Greek HipHop Lyrics

Η ζωή μου μ'έχει μάθει να κρατάω πισινές
να προγραμματίζω το αύριο με εμπειρείες χθεσινές
κι όσα έμαθα απ'αυτές τις μέρες μου τις λιγοστές
θα προσπαθήσω να σου πω μες στις επόμενες γραμμές
καταρχάς μάθε τα λόγια σου να μετράς
γιατί η ζωή τα φέρνει έτσι που τους όρκους σου πατάς
και μάθε πως δεν είσαι αυτό που δείχνει ο καθρέφτης
γιατί το πρωί αλήθειες λες το βράδυ νιώθεις ψεύτης
να μαθαίνεις απ'το κάθε συμβάν
και να ξηγιέσαι γιατί άνθρωποι πληγώνονται
οι μεγαλύτεροι μαλάκες δεν την παίζουνε καν
κι οι μεγαλύτερες πουτάνες δεν πληρώνονται
αν στα αλήθεια αγαπάς να το λες σαν τρελός
ακόμα κι αν πέζει τους άλλους να κουράσει
δεν το πιστευώ μα ακόμα κι αν υπήρχε θεός
με τόσο μίσος θα θελε να μας ξεχάσει
να μην πικραίνεις κανέναν τουλάχιστον συνειδητά
γιατί μπορεί για πάντα να τον στιγματήσεις
και εκείνος να σε συγχωρέσει γιατί αλήθεια σ'αγαπά
μα από τις τύψεις ίσως και να τον μισήσεις
να προσέχεις το που πας και τα βράδια όταν γυρνάς
μην περνάς απο κακόφημα λημέρια
έχε το νου σου όμως είσαι και μην το παρατραβάς
γιατί αν θέλει να σε βρει σε βρίσκει και τα μεσημέρια

να σε πάντα συνεπής κι αν μπορείς να μην αργείς
στα ραντεβού σου και στην ώρα σου να φτάσεις
μα άμα δεις και σε στήνουν και δεν νοιάστηκε κανείς
μην περιμένεις να'ρθουν ώσπου να γεράσεις
άμα ξέρεις το σωστό να το κάνεις στο λεπτό
γιατί το λάθος εύκολα σε παρασέρνει
κι άμα θες κάπου να πεις συγγνώμη ή ευχαριστώ
πες το νωρίς γιατί η ζωή αλλιώς τα φέρνει
να περιμένεις πρώτου πράξης όταν είσαι θυμωμένος
γιατί ίσως κάνεις κάτι που μετανιώσεις
κι όταν εκείνος που σε λάτρευε σε κοιτάξει σαν ξένος
θα ναι πια πολύ αργά να το διορθώσεις
να δίνεις τόπο στην οργή όπως κάνω κι εγώ
για μαλακίες να μην τσακώνεσε τόσο
μα για ανθρώπους που αγαπώ θα μπορούσα να σκωτοθώ
κι αν χρειαζόταν θα μπορούσα να σκωτόσω
να είσαι πάντα ευγενικός και χαμόγελαστος
απ'τις μαγκιές δεν κρίνετε ο αντρισμός σου
και εσένα κοπελιά δεν σε κάνει θυληκιά ο αριθμός των αριθμών στο κινητό σου
μα πως να πεις τόσες εμπειρίες ζωής
μέσα σ'ένα κομμάτι κάπως μεθυσμένο
πες το σοφία ή αλλιώς αδυναμία της στιγμής
και να ακούσω τις δικιές σου περιμένω

Έχειs άραγε σκεφτεί πότε πόσο πολύτιμα είναι όλα αυτά που θεωρείς δεδομένα, δικά σου, έχεις διανοηθεί πότε πως όλα αυτά μπορεί να φύγουν μέχρι να ανοιγοκλείσεις τα βλέφαρά σου?
Έχεις οραματιστεί πότε πως θα 'ταν η ζωή χωρίς να έχεις δίπλα σου την οικογένεια σου, έχεις κλάψει με λυγμούς πότε όταν κάποιος που αγαπούσες έφυγε και δεν είναι πλέον κοντά σου?
Μην ξεγελιέσαι από τον χρόνο, όλα παρέρχονται, οι περασμένες στιγμές σε κοιτούν, σε μέμφονται, μιλώ γι' αυτά που φύγαν και γι' αυτά που έπονται, γιατί τα λάθος λόγια που 'χεις πει δεν επιστρέφονται.
Μιλώ για όλα εκείνα που δεν όλα εκτιμάς που ξεχνάς η που φοβάσαι να τους πεις πως τα αγαπάς, μιλώ γι' αυτά που κάθε μέρα προσπερνάς, που σε περιμένουν κάθε μέρα σπίτι όταν γυρνάς...
Σαν ένα φίλο, αγαπημένο, παιδικό σου...
Σαν ένα μήνυμα απλό στο κινητό σου...
Σαν ένα χάδι της μητέρας στα μαλλιά σου...
Σαν ένα παθιασμένο φιλί από την κοπελιά σου...
Πράγματα τόσο μικρά μα τόσο πολύτιμα, πράγματα που δεν θεωρείς μεγάλο ζήτημα, πράγματα καθημερινά, συνηθισμένα που έχεις μάθει δυστυχώς να θεωρείς δεδομένα...

Σε μια τόση δα στιγμή, οι αποχρώσεις του γκρι, με του χρόνου το πινέλο χρωματίζουν τη γη, και βουτώντας στην παλέτα βάφουν μαύρη τη ζωή, όταν κάποιος από 'μας το άσπρο δεν ήθελε να δει.
Τα όμορφα συνήθως βρίσκονται μπροστά μας, δεν μας αφήνει να τα δούμε η άγνοια μας, κι όταν τα χάσουμε η φύγουν από κοντά μας δεν πρόκειται να τα επιστρέψουν τα δάκρυα μας.
Το κάθε αύριο θολό είναι κι απρόβλεπτο, τα πάντα αλλάζουν μέσα σ' ένα δευτερόλεπτο, γι' αυτό όταν γελάς να θυμάσαι και το γιατί, γιατί τα πιο πολλά χαμόγελα σβήνουν πριν το πρωί.
Και όσα κάνει ο χρόνος δεν μπορείς ν' αλλάξεις, τα λόγια δεν αλλάζουν κι ίσως τώρα πράξεις, μια τόση δα στιγμή είναι αρκετή για να σου πει πως πρέπει κάθε μια μέρα σου ν' αδράξεις.
Ζήσε τώρα το τώρα κι όχι αργότερα, ζήσε μ' όσα έχεις, μη θες περισσότερα, βουτά στην ζωή πριν μείνουν μόνο απόνερα, γιατί όσα έχουμε είναι τα πιο όμορφα όνειρα...

Είναι Πέτρα σαν τη καρδία μου τη πληγωμένη
που κάτι να την μαλακώσει ανυπόμονα περιμένει
Είναι Ψαλίδι σαν τη χαρά που κόπηκε στη μέση
μα ακόμα ονειρεύομαι και ας μην τους αρέσει
Είναι Μολύβι σ'αυτό που το μυαλό μου βρίσκει διέξοδο επάνω στο χαρτί έτσι ώστε να μη τρελαθεί
Κυρίες και κύριοι αυτή είναι όλη μου η ζωή. Είναι Πέτρα Ψαλίδι Μολύβι Χαρτί.

Πέτρα δεν είναι οτι γίνομαι μεμψήμοιρος απλά γίνομαι ψύθιρος και μόνος μου μιλώ στον εαυτό μου
Θέλω μονάχα μία τζούρα ελπίδας και ας περάσω στα ψιλά γράμματα κάποιας σελίδας.
Μα τι να πω; Ξέρω πως τα προγνοστηκά μου δίνουν πιθανότητες λιγότερες του 1%
Κάποτε τα τα αγνόησα και πάνω του γαντζώθηκα. Και ξέρεις τη κατάφερα; Απλά πληγώθηκα.
Και απο τότε νιώθω να'μαι καταγής δίχως κουράγιο να σταθώ και για να είμαι ειληκρινής
πρώτα νιώσε πως πονάω , μετά έλα να μου πεις πως η καρδιά είναι μονάχα ένας μυς
Γι'αυτό την έκανα πέτρινη και σκληρή κι ας τη διαβρώνει κάθε ένα μου δάκρυ κάθε ανύποπτη στιγμή
Σε κάθε βήμα και παίρνω στον λαιμό μου το κρίμα γιατί έτσι νιώθω είτε είναι είτε όχι λόγου σχήμα

Είναι Πέτρα σαν τη καρδία μου τη πληγωμένη
που κάτι να την μαλακώσει ανυπόμονα περιμένει
Είναι Ψαλίδι σαν τη χαρά που κόπηκε στη μέση
μα ακόμα ονειρεύομαι και ας μην τους αρέσει
Είναι Μολύβι σ'αυτό που το μυαλό μου βρίσκει διέξοδο επάνω στο χαρτί έτσι ώστε να μη τρελαθεί
Κυρίες και κύριοι αυτή είναι όλη μου η ζωή. Είναι Πέτρα Ψαλίδι Μολύβι Χαρτί.

Ψαλίδι αυτό ίσως να το'νιωσες ήδη. Είμαι λουκέτο που δε ταίριαξε κανένα αντικλείδι.
Ξέρεις τι; Έλα και τη χαρά στη μέση κόψε κι ας ζήτησε τ'αντίθετο ο Κριτής το απόψε.
Να σου το θέσω αλλιώς αφού ούτος ή άλλος θα πονέσω έλα και κάντο γρήγορα να γίνει μια κι έξω.
Κι αν δεν αντέξω τουλάχιστον θάχω να με παινέψω πως το παιχνιδάκι σου μονάχος θέλησα να παίξω
Έτσι είμαι σφυρηλατήθηκα απο συμβάντα και ότι όμορφο έχω μου το γκρεμίζουνε πάντα.
Μα δε κακίζω θλιμένες μελωδίες σφυρίζω και ότι κάπου κάπως κάποιος θα τις ακούσει ελπίζω.
Κι ας είναι η χαρά και τα όνειρα μου κομμένα στη μέση ακόμα ονειρεύομαι και ας μη τους αρέσει.
Γιατί δεν υπολόγισαν ότι ακόμα κι έτσι έχω το μισό μου όνειρο για να με ταξιδέψει.

Είναι Πέτρα σαν τη καρδία μου τη πληγωμένη
που κάτι να την μαλακώσει ανυπόμονα περιμένει
Είναι Ψαλίδι σαν τη χαρά που κόπηκε στη μέση
μα ακόμα ονειρεύομαι και ας μην τους αρέσει
Είναι Μολύβι σ'αυτό που το μυαλό μου βρίσκει διέξοδο επάνω στο χαρτί έτσι ώστε να μη τρελαθεί
Κυρίες και κύριοι αυτή είναι όλη μου η ζωή. Είναι Πέτρα Ψαλίδι Μολύβι Χαρτί.

Μολύβι δεν ήταν μια τρέλα πάνω στην ήβη. Ήταν διέξοδο τις ώρες που ένιωθα να μου στρίβει.
Και χαρτί εκεί που ξεδιπλώνω τη ψυχή μου κι αν το ένιωσες ως τώρα έχεις γίνει η εμπνευσή μου.
Τη στιγμή αυτή που γράφω και ξανά παιδί με πλάθω γιατι ο κόσμος των ενήλικων με έκανε να μάθω
πως δε σ'αγαπά κανείς αν δε του έξυπηρετέις μια τουλάχιστον ανάγκη κι ας μη μπορείς να την δεις.
Μα τι να κάνεις; Είναι κέρμα το στρίβεις κερδίζεις χάνεις. Κοίτα μόνο το ταξίδι όσο μπορείς να απολαμβάνεις.
Βρες σανίδα και γαντζώσου μη κολυμπάς στην ελπίδα θα πνιγείς και σου το λέω με τα μάτια μου το είδα.
Εγώ βρήκα το μολύβι για να επιπλέω και χαρτί σα το σε βάπτιση ιστορίες μου να λέω.
Είτε είναι αληθινές είτε θάθελα να είναι άκουσέ τες και άμα σ'εκφράζουν δίπλα μου μείνε.

Είναι Πέτρα σαν τη καρδία μου τη πληγωμένη
που κάτι να την μαλακώσει ανυπόμονα περιμένει
Είναι Ψαλίδι σαν τη χαρά που κόπηκε στη μέση
μα ακόμα ονειρεύομαι και ας μην τους αρέσει
Είναι Μολύβι σ'αυτό που το μυαλό μου βρίσκει διέξοδο επάνω στο χαρτί έτσι ώστε να μη τρελαθεί
Κυρίες και κύριοι αυτή είναι όλη μου η ζωή. Είναι Πέτρα Ψαλίδι Μολύβι Χαρτί.

Πως θα εξηγησεις καποτε σε καποιον που γεννηθηκε εχθες τις σαφες και ανεκτιμητες στιγμες
το παιχνιδι με τα αλλα παιδια μες στις γειτονιες τα τελευταια εκεινα χρονια που γλιτωσαμε απ το στρες
δυστυχως φιλε μου γεγονος ειναι πως ειμαστε η τελευταια που τα προλαβε γενια
αντε τωρα να εξηγησεις εσυ στον πιτσιρικα πως ητανε η εποχη που δεν ειχαμε κινητα
που δεν ειχαμε net,facebook,msn μα διαβαζαμε asterix,looky look και τεν-τεν
που ολη μας η χαρα ολη την εβδομαδα ηταν να ερθει το Σαββατο να δουμε παιδικα
τοτε που το καλο και το κακο δεν ηταν κατι σχετικο και το να βγαζεις φωτογραφιες στο νετ δεν ηταν κατι το φυσιολογικο
και μου φαινετε τραγικο πως ξεπουλησατε ολοι το προσωπικο
τοσο ευκολα τοσο αβιαστα γινανε τα συναισθηματα μας απλησιαστα
να αγαπησεις πραγματικα ή να κανεις φιλιες θυμιζουνε πραγματα αχρειαστα
τιποτα εν τελει πια δεν απομενει κοιτεται η αθωοτητα μας σκοτωμενη
μα την αγνοουμε ολοι επειδικτικα μενοντας μεσα στο καβουκι μας ακομα κλεισμενοι
ΓΑΜΑ τα ιδανικα και τις αξιες ειναι μαλλον πιο σημαντικες οι ηλεκτρονικες γνωριμιες
τα σχολια στις sexy σας φωτογραφιες oι friends,τα views,οι online ομιλιες
το τελειο προφιλ,οι σχεσεις οι εφημερες,χειμερες λογια που με κυνηγαν γιατι οι ανθρωποι σκοτωσαν πια την αγαπη,
το γυρισαν στα one-night-stand
κανω εκληση απεγνωσμενη,μην βλεπεις το παιδι,τον φιλο σου,την γκομενα σου να πεθαινει
γιατι ετσι γινεται και ας μην το καταλαβαινει,δραση πρεπει να αναλαβεις τωρα που δεν ειστε ξενοι
ΑΚΟΜΑ δεν ειναι αργα τα λογια μου μην βλεπεις σαν οπισθωδρομικα,θημυσου το πως ηταν οταν ειμασταν παιδια
οταν ειχε σημασια το ποιος εισαι κι οχι μονο το πως εισαι τελικα τι συμβαινει καποιος να μου πει
γιατι αφησαμε να μεινει η ψυχη μας ταπι γιατι δωσαμε τοση βαση πολλη στην εμφανιση την εξωτερικη και γιατι
χρειαζεται να προσποιεισαι γιατι εχει βαρος το φαινεσαι κι οχι το εισαι
ΓΙΑΤΙ πηθικιζεις το στερεοτυπο τους και οτι πλασαρουν μιμησαι
ΠΕΣ ΜΟΥ που πηγε διαφορετικοτητα ΠΕΣ ΜΟΥ η ομορφη αυτη πολλαπλοτητα ΠΕΣ ΜΟΥ που χαθηκε η προσωπικοτητα
καποτε ειχαμε ολοι το δικαιωμα να νιωθουμε αλλιωτικα
ΟΝΕΙΡΕΥΟΜΑΙ μια κοινωνια κι ας ειναι ουτοπια που για να γουσταρει μια γκομενα δεν πρεπει να χασεις 10 κιλα
μα να διαβασεις 10 βιβλια
ονειρευομαι μια κοινωνια που δεν εχει αξια το ποσες γαμησες,μα ποσες ξαπλωσες στο ιδιο κρεβατι
το ποσο στα αληθεια πολυ τις αγαπησες
ΟΜΩΣ νιωθω τοσο μονος σ αυτα τα ονειρα μου μα να αλλοτριωθω δεν ηρθε ακομα η σειρα μου
και με ενα μικροφωνο για συντροφια μου ανοιγω ξανα την καρδια μου
ΓΙΑ ΑΥΤΟ καπου εδω σταματω γυρνω τον χρονο πισω ωστε να ξαναγινω παιδι μικρο
και μεχρι καπου εκει να σε βρω σου ευχομαι ταξιδι καλο και σ' αποχαιρετω........

Aν η μέρα σου ξεκίνησε στραβά μην ψαρώσεις εχείς 24 ώρες να την ισιώσεις (ναι ναι :P)
Αν είδες εφιάλτη που σε ξενέρωσε άραξε ρε μάγκα μπόρα ήτανε και πέρασε
Άν΄πάλι είδες όνειρο γαμάτο κάτι που σου άρεσε και δεν γούσταρες να ξυπνήσεις χαλάρωσε και μην το βάζεις κάτω σηκώθηκες και να η ευκαιρία να το πραγματοποιήσεις ..
η ζωη είναι πουτάνα τι να κάνουμε προσπάθησα να την αλλάξω ρε φίλε μα τσάμπα κόπος τι να γινει να πέσουμε να πεθάνουμε? εγω προτιμώ να την γαμήσω πρώτος, αναποδιές τρικλοποδιές μερικές φορές είναι να μην σε θέλει μα ότι και αν λές παίρνω στροφές στην τελική δεν είναι στο δικό της χερι..
είσαι γαμάτος μα και αν δεν είσαι πίστεψε το καταβάθος και αυτό ψηλέ δεν είναι λάθος είναι κράτος ειναι κάτι ενα μικρό κομμάτι που σου λέει ζήσε την ζωή με πάθος..
να σου το π'ω αλλιώς να μην σε πούν και ψωνάρα γιαυτό φιλάρα πιάσε ενα πακέτο τσιγαρα, γλυκειά σαν μέλι λίγη μπυρίτσα απο το βαρέλι γιατί κερνάω απόψε εγω και ας μην με λένε Πετρέλη και στο προκείμενο είναι μείζωνος σημασία τα πάντα κολλητέ είναι θέμα ψυχολογίας να νιώθεις με την πάρτη σου καλά να γουστάρεις και να μην το βλέπεισ συγκριτικά καθένας έχει το ατού του άλλως φράγκα αλλως στυλ άλλως κοιλιακούς και ο Ρ.Φ το νού του και ως εκ τούτου δεν πα να βγάζουν όλοι χολή ζηλεύουν τόσο που δεν τους κάνει πια κουκου
μάθημα 2ο μάθε να ακούς συμβουλές και να κρατας οποιες σου φένονται σωστές μα αν εσυ νιώθεις οκ ασε καθε βλάκα να λεει η ζωη δεν θέλει pause αλλά play
πχ εμένα μου λένε να αφήσω το ραπ να γράψω ποιηση και άλλα οτι κι ότι δεν έχω flow μου λένε ουτε φωνή οκ ρε μάγκα ακου Method man και Pavarotti, καταλαβαίνεις να είσαι περήφανος για ότι είσαι οτι και αν είσαι είναι καμαρι σου και μαγκιά σου και αμα δεν μοιαζεις με αυτούς τους γαμημένους αστους να χέρεσαι γιατι αυτή είναι η ομορφιά σου εγώ πιστεύω δεν υπ'αρχει κάτι άσχημο μόνο κλισέ που διαφορές δεν επιτρέπουν εγω πιστευω υπάρχει ομορφιά και μάτια που δεν έουν μάθουν να την βλέπουν γιαυτο τα λόγια που μου λένε δεν μαγγίζουνε μα άμα σε αγγιζουνε τα δικά μου πάω πάσο και αν μια φορα δεν με γουστάρουνε και με βρίζουνε δεκα τους βλέπω και μου'ρχεται να ξεράσω και για να κλείσω βημα δεν το κουνώ προς τα΄πίσω μόλις ξημέρωσε και εχω μια μέρα ακομα για να ζήσω και να ζήσεις, και αν είχε μέχρι τώρα αντιρήσεις ΚΑΛΗΜΕΡΑ εφτασε η ώρα να αναθεωρήσεις

Αν μπορούσα για μια μέρα να γινόμουνα θεός
ότι ήθελα να γίνετε χωρίς γιατί και πως
θα έφτιαχνα τον κόσμο από την αρχή κάπως αλλιώς
όπως στα ματια μου φαντάζει ιδανικός ο ναι
για αρχή τα κλασικά θα εξάλειφα τους πολέμους
και θα έκανα παντού τους ανθρώπους αγαπημένους
στέγη νερό φαγητό να μην βλέπω πεινασμένους
και θα μοίραζα σε όλο τον κόσμο την γεύση του μένους
να πάρουνε μια τζούρα από την μουσική που γουστάρω
και θα κάπνιζα με τον Γκουρμενταλα ένα τσιγάρο
και να του 'λεγα ρε μάγκα άμα ψήνεσαι κι εσύ κανονίζουμε να επανενωθούν οι FFC
επομενη δουλειά θα έβαζα δυναμίτη στους κώλους όλον όσον καταστρέφουν τον πλανήτη
με ζώα και με βλάστηση θα τίγκαρα την γη
και θα άφηνα μέσα στο πράσινο το γκρίζο να χαθεί
τον κάθε βλάκα Αρειο λευκό που μου τα πρήζει
σε χωράφια μαύρων θα 'στελνα να τους μαζεύει ρύζι
και με κίτρινο αστέρι στη Γερμανία να ζει
να ρθει μετά να μου μιλήσει για Ναζί
στην κοπέλα που ισχυρίζεται πως μ' αγαπαει
θα δίνα για λίγο την καρδια μου να δει πως χτυπάει
και όταν έβλεπε πως όταν σε πληγώνουνε πονάει
θα τις ζήταγα να σταματήσει να μου την γαμάει
κι έπειτα από όλα αυτά για να μου φύγει η τσατίλα
θα ανεστενα έστω και για μια μέρα τον J Dilla
και θα του λέγα να φτιάξει κιάλα ντόνατς
να γουστάρουμε κι απ' την ντροπή μας οι mcs να μην ξαναραπαρουμε
μετά θα έβρισκα λεφτά κάνα τόνο
και θα δίνα στον Zoltan να κάνει το Fest όλο τον χρόνο
κι έπειτα για να βγάζουμε τα γούστα μας αβέρτα
θα 'κανα με τον Κριτή να 'χαμε γεννηθεί αδέρφια
θα του 'φτιαχνα το πιο γαμάτο studio να 'ναι μάγκας
το αξίζει ο καλύτερος beatmaker της Ελλάδας να κάναμε την γκαύλα μας
να βγάζαμε και χρήμα όχι όπως τώρα που την παλεύουμε τσίμα τσίμα
θα έκανα αυτό που έχω πάντοτε στο νου μου
και θα πήγαινα στον ουρανό να δω τον παππού μου
για μια τελευταία φορα να τον σφίξω στην αγκαλιά μου
να του πω ποσο μου λύπει και πως είναι στην καρδια μου
θα έλεγα στον κάθε πιτσιρίκο να την ψάξει
και θα έδινα σ' όλο τον κόσμο ρεπό για να αράξει
και σε κάθε γκραφιτα το σινικό τοίχος να βάψει
θα ήταν τόσα πολλά που δεν θα προλάβαινα
και θα ξημέρωνα που δεν θα τα κατάφερνα
μα δεν γαμιέται αφού δεν πρόκειται να γίνει μένω άνθρωπος
και περνώ στις πλατες μου την ευθύνη...

Νιώθω επιβάτης σ’ ένα τρένο χωρίς στάση και προορισμό
Να κατεβείς όμως τι να πεις κάπου πρέπει να βγεις
Και εσύ που, γιατί και πως δεν έχει σχέση. Πρέπει μόνο να κατασταλάξεις και να το φέρεις εις πέρας κι ας μην σ’ αρέσει ούτως
ώστε να μην γίνεις νέος Βρούτος
Νιώσε εσύ ανθρωπιά και τα συναισθήματα του συνανθρώπου μόνο πλούτος
κι άσε τον εγωισμό δέξου το, σκάσε
Πάτα κάτω την αξιοπρέπεια και να σε νοιάζει μόνο να μην θυμάσαι
Άλλωστε εσύ δεν ήθελες να είσαι στο βαγόνι αφού βίασες και πάλι να κρατήσεις το τιμόνι, ώσπου πήρε τελικά πήρε πρωτοβουλία και σε άλωσε.Κι’ όταν έπρεπε για κάτι να μιλήσεις, έβρισκες δικαιολογίες να σιωπήσεις μα δεν σε ένοιαζε αφού πάλι βρέθηκε κάποιος για σένα και τα μπάλωσε.
Μα δεν πειράζει λέω, λες, λέμε, λέτε αφού ζούμε στην χώρα του δεν γαμιέται. Δεν δαγκώνουμε ποτέ το χέρι του αφεντικού που μας μεγάλωσε. Και ίσως να’μαστε ευγνώμονες που είμαστε αγνώμονες και βάλαμε για γνώμονες αυτούς που ο καθένας χωριστά πάνω σε πτώματα σκαρφάλωσε
Και άμα θελήσεις να ανεβείς βιαστικά είναι ίσως ότι δεν έπραξες σωστά, τώρα είναι αργά, έχει ράγες μπροστά. Κι’ όσοι μπουν στον οδηγό όπως τόσοι. Την ταχύτητα να ελαττώσει αυτός θα τους πει και πάλι, αφού η βόλτα τελειώσει
Λύση η μόνη να πηδήξεις εν κινήσει ή μέσα στο τρένο όλη η ζωή σου για πάντα κολλήσει και ποτέ δεν γυρίσει…πίσω. Δεν ορκίζομαι ότι θα ζήσω μα από το να μείνω σαν την βελόνα κολλημένος στο δίσκο παίρνω το ρίσκο…

Ένα τσιγάρο δρόμος απ τα φωτεινά στα σκούρα
σαν απο την πρώτη μέχρι την τελευταία του τζούρα
τι σιωπηλή μου άπνοια στου λόγου το μπαϊράκι
απ την γόπα στα χείλη μέχρι την γόπα στο τασάκι

έτσι πάει και δεν φοβάμαι να το νιώσω
γιατί έχω ακόμα άπειρα πακέτα να τελειώσω
μα ίσως πάλι, να μην μου παν όπως νομίζω prima
και να σβήσω πριν προλάβω ή ανοίξω την ζελατίνα

οξύμωρο?
μπορεί,η όμως πηγαίνω πάσο
γιατί αλλιώς την μαγεία του απροβλεπτου θα χάσω
ένα τσιγάρο δρόμος απ το "έρχομαι σε λίγο"
μα ίσως φύγω πριν προλάβω στο ραντεβού μας να φτάσω

τι κι αν μονο στάχτες μένουνε εν τελει?
ένα τσιγάρο δρόμος από τι γύρη στο μέλι
ένα τσιγάρο από τι στείρα σκέψη στην έμπνευση
ένα τσιγάρο από τον αθλητισμό στην ένεση

ένα τσιγάρο από το "γκρεμίζουμε" στο "χτίζουμε"
ένα τσιγάρο από "το σαγαπώ" στο "χωρίζουμε"
ίσως το ονομάζεις συγκυρίες ίσως μοίρα
εγώ αρκούμε μονο στο να χω τον αναπτήρα

σαν Μήδεια που σκοτώνει κι ανασταίνει τα παιδιά της
δε 'πα να τα γυρίζει η ζωή? μαγια τις
αφού όλοι υπακούμε στον άγραφο αυτόν νομο
πάρε μια τζούρα και απόλαυσε τον δρόμο

ένα τσιγάρο δρόμος απ τι χαρά στη λύπη
ένα τσιγάρο δρόμος απ τι λύπη στη χαρά
μη σε νοιάζει όσο το καπνίζεις τι προκύπτει
ένα τσιγάρο δρόμος είμαστε κι οι ίδιοι τελικά

(spike 69)
ένα τσιγάρο δρόμος πάνω κάτω δηλαδή 7 λεπτά
σα να μου λες "μη χαίρεσαι ρε spike όλα είναι πιθανά"

είναι ένα τηλεφώνημα με άσχημα μαντάτα
ξενέρωμα που έσκασε όταν πέρναγες γαμάτα

ένα τσιγάρο δρόμος είναι χρόνος αρκετός
πολλά σε αυτον συμβαίνουν μην σε πιάνει πανικός

ανάμνηση μικρή που ακόμα σε πονάει
πολλές φορες ένα τσιγάρο δρόμος τα σπάει

μες στην καντεμιά σου 7 λεπτά είναι χρυσαφι
κι ας μην είναι αρκετά να διορθωθούν όλα τα λάθη

ένα τσιγάρο δρόμος φτάνει φιλε για η ανεβείς
(πως?) ψυχολογικά και να αρχίσεις να χορεύεις

είναι χέρι βοηθειας τι στιγμή που χεις βουλιάξει
η όνειρο που έζησες gt το είχες φτιάξει

σ ένα τσιγάρο δρόμο γίνοντα τόσα πολλά
που 8 ανάψω άλλο ένα για να φύγω μακρυά
(για να φύγω μακρυά)

ένα τσιγάρο δρόμος απ τι χαρά στη λύπη
ένα τσιγάρο δρόμος απ τι λύπη στη χαρά
μη σε νοιάζει όσο το καπνίζεις τι προκύπτει
ένα τσιγάρο δρόμος είμαστε κι οι ίδιοι τελικά

Ναι Ναι Ναι
Ειναι ο ΡοΦι...

Πανω σε club ρυθμους για να σας μιλησω την γλωσσα σας ζωα,
εχω βαλθει να μην αφησω τα αυτακια σας σωα,
γυρω απο τα τυμπανα σας τυλιγομαι σαν τον βοα..
ΡοΦιλόλογο με λενε και έρχομαι απο απο απο
απο το πουθενα ξανα μανα με στοχο να ασχοληθω λιγο μαζι σου,
οχι με το κορμι σου, δεν με απασχολει μια καυτη νυχτα μαζι σου,
αν και ξερω το πως να γαμιεσαι ειναι το στυλ σου.
Με τον πρωτο τυχοντα που απο σποντα γνωρισες
και γνωρισε εν μια νυχτι τα σωματικα σου προσοντα.
Λοιπόν μπραβο, φωνες, χειροκροτηματα και κορνες,
προστεθηκες επιτυχως στη λιστα με τις πορνες!
Τωρα σε παρακαλω μην πεις οτι πληγωθηκες
σαν πουτανα γαμηθηκες μονο που δεν πληρωθηκες.
Το ιδιο και για τον ερωτικο σου παρτενερ,
που ηθελε να σε πηδηξει για να γραφει το κοντερ.
Δικαίωμα σου, Το επιχειρημα σου και το δεχομαι,
ωστοσο να μην εχεις απαιτηση να σε σεβομαι.
Δικαιωμα μου εμενα του οπισθοδρομικου
να εχω λιγο και την αξιοπρεπεια κατα νου.
Τι πειραζει ομως αυτο? Τωρα ειμαστε Ευρωπαιοι,
οπως ειχαν πει και στο παραμυθι οι ff.C
και αφου περιστρεφονται ολοι γυρω από μουνια και πεη,
δε γαμιεται? Γιατι να μην το κανεις και συ?

Ελα μωρακι μου κοντα να σε κερασω 2 ποτα,
να κουνηθουμε στο ρυθμο και ολα αυτα τα γραφικα που λετε ολοι,
που η ζωη σας ολη, ειναι οτι Φαμε, οτι πιουμε και οτι αρπαξουν οι κωλοι.
Ελα μωρακι μου κοντα για να σου πω 2 λογακια,
για αγορακια λιγουρια και κοριτσακια πουτανακια,
θα πιουμε 2 σφηνακια που θα σκασω στα γελια,
με σας που ολη τη ζωη σας κατεβασατε στα σκελια!

Στο δευτερο couple θα το στησουμε λιγο αλλιως,
δεν μου αρεσει να το παιζω τυπος και υπογραμμος
και επειδη δεν θελω να 'χεις μωρακι μου αποριες,
εχω κανει και γω στην ζωουλα μου μαλακιες.
Και αμα θες πληροφοριες και ζουμερα γεγονοτα,
ελα να με βρεις σε καποιο live και φέρε και καποτα.
Να την βρουμε μελι γαλα και γαμησε τα ολα τ' αλλα,
γιατι αποψε στο κρεβατι θα σου αλλαξω τα φωτα..
Χαρηκες μωρη κοκοτα?
Χαζη εισαι, ή δεν ακουσες αυτα που σου πα πρωτα?
Θελω να σε παιδεύω... Τι τρεχει ρε σε μπερδευω?
Απλως δε γινομαι ποτε αυτο που κοροϊδευω!
Γυρνα πισω, τι νοημα εχει να σε γαμησω?
Αφου σαν ανθρωπος δεν αξιζεις ουτε καν να σε φτυσω,
Sorry baby, μα εχω μεσα στο μυαλο μου τοσα,
που μ' ενα κουνηματακι σου δεν θα κρεμασω γλωσσα..
Μα μην στεναχωριεσαι καυλιαρα τζαμπα ο κοπος,
απο αντρες λιγουρια ειναι τιγκα ολος ο τοπος,
δειξε τις διαθεσεις σου πλην σαφως αλλα εμμεσως,
Standard καποιος θα βρεθει για να σε γαμησει αμεσως!

Anyway να το συνεχισω αλλο δεν λεει,
οποιος και οποια εχει την μυγα να το βαλουν στο replay
και οσο με τα χαλια σας νιωθετε Cool και ωραιοι,
με την καταντια σας γελαω και θα κραζω okay?

Ελα μωρακι μου κοντα να σε κερασω 2 ποτα,
να κουνηθουμε στο ρυθμο και ολα αυτα τα γραφικα που λετε ολοι,
που η ζωη σας ολη, ειναι οτι Φαμε, οτι πιουμε και οτι αρπαξουν οι κωλοι.
Ελα μωρακι μου κοντα για να σου πω 2 λογακια,
για αγορακια λιγουρια και κοριτσακια πουτανακια,
θα πιουμε 2 σφηνακια που θα σκασω στα γελια,
με σας που ολη τη ζωη σας κατεβασατε στα σκελια!

Σφίγγω τα δόντια ώσπου να ματώσουν τα ούλα
ναι είναι δύσκολα μα δεν θα κλαίω σαν αδερφούλα.
Δεν έχω λόγια όσους μου σταθήκατε να ευχαριστήσω,
μα έχει φτάσει η ώρα μόνος μου ν' αντιμετωπίσω
όσα με πλήγωσαν, όσα πολέμησα και με λύγισαν
και τι να λέει ε; Ουσιαστικά δεν με νίκησαν.
αντίθετα με δίδαξαν μάθημα ένα
και το τραγούδι αυτό δεν είναι για σας μα για μένα.

Είναι για μένα γιατί όποιος και να μου τα πει
μπαίνουν απ' το ένα και βγαίνουν απ' το άλλο αφτί.
Είναι από μένα για μένα
και τα βράδια τα μεθυσμένα
που αρνείται το μυαλό τα δεδομένα να δεχτεί.
Για μένα που με είδα γονατισμένο,
με είδα απελπισμένο στο πάτωμα σωριασμένο
Για μένα που οι πληγές μου ακόμα αιμορραγούν
και είναι δύσκολο να τις αγνοήσω γιατί πονούν.
Μα δεν πειράζει γιατί ο πόνος μου δεν είναι άσκοπος
μένει εκεί μένει εκεί για να μου θυμίζει πως είμαι άνθρωπος
μ' αισθήματα, με καλές στιγμές και με προβλήματα,
που έκανε μα και θα ξανακάνει λάθος βήματα πολλά.
Τα πράγματα δεν πάνε καλά
μα θα τ' αντέξω τι να κάνεις έτσι πάνε αυτά.
Κι αφού η ζωή δεν κάνει εξαιρέσεις για κανένα,
κάνω εγώ ένα τραγούδι που είναι μόνο για μένα.

Σφίγγω τα δόντια ώσπου να ματώσουν τα ούλα
ναι είναι δύσκολα μα δεν θα κλαίω σαν αδερφούλα.
Δεν έχω λόγια όσους μου σταθήκατε να ευχαριστήσω,
μα έχει φτάσει η ώρα μόνος μου ν' αντιμετωπίσω
όσα με πλήγωσαν, όσα πολέμησα και με λύγισαν
και τι να λέει ε; Ουσιαστικά δεν με νίκησαν.
αντίθετα με δίδαξαν μάθημα ένα
και το τραγούδι αυτό δεν είναι για σας μα για μένα.

Είναι για μένα που μου 'τυχε ο κλήρος
ν' αποκτήσω μια πληγή που ξέρω πως δεν θ' αναρρώσει πλήρως.
Για μένα που πάντα θα σηκώνομαι στα πόδια μου
ακόμα κι αν νοκ-αουτ θα με βγάζει ο κάθε γύρος.
Για μένα και τα τόσα μου απωθημένα
που σιγά σιγά διαγράφω απ' τη λίστα ένα ένα.
Για μένα που χάθηκα σε αλκοόλ μπουκάλια
γιατί δεν ήθελα να με δει κανείς σε τέτοια χάλια.
Όμως να 'μαι το φως της μέρας πλέον δε φοβάμαι,
φίλοι μου διαλέξτε μέρος και προορισμό να πάμε.
Κι όσοι τη ψυχολογία μου γαμήσατε επίτηδες
ένα πράγμα έχω να σας πω... ΣΑΣ ΛΥΠΑΜΑΙ
Για μένα που δεν φοβήθηκα να αγαπήσω,
που έβλεπα το τέλος μα διάλεξα να το ζήσω
κι όσο για σένα που έκανες επιστήμη το ψέμα
δεν χαραμίζω πια άλλο μελάνι από την πένα.

Σφίγγω τα δόντια ώσπου να ματώσουν τα ούλα
ναι είναι δύσκολα μα δεν θα κλαίω σαν αδερφούλα.
Δεν έχω λόγια όσους μου σταθήκατε να ευχαριστήσω,
μα έχει φτάσει η ώρα μόνος μου ν' αντιμετωπίσω
όσα με πλήγωσαν, όσα πολέμησα και με λύγισαν
και τι να λέει ε; Ουσιαστικά δεν με νίκησαν.
αντίθετα με δίδαξαν μάθημα ένα
και το τραγούδι αυτό δεν είναι για σας μα για μένα.

Λόγος Απειλή
Ηχεί η ζωή μου σε παλιά κομμάτια,μες σε κασετόφωνα
όσους φωνάζουν μην ακούς,άκου όσους τα λεν χαμηλόφωνα
γιατί έχουν πιάσει το νόημα ήδη
και τα πιο όμορφα μάτια σ'έχουν κοιτάξει σαν φίδι
και ας μη φαίνεται, ο άνθρωπος μετατρέπεται εύκολα
σε κάτι που σιχαίνεται,η αλήθεια να λέγεται
ευθέως έχω παίξει το παιχνίδι και ας το μαθα τελευταίος
ένα θέαμα πικρό,δεν νιώθω δέος
ευτυχώς ή δυστυχώς,πες τ'όπως θες
έχω καιρό που πια σταμάτησα να κοιτάω στο χθες
γιατί δεν βγάζει πουθενά ,μετά τις δώδεκα θα δεις
μπροστά στα μάτια σου αλήθεια και όχι εικόνες που δείχνουν στα σινεμά
και αποτρόπαια,θα'ναι γελοίο αν μετά απ'όλα αυτά αναζητήσεις να βρεις τρόπαια
και στέμα,είν'η ζωή μας ένα έργο με το πιο άρρωστο θέμα.....

Ραψωδός Φιλόλογος
Αδελφέ, είδα όλα όσα είχα κάνει απ'τα μάτια μου μπροστά να περνάνε καρέ-καρέ
και τα σωστά,είχανε δυσανάλογα ποσοστά
κι όλα τα λάθη δεν χωράνε μέσα σ'οχτώ χιλιοστά
ειρωνία,όλη η ζωή μας μια ταινία που
στην ουρά περιμένουμε να δούμε με αγωνία
και είναι σαν σενάριο που ανατρέπεται εντέλει,
είναι πόρνη η ζωή αν δε σε θέλει
Όμως κατάλαβε αυτό αν το αντέχεις
στην ταινία της ζωής αυτής δεν είσαι πρωταγωνιστής μα σκηνοθέτης
πάντα θα υπάρχει κάποιος να σου βγαίνει από πάνω
μα μάθε με μαεστρία να τον κόβεις απ'το πλάνο
σε μπαράζ,απάντων των σκηνών κράτα όποιες θέλεις για κάνεις της ζωής σου το μοντάζ
κάντα όλα πέρα,περίμενε υπομονετικά να σε χειροκροτήσεις εσύ ο ίδιος στην πρεμιέρα...


Ρεφραίν
Κοιτάζω πίσω ψάχνοντας κάτι γνώριμο ξανά για ν'αντικρίσω και προς το μέρος του να περπατήσω
να ζήσω και από τα αρωματά του να μεθύσω,σαν λουλούδι να μαραθώ και ν'ανθίσω
Κοιτάζω πίσω, τον εαυτό μου ψάχνω να του πω να μην λυγίσω,στα δύσκολα να μην τα παρατήσω
στα μάτια να'μαι εδώ και να μου δώσω συμβουλή να μη μ'αφήσω την αγάπη να μισήσω

Λόγος Απειλή
Δωσ μου καρδιά και ας τον λόγο σου παράμερα
τα παιδικά μου χρόνια δεν μου τα γυρνάνε πίσω photos ούτε κάποια κάμερα
που πάμε δεν ξέρω ούτε τι ζητάμε
βλέπουμε το θάνατό μας και μόνοι χειροκροτάμε
για να λέμε ότι πήραμε λίγο μέρος
πια οι έφηβοι σκοτώνουν την ζωή σαν να'ναι γέρος
είναι θέρος,μα σε όνειρα και σκέψεις ναι
τώρα που σβήνουνε τα φώτα χάνονται τα συναισθήματα κι οι λέξεις
Το πανί που πριν προβάλανε εικόνες με ηδονή
βλέπεις τα πρόσωπα που αγάπησες,ειρωνία στεγνή
μα τι να κάνεις,αφού σου μάθανε ό,τι βλέπεις σαν σφουγγάρι να ρουφάς και να λαμβάνεις,έτσι κάνεις
δίχως φίλτρα,κάποιοι βγαίνουνε χαμένοι από την μήτρα
και άλλοι κλέβουνε στιγμές και θέλουν λύτρα
λίγο τσίπα να'χες πάνω σου γαμώτο θα'ταν σίγουρα καλύτερα
σιχάθηκα τον κόσμο που ζω μέσ'από τα κύτταρα....

Ραψωδός Φιλόλογος
Μες στην φουρτούνα,μεγαλωμένος απ'την κούνια
σαν παλίρροια με σκέπαζε ο πόνος μέχρι τα μπούνια
για ν'αντέξω ή για να μείνω πάντα στην απέξω
διαλέγω τον κατπετάνιο να παίξω
στα πανιά αέρα,φέρτε καπέλο και τιμονιέρα
πείτε στους ναύτες που δειλιάζουνε να κάνουν πιο πέρα
ένα-δυο βήματα,δεν ψάχνω αφορμές ούτε προσχήματα
έχω λατρέψει τα ίδια που θα με πνίξουνε κύματα
το ξέρεις,εγώ για τα λάθη μου δεν κλαίγομαι
τ'αντέχω και για σένα που στα δύσκολα με άφησες,να ξέρεις
τα μάτια όταν κλείνω δεν ονειρεύομαι
να ονειρευτείς εσύ δύο φορές και να μου φέρεις
μία που να μου χαρίσει ελπίδα σκέψη
ή ό,τι τέλοσπαντων έχει περισσέψει
στην πρύμνη και στην πλώρη για πάντα συνοδοιπόροι
το ταξίδι ξεκινά και όποιος αντέξει....

Ρεφραίν
Κοιτάζω πίσω ψάχνοντας κάτι γνώριμο ξανά για ν'αντικρίσω και προς το μέρος του να περπατήσω
να ζήσω και από τα αρωματά του να μεθύσω,σαν λουλούδι να μαραθώ και ν'ανθίσω
Κοιτάζω πίσω, τον εαυτό μου ψάχνω να του πω να μην λυγίσω,στα δύσκολα να μην τα παρατήσω
στα μάτια να'μαι εδώ και να μου δώσω συμβουλή να μη μ'αφήσω την αγάπη να μισήσω

Λένε πως όπου ανθίζει ο εγωισμός πεθαίνει η αγάπη επιτόπου
σε μια τόση da στιγμή βρέθηκα εκτος χρόνου k τόπου κρεμασμένος μονο λόγια k uposxeis που
σβήστηκαν πριν γυρίσουν τα ρολόγια
Είδα οι σχέσεις ποσο είναι δυνατές
k πως αρκούνε δυο κουβέντες να τις σβήσουν
θεατές να mαντικρίσουν
σε μια ώρα p είναι δύσκολη
δεν καίγομαι είμαι άνθρωπος
και εγώ όσο και να μην το θέλω θα με δεις να φλέγομαι
στο μέσο τις καρδιας
εκ των έσω όταν μιλάς
θέλω να νιώσεις ότι ποιείς να πάρεις πίσω μην ζητάς
όταν απλώσεις
για να δώσεις
φροντίζω να μην ραγίσει το γυαλί γιατί μετά θα έχει σίγουρα επιπτώσεις
στην αυγή k με το πρώτο καλημέρα είδα τα όνειρα μου
σκόρπια να γυρνάν και m κο4ane τον αέρα
απευθείας
τα καταφέρνω μα είναι δύσκολα τα αισθήματα να παίρνουνε ανάσα με τα βίας

Λένε πως όπου
μένει μυρωδιά ενός αρώματος k το οικείο βλέμμα ενός ξένου ποια προσώπου
ότι ο χρόνος σ ζητα να επιστρέ4εις όσα με τα δάκρυα σου ζητούσες ενώπιον του
Λένε πως όπου
κάποιος ζητάει με εγωισμό ότι δη του ανήκει για πάντα να κάνει δικό του
ότι όλα αυτά p είχε επιζητούν πίσω κάθε στιγμή k θα τον βρούν το βραδυ στο όνειρο του

λένε πως όπου
ένα ερωτας πεθαίνει
μια ανάμνηση φυτρώνει την αγάπη να ζεσταίνει
μες στο κρύο
εκεί που κάθε μας πικρό αντίο
κόβει λίγο απτό οξυγόνο τις 4ήξεις για να ανασαίνει
για αυτό k σπρώχνω τους δείκτες απτό ρολοι
και αφού μοιάζει με ένα κτήνος p ακατάπαυστα τρώει
όσο χρόνο
μας είχε απομείνει δίχως πόνο
δεν γαμιέται ας πάει ποιο γρήγορα για να τελειώνω
και όπως έχει το πράγμα έτσι να μείνει μπας
και αναστηθώ από τις στάχτες μου σαν φοίνικας
και το παρόν μας το ταξίδι του να κάνει
σαν μια βόλτα μεθυσμένοι από γαλάτσι κοζάνη
έτσι απλά μοναχα για να αλλάξω παραστάσεις
και αφού σου ήταν τόσο εύκολο να με ξεχάσεις
εγώ δεν θα προσποιηθώ πως δεν υπήρξες
θα μείνω σαν σκισμένες σε τοίχο από live αφίσες

Λένε πως όπου
μένει μυρωδιά ενός αρώματος k το οικείο βλέμμα ενός ξένου ποια προσώπου
ότι ο χρόνος σ ζητα να επιστρέ4εις όσα με τα δάκρυα σου ζητούσες ενώπιον του
Λένε πως όπου
κάποιος ζητάει με εγωισμό ότι δη του ανήκει για πάντα να κάνει δικό του
ότι όλα αυτά p είχε επιζητούν πίσω κάθε στιγμή k θα τον βρούν το βραδυ στο όνειρο του