο καθενας παιζει κρυφτο
μονο σκονη, και αν με ρωτησεις τον λογο που δεν μιλιεμαι, θα σου πω
χρηματα,δουλεια, δεν εχω μελλον
πολλους φιλους να μην κοιτανε πρωτα το συμφερον
απεχω απ το κυκλωμα των μοδατων και ωραιων νεολλαιων
το βρισκω ρουτινα, ζω στην αθηνα
στο στομα μου σειρες απο ξυραφια
καθε βημα μου πνοη, καθε στιχος λαιμητομος
λογος, ζω την εποχη του κτηνους επισης εφ'όλης της υλης
λιγοι παιζουν με ορους ισους
πολλοι χαθηκανε σε εφημερους παραδεισους
και το τι παιζει δεν βλεπουνε
βαλανε καμερες τριγυρω να με ελεχγουνε
μα πεφτει ομιχλη, απεφυγα το να αφησω ιχνη
και τρελενομαι, το δρομο μας συνεχιζουμε
κατεβαινουμε μη δινεις σημασια
στο γειτονα που κοιτα, δεν εχει ουσια
κλεισε την πορτα
ουτωσιαλλος πεφτει η θερμοκρασια

you think Bong Da City is stupid and you are the clever one? Problem! You think Bong da city is stupid? ahh

Bong Da City - Έντεκα Εικοσπέντε

Posted in By Πλοκάμιας 0 σχόλια

Tsaki VS Fallen JNDI
Ξαπλωμένος στο κρεβάτι, αφήνω το σώμα μου χαλαρό για να μουδιάσει βελόνες κατά μήκος προκαλούνε και συσπάσεις με σκοπό να προκαλώ το πνεύμα μου στο να αποδράσει εκεί που η λογική τελειώνει ξεκινούν άλλες διαστάσεις, βρισκόμενος σε μία, παράλογη ηρεμία, αφήνω το σώμα με το δωμάτιο εν αρμονία μη καταλάβουν οι ψυχές γιατί γι’ αυτές είναι να ζουν 2 φορές εις βάρος μου και εγώ καμία, όταν σου δίνεται ευκαιρία, τα χέρια ως τις άκρες είναι κρύα, δε το νιώθεις όμως σίγουρα κάθε σου αρτηρία είναι και η μόνη μαρτυρία ότι είσαι απών στην ουτοπία χαμένος σε μηδενικά πίσω από κάθε φαντασία, όταν το σώμα σου πάνω απ’ το αληθινό αιωρείται …

Mani
… και δε σ’ ακούει κανείς!
Ότι αγάπησες σιχάθηκες τώρα που όλα γυρίζουν, ακόμα και οι δικοί σου δεν σε προσεγγίζουν, της πόλης το στόμα ανοιχτό, όσοι νομίζουν και δεν είναι σίγουρα γι αυτά που λένε το γνωρίζουν, όσοι φοβούνται να μιλήσουν θυμούνται κάθε κακή τους ανάμνηση μόνο, ως αποτέλεσμα το κεφάλι τους σκύβουν και με κοιτάνε παράξενα, φαίνομαι αλλόκοτος ανάμεσα στο πλήθος τους γιατί κοιτώ κατάματα, το τοποθετώ θετό (το-τοποθετώ-θετώ) το πυροδοτώ και μετά πετώ, αφήνω εγκαύματα! Μέρος της πόλης που κοιμάται τα χαράματα, ζωντανεύει τη νύχτα, είναι η χώρα των θαυμάτων η Αθήνα, για κοίτα, για κοίτα …

Styl Μω
… μέσα στα μάτια … ναι, μέσα τα μάτια …
Όσο ανεβαίνω του πόνου τα σκαλοπάτια, δεν είδα ποτέ μου φάτσα κομπλέ, μονάχα κάποια ύπουλα, και ο χρόνος να κάνει πισωγυρίσματα, ύποπτα βήματα να πλησιάζουνε δίπλα σε με, μη με σκέφτεσαι γρήγορα πράξε, όπου και να ‘σαι ψάξε με, οι δρόμοι μας χωρίζουνε κάπου και καλά να ‘σαι, και καλά να ‘σαι, πληγές γεμίσανε τον κόσμο, η πόλη ναρκωμένη μένει μέχρι κι ο άνθρωπος σου θα στη φέρει κάποτε, να με θυμάσαι, ναι, να το θυμάσαι, βλέπει το τρίτο μάτι, όλοι μιλούν μέχρι ν’ αντέξουν αφού θελήσανε μαζί μου να μπλέξουν, σκάρτοι, ρουφιάνοι, πούλο από τον κράχτη, Bong Da City, αγκάθι, αγκάθι …

Inka
Πάνω στο χέρι μου το μικρόφωνο σου μετατρέπεται σε στάχτη, αναμετάδοση απ’ άκρη σ’ άκρη, κινούμενος στόχος μέσα στο χάρτη για τον καθένα που νομίζει πως κράζει, δεν υπάρχει λόγος, τα χέρια μου σταυρώνω γιατί αν τα ανοίξω θα μυρίσει πόνος, όλος ο κόσμος όλος είναι μόνος, αδιάσπαστος για τα προβλήματα μας είναι ο χρόνος κι αν τολμήσεις να βρεθείς μπροστά μου είναι γιατί θα ‘σαι κληρονόμος, της μουσικής σκηνής ο μετρονόμος είμαι για πολλούς MCs, ο λόγος που δεν κοιμούνται τα βράδια είμαστε εμείς, και κοίταξε να το πεις, πως σας έχω όλες ένα τετράστιχο εξ επαφής

Ε.Π.
Κι επειδή, μ ‘ένα δάκρυ άκρη δεν ψάχνω να βρω, οπλίζω, επαναφορά, το ύφος μου αποκρουστικό, κρουστικό, κρούει συναγερμό, ανοίγει το έδαφος στα δυό και καταπίνει ανεξέλεγκτα τον όχλο, τον κάθε στόχο, τον κάθε φόβο, μέσα στις φλέβες μου καυτό κυλάει και ρωτάνε αν το ‘χω, στήνετε κώλο, βλέπεις τους έδωσα αυτό το ρόλο να ‘ναι πρωταγωνιστές στην παράσταση που τους έχω όλους σόλο, μολονότι δεν κατέχουνε τον ήχο, το στίχο, ανάσα, οι ίδιοι ποζεράδες με την ίδια μάσκα

Κακοήθης
Και έχω τους δαίμονες, ακόμη παρέα, κι άσχημα νέα γιατί έκρυψε την τόσο όμορφη θέα, τελευταία ακούς μηνύματα δίχως αποστολέα σ’ όσους ύψωσαν πάνω απ’ την πόλη τη μαύρη σημαία, είναι φορές, ειλικρινά, που δεν έχω καμιά ιδέα στο γιατί να σκοτώσω αυτό που ονόμασες γιορτή, είναι στιγμή να πουν αλήθεια τα στόματα τους, τα πτώματα τους γυρνάνε μα δεν θα βρεις ποτέ τα αποτυπώματα τους, σε λεπτή γραμμή σωστού και λάθους τ’ ασκώ, σ’ αυτήν την πόλη την αγάπη εγκλωβίσανε σε μπετό, γι αυτό πετώ, γι αυτό αφήνω εσένα να φιλάς σταυρό, κρατάω μονάχα το δικό μου αδερφό … καρδιά μη σβήνεις.

Για μένα-Ραψωδός Φιλόλογος

Posted in By Koukoumafka 0 σχόλια

Σφίγγω τα δόντια ώσπου να ματώσουν τα ούλα
ναι είναι δύσκολα μα δεν θα κλαίω σαν αδερφούλα.
Δεν έχω λόγια όσους μου σταθήκατε να ευχαριστήσω,
μα έχει φτάσει η ώρα μόνος μου ν' αντιμετωπίσω
όσα με πλήγωσαν, όσα πολέμησα και με λύγισαν
και τι να λέει ε; Ουσιαστικά δεν με νίκησαν.
αντίθετα με δίδαξαν μάθημα ένα
και το τραγούδι αυτό δεν είναι για σας μα για μένα.

Είναι για μένα γιατί όποιος και να μου τα πει
μπαίνουν απ' το ένα και βγαίνουν απ' το άλλο αφτί.
Είναι από μένα για μένα
και τα βράδια τα μεθυσμένα
που αρνείται το μυαλό τα δεδομένα να δεχτεί.
Για μένα που με είδα γονατισμένο,
με είδα απελπισμένο στο πάτωμα σωριασμένο
Για μένα που οι πληγές μου ακόμα αιμορραγούν
και είναι δύσκολο να τις αγνοήσω γιατί πονούν.
Μα δεν πειράζει γιατί ο πόνος μου δεν είναι άσκοπος
μένει εκεί μένει εκεί για να μου θυμίζει πως είμαι άνθρωπος
μ' αισθήματα, με καλές στιγμές και με προβλήματα,
που έκανε μα και θα ξανακάνει λάθος βήματα πολλά.
Τα πράγματα δεν πάνε καλά
μα θα τ' αντέξω τι να κάνεις έτσι πάνε αυτά.
Κι αφού η ζωή δεν κάνει εξαιρέσεις για κανένα,
κάνω εγώ ένα τραγούδι που είναι μόνο για μένα.

Σφίγγω τα δόντια ώσπου να ματώσουν τα ούλα
ναι είναι δύσκολα μα δεν θα κλαίω σαν αδερφούλα.
Δεν έχω λόγια όσους μου σταθήκατε να ευχαριστήσω,
μα έχει φτάσει η ώρα μόνος μου ν' αντιμετωπίσω
όσα με πλήγωσαν, όσα πολέμησα και με λύγισαν
και τι να λέει ε; Ουσιαστικά δεν με νίκησαν.
αντίθετα με δίδαξαν μάθημα ένα
και το τραγούδι αυτό δεν είναι για σας μα για μένα.

Είναι για μένα που μου 'τυχε ο κλήρος
ν' αποκτήσω μια πληγή που ξέρω πως δεν θ' αναρρώσει πλήρως.
Για μένα που πάντα θα σηκώνομαι στα πόδια μου
ακόμα κι αν νοκ-αουτ θα με βγάζει ο κάθε γύρος.
Για μένα και τα τόσα μου απωθημένα
που σιγά σιγά διαγράφω απ' τη λίστα ένα ένα.
Για μένα που χάθηκα σε αλκοόλ μπουκάλια
γιατί δεν ήθελα να με δει κανείς σε τέτοια χάλια.
Όμως να 'μαι το φως της μέρας πλέον δε φοβάμαι,
φίλοι μου διαλέξτε μέρος και προορισμό να πάμε.
Κι όσοι τη ψυχολογία μου γαμήσατε επίτηδες
ένα πράγμα έχω να σας πω... ΣΑΣ ΛΥΠΑΜΑΙ
Για μένα που δεν φοβήθηκα να αγαπήσω,
που έβλεπα το τέλος μα διάλεξα να το ζήσω
κι όσο για σένα που έκανες επιστήμη το ψέμα
δεν χαραμίζω πια άλλο μελάνι από την πένα.

Σφίγγω τα δόντια ώσπου να ματώσουν τα ούλα
ναι είναι δύσκολα μα δεν θα κλαίω σαν αδερφούλα.
Δεν έχω λόγια όσους μου σταθήκατε να ευχαριστήσω,
μα έχει φτάσει η ώρα μόνος μου ν' αντιμετωπίσω
όσα με πλήγωσαν, όσα πολέμησα και με λύγισαν
και τι να λέει ε; Ουσιαστικά δεν με νίκησαν.
αντίθετα με δίδαξαν μάθημα ένα
και το τραγούδι αυτό δεν είναι για σας μα για μένα.

Bong Da City - Εμεις και οι αμαρτιες μας(Feat RNS)

Posted in By Πλοκάμιας 0 σχόλια

ΕΙΝΑΙ HARDOREEE όλα πουτανα απο την ωρα που ανατελει ο ηλιος μεχρι και τη δυση

Α...ορατοτητα μηδεν...δυο μηδεν μηδεν μηδεν μηδεν οκτω..
Bong tha city...Rollin' Stoned..κι ολα πουτανα..ναι ναι ναι..
εκπροσωποντας..εμεις κι οι αμαρτιες μας..yaw yaw yaw..ταινιες δρομου..α χα
who's next..λοιπον..λοιπον..και παει καπως ετσι..

Tsaki vs

Υπαρχουν ενδεχομενα να περασα την μανα σου για γκομενα
και να αφησα το σπερμα μου στην ανοιχτη κοιλοτητα της
ματης ξερω τα παντα πως πως δεν υπαρχεις
πως δεν γραφεις πως παντα το πουτσο γλυφεις και καλα να παθεις
βλακα..βγαλε απ'το στομα σου κουπλε μου μαγκα
τα μικροφωνα μας ο φονιας μας η ταυτοτητα μας
bong για παντα..ανατολη ως δυση κωλοδαχτυλο στη πουστικια σου μαπα,δαγκα
σε καθε ξηγα, ξερεις λιγα τοσα σου μαθα για να γλυφεις τα αρχιδια μου ναι
πουτανας γιε, κοπιασε, στα τερατα της Gotham ή καλυτερα αφησε τα
τα κονε σαν αδυνατουν να μας χαλασουνε τη μερα γαμησε τα
πεινασμενα ακους τα τερατα που λουζουνε την μανα σου μεσ'το σαπιο της αιμα κι ενα
για να μη χανεσαι απ'το θεμα υπαρχει λογος
συνηθες αυτοπροσωπως, το στυλ μας ενας θρομβος
και για το λαιμο σου κομπος
ο πουτσος μου καταλληλος στην οικογενεια σου
χωρις γονικη συναινεση γαμαμε τα παιδια σου
καρφωνω ολα τα ραπς σου, στα μουτρα καθε μπατσου
ρουφιανου πουστη τσατσου, μικροαστου trendακου
δινουμε πρεζες θανατου κι ακου, μυθους του βαλτου
εδω κουπλε πυροδοτουντε μεσα σ'οργια θανατου (σσσ)
πολυ μιλας πουτανας γιε για την καριερα σου
ενω τρια κουπλε μου ειναι μια πουτσα στον πατερα σου

Κανονας

Τσουτσεκι δεν τα πινεις με μας
μη μας μιλας δεν λες
εισαι σπιουνος χαφιες
απο ποια μερια το καις? RNS
πουτανα στο μνημα σου σκασανε οι εμπρηστες
ερπηστρικες ασκησεις μην αρχισεις υποδειξεις
ειμαστε στα στημμενα παιχνιδια τους ληξεις
προτου σφυριξεις.. ειναι οι λυρικες αφιξεις
απ'τις νευρικες μου αποληξεις, σιγουρα θα καταληξεις
νεκροοος, AIIGHT! να του ρουφηξεις το μεδουλι απ'τα κοκκαλα
μεθυσμενος διαολος, σοδομα και γομορα
ομορφα, θα σε βρουνε χωρις τα δαχτυλικα μου αποτυπωματα
βρωμικα χαρακτηριστικος, ο πλεων battle ραψωδος
ακρως εριστικος, ερεθιστικος για beat, mc's
διαθετω punchlines για να ζηλεψεις
μην το κλεψεις
οταν φτυνω τις γαμημενες λεξεις
μην περιμενεις να σου δωσω να το πιστεψεις
γιατι δεν θα τη παλεψεις, δεξου τις γνωστες ΛΠ ραπ ενεσεις
RN RN RN RNS παντα παντα μ'αγριες διαθεσεις
και bong,da,city, ναι, μ'αγριες διαθεσεις

Mani

Παιζει προβλημα? Απο την ωρα που σηκωθηκα
η ομαδα μου σαν συννεφα πανω απο την κοινοτητα
μικροφωνα τυλιγμενα με φλογες
απ'τις κατακομβες, α μπομπιρα το
ψυχειατρειο ανοιξε πυλες το κρυο μου χαμογελο εξαπολυω
μεσα απο απροβλεπτα γραπτα κι η γλωσσα φονισα
μοιαζει θηριο νομιζεις πως ειναι αστειο
οταν το στομα μου μοιαζει με χειρουργειο
αναλυω, ειμαι μειων μηδεν απο την γεννα μου
γι'αυτο δεν εμπιστευομαι ποτε μου το πλησιον,
εναντιον τους, κι αυτο ανευ οριων
σα γραμμες λεοφωρειων, που ψυχακηδες κραταν ομηρους μαζες ηλιθιων
εμεις κι οι αμαρτιες μας, εκπροσωποι των δρομων μας
τωρα κοιτα μας, το bong βόμβες σε παντελονια αστυνομικων
το δες, το 'δανε ολοι και μαρμαρωσανε με στιχους
παρασιτα σε οθονες κι υπερηχους
μορφες που αναδυονται απο τοιχους
σα φαντασματα, νυστερια στα μυαλα, τυφλωνουν πληθος (ναι)
κι αμα περιμενεις διαλογο
νομιζω πως δεν νιωθεις τη διαλεκτο
τη μαυρη λιστα μου, μαυρο καταλογο πες
εχω ενστασεις για αδερφες
ταινιες δρομου σε, πρωτες προβολες εκτος νομου με-νουμε
κατοικουμε και φωλιαζουμε στο στρες
με μοναδικο αντιπαλο το χθες να το θυμασαι

Pero

Ειναι το αρρωστο μυαλο μεσα σε αρρωστο σωμα
με αρρωστες σκεψεις τρεφεται ακομα
υπογεια κινειται κι εχει σκοπο να στειλει την καθε βρωμα
6 ποδια κατω απ'το χωμα, με κοκκινο χρωμα
βαφει το Χ και σου κλεινει το στομα
με μια μονο εικονα, του θανατου αρωμα
εξαπλωθηκε με τα χρονια,
απο γειτονια σε γειτονια γυρνα σκορπα διχονοια
λεξεις που φωτια φτυνουν πετανε στα ορια
συνεχως στα περιθωρια
στενευουν για σας ορνια
δεν ειχατε τροφη γι'αυτο τα λαθη σας πελωρια
ειναι, μεσα στο παραθυρο σου μεινε
ειναι τελικα τροπος ζωης να καιγεσαι φιλε
και με κατι που δεν πινεται μαλακα σε ποιον κοσμο ζεις
εδω ειμαστε εμεις, και να πεις, τους sick mc's
οταν μας δεις, μετα να κατσεις να λογικευτεις
θα ηττηθεις και ποιοι ειστε σεις
που μιλατε για diss εχω ενα δις
τροπους να ταφεις, αν λιγο μ'άκουσεις θα σωθεις
εισαι στα χερια της επιχειρησης, της
σκοτεινης δυναμης στην μαστουρα θα κολλησεις δασκαλο θα βρεις
γεννημα θρεμα της οξινης βροχης
εχω διπλα μου το στρατευμα τι εχετε εσεις?
εχω τη δυναμη του λογου εχει την δυναμη σιωπης, cappiche?

Κακοηθης

Ετσι εξαπλωνεται, γινεται λαβα και ξενερωνετε
ακομα για τον πουτσο χωνετε δεν μεγαλωνετε
το σπρωχνετε προς τα κατω να πιασει πατο
μα παλι bong da city σερβιρει κατι γαματο
κρινω σωστα, ναι συγκρινω αντικειμενικα
κι ετσι συμπερασματικα ολα τα ραπς σου ειναι σκατα
και πες μου τι συμβαινει, υποθεση για μενα τελειωμενη
αφου μεσα στο crew σου ενας και ενας μαλακισμενοι
πιτσιρικαδες ανα νομαδες και ψαχνουν ακρες
για νταβαδες, μαπες θελουν και φευγουν ανα δεκαδες
χιπχοπαδες ενα λεπτο ζητω απο το χρονο σας
να βαλετε μυαλο κι αρχιδια μεσ'στα παντελονια σας
δωσε αναφορα εσενα ναι κομπαρσε ναι
η κλικα σου μας τα κλασε και καθεται και κλαιγεται
κι ειναι σταντε, οτι ποτε δεν θα μοιασεις σε μενανε
παρε φορα απ'την απεναντι χωρα πουτανας γιε

Supreme

Τσαλαπατωντας τα μουτρα σας
κανω το μπραφ για να σας βγαλω απο τα ρουχα σας
νιωστε τη, λυρικη καυλα μου
εχω τα ματια μου σε σενα
και εσυ τα δικα σου κατεβασμενα
ακου, ο μαυρος πητ σας γαμα οταν βγα-α-λει ενα βρυχυθμοοο
φερνει ?μπουγιο? γιο γιο γιο γιο
κρατω στα χερια μου το απιστευτο δωρο θεου
τα χρυσα, βασιλικα μου φλοους σβηνουν αστερια
οπως τα ????? ξεσκονιζω με ενα φου (φου)
εχω εκπαιδευτει αυτοσχεδης
σα μολοτοφ να κατασκευαζει ριμες μεσα στου χαοτικου μου νου
το πιο σκοτεινο δωματιο, αποθηκευμενα κατω
οταν ονοματα ραππαδων στο βρωμοστομα μου πιανω
ονομα και πραγμα Roll'n'Stoned
προκαλει εθισμο
δεν ειναι ψεμα ουτε σωστο να το αρνηθω πως
στα μαικς κι οχι μονο τη σκληρη μαστουρα εκπροσωπω
μικρε, μικρος που 'ναι ο κοσμος μας κοιτα τα
ραπς σου ειναι μονοτονα γι'αυτο σκυψε καλυτερα και κανε μας μια πιπα
θιγουν εμενα λιγα, λιγο ???? πινω
το στυλ σου σε ποτηρι και το φτυνω
και παντα που, α τανα-που
ψαχνεις για πουτανια ρε που κρυβουν mc's
θα παρομοιαζα τους ραππερς με πουτανες αυτους
που στα σιντι τους τωρα βαζουν τιμη, μονο δεν εχουν τιμη
Pete Ξαρχάς Καπα Καπα καυλιαρης για μια ζωη
RNS Bong da City
ποιοι απο σας επιτελους δεν το κανουν μοναχα για το χαρτι
ειστε ψοφιμια τελικως εχετε ξεπουληθει
απ'το δρομο για το δρομο πουτανες απο'κει που'ρθε
κατευθειαν στα αυτια σου, ειν'ο Rap Γκοτζιλας Supreme
γι'αυτο που νιωθω και γραφω, γι αυτους που χουν παθος-τιμη
που χουν τα αρχιδια να μην αφησουν ποτε
μα ποτε απο καποιους που ειδανε επικαιρη τη μουσικη μας
μοδα να κανουν και μονο, να συντριβει
σου το υποσχομαι μωρη, οσο περνα απ'τα χερια μου
δεν θα επιτρεψω στη καμια αυτο το να συμβει
τωρα το μπουλο, RNS Bong Da City
(Ολοι το μπουλο)

Mastigo


μεσα απο στοες πυρινες ακλονητες σκιες του χτες
κατεβαινουνε στη πολη με σκοπο να ζησουν λες
και ετοιμαζονται να αναβιωσουν τις 7 πληγες
μη βρεθεις στη Gotham city οι ψυχες παιρνουν φωτιες
τα μεγαθηρια, υπο την επηρεια αριθμων
καταπατουν στο διαβα τους ομαδες Α ραψωδων
καθ'οδον ειναι ο εγκελαδος..
να μετατρεψει την ομαδα σου σε συντριβανι αιματος
απ'τα πιο σκοτεινα και απομερα μερη της Gotham στο'παν
πως θα σκασει σαν τυφωνας στον αγωνα πανω απ'ολα
σαν θανατου καρμανιολα κολλα καριολα
ριχνουμε φολα σολα και ασφαλιτων τσολια
κι ολα τι να, αληθινα, τετοιες ριμες δεν θα ακουσεις πουθενα
ειν'ο Mastigo (ΑΑΑΑΑΑ)
μασα, κατω μαλακα δυναμωσε λιγο τα μπασα
παιζει οι μουσικες μας να σε κλεισουνε στη κασα
κι οπως κινηθηκα μπηκα στο λαβυρινθο του μισους
βγηκα με αποσταγμα απ'τα ονειρα τους
να θυμιζει τα αδικοχαμενα δακρυα τους
η φυση συνομμωτησε να χασουν τα παιδια τους
μαγκια τους, ξεφυγαν απ'το παιχνιδι κι ακους
για τη φυλακη μιλαω καπους χα
2007
(Αλφα Γαμα sample: Εσυ στην τηλεοραση και εγω στη κολαση διασημος)
Ειναι οι Bong Da City, RNS..

Bong Da City - Εκει που το ονειρο τελειωνει

Posted in By Πλοκάμιας 2 σχόλια

(Κακοήθης)
στησε το κωλο σου κι ελα μ' οση ταχυτητα
μιλαμε με ευθυτητα και δρουμε υποσυνειδητα
σε ασυνειδητους καιρους που καναν παυση
σε φαση που σκοτωνουνε τωρα κι οι μπατσοι
πουστη κατσε και κλεισε το γαμημενο στομα σου
γαμω εσενα, το σπιτι κι ολο το κομμα σου
δικε μου, συνανθρωπε μου, ελα και πες μου
ποσο θα με πληρωνες εσυ για τις δουλειες μου
παράτα σχολεια, θητεια και αμφιθεατρα
σας βαλανε ταμπελες σε φερετρα
και ελευθερα νομιζετε πως ζειτε, ελατε πιειτε, ζαλιστειτε
??? αλανι που να μην τρομοκρατειται
κοινωνια εγινες τσιρκο
παιρνω ρισκο να εφευρισκω τροπους διαφυγης
τα μελη σου εικονες μιας ανοιχτης πληγης
κι αιμορραγεις, μα συμπονια κανεις
θα πεθανεις οταν σταματησεις να ονειροπολείς
εγω δε παιρνω θεση και καμια θεση δε με καλυπτει
μες τα πληθη, λιγοι μπηκαν, λιγοι μειναν
και επειγει να φανεις, μα ποτε να μην εμπιστευθεις
τους ανθρωπους γιατι ποθους κρυβουνε
και θα το δεις..

(Inka)
υπαρχουν μερες που με κανουνε
στο μυαλο να κουραζομαι
απο κεινες τις μερες
που θα πω πως δε θα αισθανομαι
χωμενη μες στο γκριζο της πολης που εξασθενει
καθε βημα και παγιδα και το παμε απ την αρχη
τριγυρω φωτα, μα ανημπορη να τα κοιταξω
ρωτα αυτους με κανουνε βέρια με κοκα
αν φοβουνται ρωτα
το βλεμμα χαμηλα σαν περπατας μπροστα μου κοτα
ειναι λιγες οι φορες που σε πιανω να μιλας πρωτα
κι οποτε χανομαι να γραψω αισθανομαι
σαν ενα ηφαιστειο που εκρηγνυται
και πιανομαι με νυχια και με δοντια απο πανω σας
μαλλον ειστε τυφλοι για να μην βλεπετε τα χαλια σας
σα σφαιρα στα κεφαλια σας
ηρθα να δωσω φως καθε χρονο
και καλυτερα μας ειπε ο γιατρος ανελλιπως
καντε χωρο, και για να μην σας ξεφτιλυσω σολο
θα μπουν οι bong da city να σας σκισουνε τον ****
μπλεκω τετραστιχα σαν μαστιγα που μες στο νου μου
κρατησα καβατζα για τις ωρες που αμαρτησα
και καθισα, σε κοιταξα στα ματια και στοχαστηκα
πως τιποτα δε μενει ιδιο απο τοτε που αρχισα..

Bong Da City - Δικό σας

Posted in By Πλοκάμιας 0 σχόλια

Μανιακός
Που καταλήγω όταν, χάνω τον δρόμο μου να δω το φώς
μα πάντα μέσα μου κρυβόταν
εγώ τι ρόλο παίζω, έναν εγκέφαλο ν' ανακατεύω
κάποιες σκέψεις, γίνανε τόσο μοχθηρές, δεν τις ελέγχω
για πιο θεό μιλάς, εγω πιστεύω σ'ότι βλέπω
και βλέπω μόνο χάος, κοιταξέ το
Δεκαπενταύγουστο, όλοι μονομάχοι για μια θέση στον παράδεισο
γίνατε πόρνες, συχνότητες που βγαίνουν απ' οθόνες, τοποθετούν κανόνες
υποδυνείδητα μέσα απ' εικόνες, είναι κάτι φορές πριν κοιμηθώ
που όσα θυμάμαι με πονάνε, οι μπάτσοι με τραβάνε, γιατί δεν πιάνει
η μούρη που πουλάνε σε με και είναι άσχημη, γιατ' η προσωπικοτητά τους
μένει στάσιμη και φαίνονται όλα τοσο αρρωστημένα, πνίγω τους συμμαθητές μου
ένα-ένα και εξαφανίζω στοιχεία, εξασφαλίζω, μένω στην εστία, πόσο έχουμε σήμερα
και την χρονολογία, ναι, λέγομαι Μάνι, κρατώ το λόγο όμηρο ανάμνηση για ότι ζωντανό
εχει πεθάνει, σταμάτα τον οδηγό, βγές απ το αμάξι, είσαι περικυκλωμένος
το στόμα σου, τη μάζα που μιλάς πολύ, μα τώρα κάπως βρέθηκες μπλεγμένος
δεν δίνω μια, δεχτείτε με μοιράζω πένθος..

Αλήτες, θαμώνες που στα πάρκα καταλήγουνε τις νύχτες και ζούνε γιαυτές
Είναι δικό σας...
Πολίτες, σας μάθανε να κρύβεστε καλά μα βαδίζετε με μάτια κλειστά
Μοιάζω εχθρός σας...
Και αν πίνετε φυσή συχνά
Είναι δικό σας...
Αμα μιλάτε αληθινά
Είναι δικό σας...
Αν βλέπετε ότι συμβαίνει, όχι ότι φένεται κινούμαι στις ίδιες συχνότητες
Είναι δικό σας...

Μείναμε(?) πίσω σου τα πάντα σκοτεινιάζουν σα λεπίδα
όταν αγκαλιάζει την καρωτίδα, το στ.. της μητέρας σου κορνίζα
σύριγγες σ' όλο σου το σώμα, ρουφάω την ενέργεια απ' την ρίζα
Η αστυνομία στην πόρτα μου, όμως δεν μασώ τα λόγια μου, χαμογελώ
παίζουν στο κόλπο μου..
μπαίνω στο σπίτι των γειτόνων μ' ένα tazer και παίζω με τα volt
απλά σπαταλώ τον χρόνο μου...
Πιστεύω πως της εποχής μας το συναίσθημα είναι ο φόβος
και λίγοι μένουν πιστοί προς τις απόψεις τους, φένεται σαν άδικος κόπος
σ' ένα καμένο τόπο, ο Μάνι απο την χώρα των θαυμάτων
πήγα στην κόλαση και γύρισα πίσω, είχα το θάρρος να μιλήσω
όταν το' νιωσα, ζήσε για μένα λίγο και αφησέ με για σένα να ζήσω
για να μην τρελαθούμε μες το γρκίζο, επιβάλλεται..
Σκοντάφτω, βιάζομαι, δεν βιάζομαι, βάφω την πόλη κόκκινη
και χάνομαι μέσα σ' αυτή φαντάζουμε ψυχασθενείς
βρέθηκα την λάθος στιγμή στο λάθος μέρος, συνειδητά
γιατι είχε ενδιαφέρον.. είμαι το παιδί της γης και διαφέρω
δεν νομίζω, το ξέρω, δεν δοκιμάζω λέξεις που δεν μπορώ να προφέρω
μιλώ και φτύνω και πέρασα τα πάντα ώστε να το φέρω.. Δικό σας...


Αλήτες, θαμώνες που στα πάρκα καταλήγουνε τις νύχτες και ζούνε γιαυτές
Είναι δικό σας...
Πολίτες, σας μάθανε να κρύβεστε καλά μα βαδίζετε με μάτια κλειστά
Μοιάζω εχθρός σας...
Και αν πίνετε φυσή συχνά
Είναι δικό σας...
Αμα μιλάτε αληθινά
Είναι δικό σας...
Αν βλέπετε ότι συμβαίνει, όχι ότι φένεται κινούμαι στις ίδιες συχνότητες
Είναι δικό σας...

Στυλ μώ(Φονικός)

Αντιλαμβάνομαι τα όσα πια σήμερα δεν γνωρίζω
τι και αν δεν βλέπετε, δεν νιώθετε, δεν σκέφτεστε
λόγια τυφλά, σε ώρες άδιες και βουβές επιμένετε
απο εγωισμό βουλιάζετε, μ' ονόνατα μιλούμε πάντοτε
κλείνουμε στόματα πελάτη, γίγαντες που δεν βλέπω στο χάρτη
πουθενά και οι εχθροί μου πιο ποτέ κοντά πλησιάζουνε
ανταγωνισμό στον καθένα..
Σε κάθε βήμα άμυνα, πάτημα, καθοδηγόντας όλη την πόλη
τώρα μάλιστα, τελειώνει, ο λόγος σου μηδέν μπροστά σε μένα
και σ' όλο το crew μου πιόνι δεν χάνω πίσω απο την πλάτη σου
ποιος πληρώνει, ασύχαστοι πόθοι γινονται σκόνη
καλύτερα το μάτι γιατι το όνομα λερώνει και τότε θά'ναι αργά για συγγνώμη
συγκροτήματα, μάτια μυνήματα στη μουσική παγώσανε κεφάλι
κανείς τους δεν λειτουργεί και είναι χάλι, όλοι τους ρουφιάνοι
όποιος θέλει μάχη πες του με τον κώλο νά'ρθε..bong tha city
αγκάθι, θέλουνε τα μυαλά μας στην κατάψυξη.. αυτο δεν γίνετε
λέτε φράσεις με πίκρα γιατι ακόμα πονάτε.. περνέτε πίπα απ' την
bdc μου κλίκα..
τελικά υποχώρηση ξένε άσυλο Arkham...
εχθροί του (..) μώνοπόλιο μες την αθήνα τα cdς μας ακούς τζάμπα
μαλάκα μια κίνηση εναντιά μου φτάνει για να σε πεθάνει.. τρίτο μάτι..

Αλήτες, θαμώνες που στα πάρκα καταλήγουνε τις νύχτες και ζούνε γιαυτές
Είναι δικό σας...
Πολίτες, σας μάθανε να κρύβεστε καλά μα βαδίζετε με μάτια κλειστά
Μοιάζω εχθρός σας...
Και αν πίνετε φυσή συχνά
Είναι δικό σας...
Αφού μιλάτε αληθινά
Είναι δικό σας...
Αν βλέπετε ότι συμβαίνει, όχι ότι φένεται κινούμαι στις ίδιες συχνότητες
Είναι δικό σας...

Σινεμά-Λόγος Απειλή & Ραψωδός Φιλόλογος

Posted in By Koukoumafka 0 σχόλια

Λόγος Απειλή
Ηχεί η ζωή μου σε παλιά κομμάτια,μες σε κασετόφωνα
όσους φωνάζουν μην ακούς,άκου όσους τα λεν χαμηλόφωνα
γιατί έχουν πιάσει το νόημα ήδη
και τα πιο όμορφα μάτια σ'έχουν κοιτάξει σαν φίδι
και ας μη φαίνεται, ο άνθρωπος μετατρέπεται εύκολα
σε κάτι που σιχαίνεται,η αλήθεια να λέγεται
ευθέως έχω παίξει το παιχνίδι και ας το μαθα τελευταίος
ένα θέαμα πικρό,δεν νιώθω δέος
ευτυχώς ή δυστυχώς,πες τ'όπως θες
έχω καιρό που πια σταμάτησα να κοιτάω στο χθες
γιατί δεν βγάζει πουθενά ,μετά τις δώδεκα θα δεις
μπροστά στα μάτια σου αλήθεια και όχι εικόνες που δείχνουν στα σινεμά
και αποτρόπαια,θα'ναι γελοίο αν μετά απ'όλα αυτά αναζητήσεις να βρεις τρόπαια
και στέμα,είν'η ζωή μας ένα έργο με το πιο άρρωστο θέμα.....

Ραψωδός Φιλόλογος
Αδελφέ, είδα όλα όσα είχα κάνει απ'τα μάτια μου μπροστά να περνάνε καρέ-καρέ
και τα σωστά,είχανε δυσανάλογα ποσοστά
κι όλα τα λάθη δεν χωράνε μέσα σ'οχτώ χιλιοστά
ειρωνία,όλη η ζωή μας μια ταινία που
στην ουρά περιμένουμε να δούμε με αγωνία
και είναι σαν σενάριο που ανατρέπεται εντέλει,
είναι πόρνη η ζωή αν δε σε θέλει
Όμως κατάλαβε αυτό αν το αντέχεις
στην ταινία της ζωής αυτής δεν είσαι πρωταγωνιστής μα σκηνοθέτης
πάντα θα υπάρχει κάποιος να σου βγαίνει από πάνω
μα μάθε με μαεστρία να τον κόβεις απ'το πλάνο
σε μπαράζ,απάντων των σκηνών κράτα όποιες θέλεις για κάνεις της ζωής σου το μοντάζ
κάντα όλα πέρα,περίμενε υπομονετικά να σε χειροκροτήσεις εσύ ο ίδιος στην πρεμιέρα...


Ρεφραίν
Κοιτάζω πίσω ψάχνοντας κάτι γνώριμο ξανά για ν'αντικρίσω και προς το μέρος του να περπατήσω
να ζήσω και από τα αρωματά του να μεθύσω,σαν λουλούδι να μαραθώ και ν'ανθίσω
Κοιτάζω πίσω, τον εαυτό μου ψάχνω να του πω να μην λυγίσω,στα δύσκολα να μην τα παρατήσω
στα μάτια να'μαι εδώ και να μου δώσω συμβουλή να μη μ'αφήσω την αγάπη να μισήσω

Λόγος Απειλή
Δωσ μου καρδιά και ας τον λόγο σου παράμερα
τα παιδικά μου χρόνια δεν μου τα γυρνάνε πίσω photos ούτε κάποια κάμερα
που πάμε δεν ξέρω ούτε τι ζητάμε
βλέπουμε το θάνατό μας και μόνοι χειροκροτάμε
για να λέμε ότι πήραμε λίγο μέρος
πια οι έφηβοι σκοτώνουν την ζωή σαν να'ναι γέρος
είναι θέρος,μα σε όνειρα και σκέψεις ναι
τώρα που σβήνουνε τα φώτα χάνονται τα συναισθήματα κι οι λέξεις
Το πανί που πριν προβάλανε εικόνες με ηδονή
βλέπεις τα πρόσωπα που αγάπησες,ειρωνία στεγνή
μα τι να κάνεις,αφού σου μάθανε ό,τι βλέπεις σαν σφουγγάρι να ρουφάς και να λαμβάνεις,έτσι κάνεις
δίχως φίλτρα,κάποιοι βγαίνουνε χαμένοι από την μήτρα
και άλλοι κλέβουνε στιγμές και θέλουν λύτρα
λίγο τσίπα να'χες πάνω σου γαμώτο θα'ταν σίγουρα καλύτερα
σιχάθηκα τον κόσμο που ζω μέσ'από τα κύτταρα....

Ραψωδός Φιλόλογος
Μες στην φουρτούνα,μεγαλωμένος απ'την κούνια
σαν παλίρροια με σκέπαζε ο πόνος μέχρι τα μπούνια
για ν'αντέξω ή για να μείνω πάντα στην απέξω
διαλέγω τον κατπετάνιο να παίξω
στα πανιά αέρα,φέρτε καπέλο και τιμονιέρα
πείτε στους ναύτες που δειλιάζουνε να κάνουν πιο πέρα
ένα-δυο βήματα,δεν ψάχνω αφορμές ούτε προσχήματα
έχω λατρέψει τα ίδια που θα με πνίξουνε κύματα
το ξέρεις,εγώ για τα λάθη μου δεν κλαίγομαι
τ'αντέχω και για σένα που στα δύσκολα με άφησες,να ξέρεις
τα μάτια όταν κλείνω δεν ονειρεύομαι
να ονειρευτείς εσύ δύο φορές και να μου φέρεις
μία που να μου χαρίσει ελπίδα σκέψη
ή ό,τι τέλοσπαντων έχει περισσέψει
στην πρύμνη και στην πλώρη για πάντα συνοδοιπόροι
το ταξίδι ξεκινά και όποιος αντέξει....

Ρεφραίν
Κοιτάζω πίσω ψάχνοντας κάτι γνώριμο ξανά για ν'αντικρίσω και προς το μέρος του να περπατήσω
να ζήσω και από τα αρωματά του να μεθύσω,σαν λουλούδι να μαραθώ και ν'ανθίσω
Κοιτάζω πίσω, τον εαυτό μου ψάχνω να του πω να μην λυγίσω,στα δύσκολα να μην τα παρατήσω
στα μάτια να'μαι εδώ και να μου δώσω συμβουλή να μη μ'αφήσω την αγάπη να μισήσω

Bong Da City - Άρωμα Θανάτου

Posted in By Πλοκάμιας 2 σχόλια

Φονικός

και ο ανθρωπος σου σε πουλα τελικά
συμβαινουν αυτα
στο κοσμο αυτο ερχομαστε μονοι
και φευγουμε σε ενα σεντονι
εκει που ξυπνας και κοιμασαι χανεσαι
σκεφτεσαι τρελενεσαι τις ωρες που νυχτωνει
η γκριζα πολη με παρασερνει σε ρυθμους μαυρης μουσικης
γεννεσις Πι Βητα Σιγμα εκ γενετης
ειναι το hardcore χιπ χοπ Bong Da City τερατα flows
Στιχος σπαθι στο μικροφωνο μου δινω το 100 τοις 100
Ειναι Στυλ μω οτι και αν κανεις θα μεινεις λιγος
μπροστα στους στιχους που σου φτυνω
το δινω σε αλανια σε αλητες σε αυτους που εχουν ζησει σκηνικα
και οχι πιππες που μου λες τρελε
Ντιβες που ξεπουληθηκανε στο χαρτι για την προβολη
Και τωρα το γυρισαν στο RnB....

Ρε τι μου λες σκάω reverse σ'αυτούς δες
πως τους κανω να μοιαζουνε με μανεκεν λεμε
Ωρα Μηδεν και ειμαι ακομα καυλωμενος για τις πορνες, με ράπς
για Mc's που κανουν κοπιες τα στύλ μου
Πιτσιρικα απομακρυνσου η πολη παιζει την σκληρη και εγω το Νταβατζης σου
Τρεξε κρυξου γαμησου γδουσου εσυ και οι δικοι σου
καρναβαλοι δεν φτανετε τα skills μου
Ειναι το Bong Da City αρρωστημενα μυαλα κανουμε τον σατανα να κινητε προσεκτικα
Κοβω τα κολπα τους βρισκομαι απο πανω τους Φονι πατας τους (Φονι γαμα τους,γαμα τους "Μανι")
Εκπροσωποντας οταν χωνει το αληθινο Φονι και παλι στοματα κλεινει δεν παριστανει ποζα μονο
ριχνει ζαρι εξαρι θα φερει κανε ακρη κάνε κάτι γιατι δεν παυει το στιλ μου γραφει....

Μανιακός

αθήνα, χαμένος οδυπόρος κάτω απ την ακρόπολη
το πολεμό ανακοινώνω το άρωμα θανάτου
μες στην τσιμεντούπολη κάτω απο υπόστεγα
αναβλώνω μέσα απο εικόνες που αποτυπώνω
μα, είναι χλωμά τα προσωπά τους, δεν μου κάνει καρδιά
να αφανίσω απο τον χρόνο τη γενιά τους
μεσάνυχτα, φάρμακα και οράματα, φοβίες
γυναίκες ανισσόροπες που σε πατάνε στις αδυναμίες
και κράτα πισινές σε όσους σύντομα σου πούλανε φιλίες
ότι πει εσυ είσαι, κάθε μου βήμα και σε όλες τις ηλικίες
εγώ μαζί με ένα πλήθος απο αμφιβωλίες
δεν κυνήγησα ποτέ την προβολή ούτε το χρήμα
μέσω της μουσικής, μαριονέτες
τον κόσμο που μου ακολουθεί αποκαλώ συμπαίκτες
σ'ένα παιχνίδι μαγείας, αποτελέσματα συνωμοσίας
παραισθήσαιων, συνδυασμός κινήσεων
σε στοιχιωμένες σκοτεινές τοποθεσείες
ανάμηξη πέντε αισθήσαιων σε μια
μόνη και απόλυτη ανυσηχία --- bong tha city

Bong Da City - Γενιά του μίσους

Posted in By Πλοκάμιας 0 σχόλια

Εθισμένος σε ότι με καταστρέφει εν τέλει
καταραμένος
στο σώμα μου ο θάνατος και στο χαρτί μου πένθος
παντού καπνοί
μεσ την ομίχλη βαδίζω σε μια καμμένη γη
πολλές φορές το γκρίζο γίνεται κτήνος και τότε μπορει να σε καταπιεί όπως τα αποτυπώματά μου η βροχή
κοίτα πίσω απ'την πλάτη σου κάποιος σε ακολουθεί
και είναι απειλή σε αυτούς τους δρόμους που είναι τόσο σκοτεινοί
απείθαρχοι
σε αυτόν τον τόπο τον φόβο καναμε φίλο για να ζούμε μεσα στον κόσμο
έχω την νόσο και την τάση για να την εξαπλώσω
εκπροσωπώ το bong κόλπο grosso και εφ'όσον
ζούμε την εποχή του τέλους των ανθρώπων
δίνω πόνο γιατί πόνο βλέπω δεν το καταστρέφω κανει γκελ,ανάλογα στα πόσα ντεσιμπέλ,με καύσιμα αρκέτα για να τραβήξουν ως τους κήπους της Εδέμ
μέσα απο τη Βαβέλ,ανασταίνουμε νεκρούς
τους κουφούς μπορείς να κρατήσεις για οπαδούς
και ότι ακούς είναι από τους δαίμονες για θνητούς
τα τέρατα της Gotham κραδασμούς δοκιμάζουνε ναι
και έλα με πλάτες και κονέ ζήτα μου μάχη
ανίκητοι πύρινοι κυνηγοί μες στο παλάτι που ζουν σκιές
αλλόκοτοι ρυθμοί και εναλλαγές
οι τόνοι πέφτουν πέντε φονιάδες που καταστρέφουν
ανοίγουνε πληγές σαν να τρέφουν
γύρνα την πλάτη σου σε μας και θα χαθείς είτε είσαι mc
είτε νταβατζής συντονίσου,σβήσε το τρέμουλο απ τη φωνή σου,τραβήξου,βγαίνεις σκάρτα εσύ και η φυλή σου
ανοίγω τις πύλες της κολάσεως τιμή σου
έχεις θέση στα καζάνια μας,ποιοι είμαστε θυμήσου

Γνωρισα πολλους ανθρωπους για αυτο και αγαπαω τα ζωα
Τωρα που το ραπ εγινε μοδα και κυλαει σαν ροδα
Τα συναισθηματα μας πιο βαρια και απο κοτρωνα
Για να καταπατησουμε του καθενα την κορωνα
Δεν συχαθηκες το ραπ αυτο συχαθηκε εσενα
Τις πουτανες τα λεφτα σου και ολα τα δαιμονισμενα σαν και 'σενα
Η πενα μου αγγιζει τον πυθμενα
και με κανει να ασχολουμαι πιο πολυ με μενα
Υπαρχουν και αλλοι
που φαινεται η γλωσσα τους μεγαλη
Μας οι πραξεις τους μικρες μηδαμινες ζαλη
Και οταν κοιταζουν τον καθρεφτη τους βλεπουν το χαλι
που τους περιβαλλει και ας μην ξερουν τι θα πει κρεπαλη
Μας περιμενουν μερες βρωμικες για τον καθενα νομιζες
Πως θα ανοιξεις το στομα να μιλησεις
Εσυ που σε πορειες δεν πατας και ας νομιζεις πως το να μ λες πως πινεις θα σε κανει μαγκα
Βριζεις αυτα που καποτε φιλουσες για να βγαλεις σιντι
Και ολα εκεινα που σε ανεβαζαν μωρη
Κοιτα να λες αληθεια γτ θα την πατησεις και εσυ
και μετα δεν θα υπαρχει δρομος πια για την επιστροφη
Ανωμαλα του Bon φλεγομενα μικροφωνα
για τον καθενα θα τα λεω ομοφωνα οπως πρωτα
το στιλ εξελισετε σαν ντοπα
το 'πα καποτε μα δεν με πιστεψες και τωρα ρωτα να μαθεις
Αν μπορεις καημενε να μας φτασεις μαλλον θα περιμενω πολυ να ερθεις να μ κλασεις
και για αυτο που σ λεω δεν χρειαζομαι συστασεις
ποσο μαλλον να πω αληθεια πως δεν θα μας φτασεις....

στιχων μολυνση απο τον καιρο που ενωθηκαν μυαλα
ονοματι Da Bong γενια του μισους κοπανοι φλεγομενοι
κομητες φορτωμενες ετοιμολογες βαλλιστρες ετοιμοι να επιτεθουν στον καθε καριολο αναλατο
οπως παντα αναλογα με τις βλεψεις σου παντα πατα αποτομα και απροσμενα στα προσωπα ζημια ανωφελατα
μελανια μας σε στοματα να τριψουν την βρωμια που κουβαλατε ολα να γινουν αισθητα
σου το ΄χα ταξει πως τετοια μια πουτανα δεν θα γραψει κανε χαζι
ακολουθα τα λογια των Καμικαζι και αν δυσταζεις παλούκια στον κώλο να μην νυστάζεις
ειναι το Bong που κραζεις φιλε Gotham δεν σε παμε
πουστη μαθε το και φυγε καλυφθείτε τα τετραστιχα μας μαστιγα
ουτε να το φανταστείτε αυτα που γραφετε πως ζητε γαμηθείτε
σκιζουμε μητρες οσο ηχογραφείτε εδω οι δαιμονες διψανε
πουστη μαθε το και φυγε καλυφθείτε τα τετραστιχα μας μαστιγα
ουτε να το φανταστείτε αυτα που γραφετε πως ζητε γαμηθείτε
σκιζουμε μητρες οσο ηχογραφείτε εδω οι δαιμονες τρέφονται μονο σαρκα που ασελγείτε....


Ξέχασες τους ρυθμικους αναπλαστήρες των ρυθμών θανάτου οπαδούς
κανε σσσ εξαπλώνεται από επικούς παλμούς καταστροφικούς σεισμούς
Ομικάδες αναδύονται γάα τους αυτούς και την πουτάνα μάνα τους
καταπάνω τους βάζω φωτιά στα πλάνα τους,κοπάνα τους
θάνατος στους αθάνατους και δες το ραπ δεν εξαρτείται απ τις πνοές χορδές
αναδρομές σε λόγια γνώριμα του χθες μου λες
πως γράφεις κάθε μέρα δεν το νιώθεις όμως μπές
στο παιχνίδι της παράνοιας που καίγονται ψυχές
φτάνουν δυο στιγμές να νιώσεις πως δεν θες να μας κοντράρεις
έχουμε υλικό αρκετό για να σαλτάρεις
γουστάρεις
προτιμώ τον κώλο τον δικό σου ακόμα κι απ της Πάρις
αν δεν δώσεις δεν θα πάρεις που μοιράζει skills με δόσεις τρέλας
μπούφο να φλιπάρεις,κι αν γουστάρεις
έλα σε live μας για να φρικαρεις
Ελλάδα είναι το μόνο crew που φτύνει λάβα
καθώς φτάνουμε σε παρασύρουμε (ναι) στον Κεάδα
παρα τα άλλα το crew μας πάντα σχέδια μεγάλα
υποστήριξη στα πάρκα και εσυ μύγα μες στο γάλα
ξέχασες τους ρυθμικούς αναπλαστήρες των ρυθμών θανάτου οπαδούς
κανε σσσ εξαπλώνεται από επικούς παλμούς καταστροφικούς σεισμούς
Ομικάδες για να ακούς

Bong Da City - Αιθέρα

Posted in By Πλοκάμιας 0 σχόλια

Mastigo

Επέστρεψα απ'τα πιο σκοτεινα μερη του πλανητη
για καθε αλανι σε καθε γωνια για καθε αλητη
τραγουδαμε με στρατιες δαιμωνων έχοντας μια κλήση
παρασερνουμε στο θανατο αληθινους cappish(ι)
γραφω γι'αυτους, τους λιγοστους εναπομειναντες αυθεντικους
αυτους που ειπαν οχι στα εμπορικα κους κους κι αν μ'ακους
εισαι στανταρ ενας απ'αυτους, τ'ακους γαμα τους φασιστοδημοκρατικους
ομως δεν γνωριζεις για την Gotham
τα αλανια απο το Bong σου το'παν πως γαμαν τη μοστρα
γαμαν τον καθε αταλαντο που εξασκει την ποζα
κι αν φιμωσαν στοματα το καναν για να δωσουν φωτα
κοτα, το ραπ μας χειροκροτα,
βρωμαν οι ανασες σου σαν καιν' ρυθμους, οπως και πρωτα
χωρις καποτα
το φυσικο στοιχειο εφτασε τους Bong da city απεναντι απ'τη πορτα
υποδεξου τα ανακοντα

Inka

Μην προσπαθεις να ανεβεις σε κατι που απλα δεν μπορεις
που, απλα δεν υπαρχει τροπος καν για να δειχθεις
ειναι Bong, da city.com στοπ please
παψε να το προσπαθεις γιατι μου κανεις μυς
ειναι, σκληρο ναρκωτικο, για καθε αταλαντο
για καθε πουτανας γιο εχουμε το αναλογο
αναμεταδωση για τα αυτια σας μετα την ανοδο
κι οπου μας βγαλει ο δρομος τοτε μιλαμε για διαλογο
υπαρχουνε φορες (φορες) που νιωσω σαν να σου κατεστρεψα το χθες
να μην μπορεις να συρεις τη γλωσσα σου απ'το στρες
σα πρεζα στον εγκεφαλο που δημιουργει ενοχες
ηρθα να φερω το αληθινο σ'ολες τις γειτωνιες
δρουμε παντα ανηθικα, ποτε μου δεν τ'αρνηθηκα
κανεναν δεν μιμηθηκα, γι αυτο κι ειμαι απο πανω (πανω)
να βλεπω την καταντια σας και να το απολαμβανω
και γι αυτο ποτε δεν χανω (Aiiight)

Tsaki vs

Refrain:
δεν εχει σημασια αν το σνομπαρεις ή μαζι μας το στηριζεις
μην τ'αγγιζεις, ποτε δεν ησουν ραπ για να μιλησεις
5 τερατα οπως 5 εισπνοες αιθέρα
πετα τα κουπλε σου μοιαζουν ξερασμα
δεν, το νιωθεις δεν (δεν)x2

Κακοήθης

Απο οταν σε γνωρισα σε γνωρισα φλωρο και δεν απορησα
προχωρησα, μεσα μου βλακες και μαγκες χωρεσα
δεν μπορεσα να καταλαβω, φωτιες αναβω
και μπραβο, που την ειδες μαγκας με ενα μπαφο
εισαι λαθος, και μονο καταλαθως θα'σε καποιος
ε και πως να μη μας το παιζεις πια μονομαχος
γιατι απ'τη Gotham στο'πα εδω παιζουν προσοντα
εδω παιζει ουσια κι ασε αυτους να λεν για οπλα
παιζει πορτα για σενα και το crew σου χαφιε
και για ολους τους πουτανας γιους σου που σηκωσανε τουπε
απ' την αθηνα μπιζνα, νεα bong κομπινα
νεα απ'το κακο φερνω για καθε κατινα
ειναι επιθεση, απ'τη γειτονια για τη δικια σου
γαμω τα χρονια που'χεις στη φαση και το ονομα σου
τωρα βιασου, γιατι τους αλητες θα βρεις μπροστα σου
και ετοιμασου, να αρχισεις να μετρας τα βηματα σου

Mani

Μεσα απο το υπεδαφος, φτυνω ζωη γινομαι εγκελαδος
καπνοι απ'τη πολη μου, και ανεπαφος γυριζω αναμεσα σας
παρασιτα που κοβουν οθονες το προβλημα σας
οσο ο φοβος αντιδρα στα βηματα σας (στα βηματα σας)
ετσι υποθετω εχουνε κλεψει την καρδια σας
βλεπω τα ματια σας θολα το ψεμα απο το στομα σου σαν γριπη
μεσ'τα βρωμικα στενα σε εγκαταλειπει
μετα τις 3 τα τερατα απ'τη κρυπτη
στη Γη
και η τυχη στιχους δεν σου δινει νομιζεις ειμαστε ισοι
φερνω στο μεγαλειο της τη κριση
το ολοκαυτωμα, στην πιο σκοτεινη του φυση
τσακιζει την αθηνα σ'ολα τα πλατη και μηκη
σαν, αναφερομαι σε ολους εμπορους,αστυνομους φλωρους
ραππαδες εκπροσωπους τους ανοιξαμε ασκους κι αφηνω γονους
ανεξελεγκτους πατωντας σε ρυθμους σεισμους κι εφοδους
το Bong da city πληρωμα με ατακες σκανε bonus
απ'τη κολαση για μικροφωνων φονους
κι εφοσον εχω πλατες μου διαολους
αναπτυσσομαι πολλες φορες που το μυαλο μας χανεται
γραφουμε τα κουπλε που μας γεμιζουνε
δεν γυρναει, κι αν ηταν να σκεφτομουνα το οτι γραφω πολυ
θα αφηνα σ'αλλον να το σκαει, κι εχω διαδρομες
πανω στη γυρα μου υπνοβατω σε οροφες
με δεκα χιλιαδες στροφες, γραφουμε ζουμε σ'αυτες
τις ανεπαρκης σκοτεινες γωνιες, της
πολης που'χει βυθιστει στο στρες
με ετοιμορροπες,
ριμες κι αποψεις που θα προκαλουσαν μολωπες
και πληγες ανηποφορες

Tsaki vs

Refrain:
δεν εχει σημασια αν το σνομπαρεις ή μαζι μας το στηριζεις
μην τ'αγγιζεις, ποτε δεν ησουν ραπ για να μιλησεις
5 τερατα οπως 5 εισπνοες αιθέρα
πετα τα κουπλε σου μοιαζουν ξερασμα
δεν, το νιωθεις δεν (δεν)x4

Αδικα γραφετε, ουτε ενα πουστη δεν εκφραζετε
και τζαμπα βαζεις βλακα μου το νου σου να κουραζεται
το ραπ σου απο τον πρωτο που ακους επηρεαζεται
και εδω ειναι που δεν μοιαζουμε φλωρε γιατι εσεις αδικα γραφετε.. x3

Γιατί το Hip Hop είναι ο τρόπος ζωής μας.