Greek HipHop Lyrics

Με πιάνω να μιλώ και να με κοιτάζετε σα βλαμμένο
δε με καταλαβαίνετε , μα σας καταλαβαίνω
εσείς δεν είστε απ' το δικό μου , μα από άλλο πλανήτη
εκεί που κανένας και ποτέ δε σ' εγκαταλείπει
Τι να πιάσω? Σύριγγα.. Να μου λείπει
Τι να πρωτοσκεφτώ όταν στο κεφάλι μου η λύπη
χορεύβει μαζί με το διάβολο και τρώω φρίκη
κάθε φορά που αντικρίζω στον καθρέφτη τη μορφή μου
κι από πίσω μου οι λύκοι
πολλές φορές εύχομαι να υπήρχανε άλλοι χιλιάδες Νίκοι
μα σκέψου τι θα γινότανε αν βρισκόμασταν αντίκρυ
Η γη είναι μικρή και μακρυά οι ουρανοί
για να πατίσεις εκεί και να περπατήσεις ζωντανή
εικόνα μέσα στο μυαλό σου να διατηρήσεις
κάθε πινελιά ή αλλιώς τον καθε στίχο κλέβεις
συνοδεύεις τον εφιάλτη στο δρόμο με τις πένες
είδα δόντια από ατσάλι να κομματιάζουν τις καδένες
που σας δώσανε αξία , σας δώσανε ζωή
δημιούργησα με μαγεία καθε μια μου αναπνοή
γι' αυτό ανασαίνω χωρίς να ντρέπομαι αέρα βρώμικο
αν δε σ' αρέσει η ζωή μου θα σου δώσω τον κωδικό
για καλοπέραση 22 17 7 12 και ενα
τι να κουβαλώ πάνω στο φόρτο σας σε σένα και χαμογέλα
να ήξερες πόσοι πεθάναν για ν' ανοίξουν μερικά γαμωμπουρδέλα
πόσοι βρώμικοι μπάτσοι σκοτώσανε παιδιά και αθωώθηκαν για τρέλα
η πασαρέλα γεμάτη με πουτάνες που αποκάλεσαν μοντέλα
και η κόρη σου θα θέλει να μοιάσει σε κείνες
έλα στα όνειρα μου όταν κοιμάσαι για να ζήσεις
εφιάλτες σκίσε τις σελίδες του βιβλίου της ζωής
και κάφτες , μονάχα κάφτρες αχνοφαίνονται στα στέκια στο σκοτάδι
μια μια λιγοστεύουν κάθε βράδυ όμως

Detro
Αφήνω να με συνεπάρουν οι νότες του σαξοφώνου
συνδεμένος πάντα με καλώδια μικροφώνου
μέσα μου ρίζωσε ο ρυθμός και η μουσική
μέσα μου τριγυρνάνε στίχοι πέρα από την λογική
μπορεί να απέχω πλέον από την στάνταρ σκηνή
μένω ακόμα η παλιά ισοβιτική φωνή
εκείνη που θυμάσαι να σε'χει καταραστεί
εκείνος που χτυπούσε με Κριτή και Βομβιστή

Μα ποιος σας είπε...
πώς τα παράτησα,βρήκα μονοπάτια και περπάτησα
κράτησα ανάσα μένοντας στα άνισα μάικς
για την πάρτη σας ,γίνομαι γροθιά με τα αδέρφια μου,
αυτά που πίσω σ'άφησαν
καρφωμένος πάνω στον ρυθμό μένω να κυνηγώ υλικό,εύφλεκτο υλικό,
σκορπάμε στο διάβα
6 χρόνια μετά κυλάει ρυθμός καυτός σαν λάβα, ακόμα
τι να μου πουν αυτοί που έχουν την πούτσα του Frozen μες στο στόμα
μα μα,είμαστε κάτω πιο κάτω και απ'τον πάτο
όμως τον νου σου,μην μιλήσεις για το πάντα αντιεμπορικό βρώμικο συνδικάτο
καταστρέφουμε τα κύματα υπνώτισης,μένοντας πρώτοι σε χτυπήματα συσκότισης
της λίθινης εποχής του κόσμου
ακόμα κρατήματα παίρνει μέσα από το ραπ μου κάθε αδερφός μου
και έτσι μένω μόνιμη εικόνα,μόνιτο
το μόνο στυλ που ταιριάζει να κάνεις με το κρου σου είναι το πισωκολλητό χιτό,
πίσω βλέπω πόλεμο ψυχολογικό,τύπο μοναχικό να μιλά
γάμα την ευγένεια,μιλάει τον ανταγωνισμό,προκαλώ απότομο αποκεφαλισμό
κόβω λαρύγγια με στίχους φυσίγγια,γαμήδια βρώμα ξίδια πίνω που αν έπινες θα έπεφτες σε κώμα
ακόμα ρίχνομαι με λύσσα,ακόμα αυτά που δίνουν ώθηση για να μιλήσω είναι γεμάτα με μαύρη πίσσα...

Παντού θα με βρεις λιώμα
είμαι το παιδί με το ραμμένο στόμα
εκπροσωπώ τους λίγους που έχουν γίνει φιγούρες
μόνες δώσαν στον γκρίζο πίνακα χρώμα

Λόγος Απειλή
Βλέπω εμένα....
με μορφή αλήτη,η απειλή ήρθε και έδεσε με ισοβίτη
σώμα,πτώμα στον μουσικό αγώνα
εκεί μόνο προβλήματα όπως μωρά η λεχώνα
όταν γυρίσω στον χειμώνα,ίσως να
διασταυρωθούν οι δρόμοι μας ξανά
ως τότε καταραμένε σκύψε κεφάλι
στήσαμε την γκιλοτίνα στα χωριά μας πάλι
τη πάλη ζητάμε μέσα σε παλίρροια ρυθμών
στα αρχίδια μου γραμμένη η γνώμη των οπαδών
γράφω για τα αυτιά μου και τ'αυτιά των αδερφών
ον, έχω τον νου μου γλωσσού μου βαριά κι η μέση
ζω για την στιγμή που τα αυτιά μου θα ακούσουν απ'το στόμα σου ''Με'φαγες μπαμπέση''
ανασαίνουμε να δίνουμε βρώμικα ραπς
ξέρω χωρίς το γκέτο σου ρούπι δεν κουνάς
για υπόγειο μιλάς μα όταν σκάμε face-to-face όλο την γλώσσα σου μασάς
εσύ είσαι αυτός που παράγει διαμάντια
θέλει καρδιά για να κάνεις τον φλώρο μάγκα
για να ξεχωρίζεις την ζωή απ'την κατάντια
Detro σε κυνηγά,τρέξε πουτάνα
ραπβάιλερ λυσσασμένο,μέσα απ'αλάνα
απειλή σαν μαύρη βροχή,καταδικαστήκαμε ισόβια στο μουσικό κελί


Χ3
Συνδεμένοι μια ζωή με καλώδια μικροφώνου
Λόγος Απειλή Detro με ένστικτο δολοφόνου
εντατικά μαθήματα στην πάθηση του πόνου
κοίτα στα μάτια μας για να χωθείς στις πύλες του διαβόλου

Λόγος Απειλή
Κοίτα στα μάτια μας για να χωθείς στις πύλες του διαβόλου
κόλαση,φέραμε τώρα'συ πνίγεσαι στο καζάνι
Αλεξανδρούπολη-Κοζάνη το κάνουμε αδιάκοπα
μονάχα για κωλόπαιδα που αράζουνε σε πάρκα
και σε αλάνια που γράφει πάνω το δέρμα τους 'μπάσταρδε'
το κάνω για μένα κόντρα σε αρρωστημένα μυαλά
που'χασαν την μπάλα,κουφάλα είμαστε γι'άλλα
να στηρίξουμε τον δρόμο,όχι με φήμες και με φράγκα

Είδα στα μάτια σου το φως
το φως εκείνο που 'βγαζαν τα δικά μου κάθε φορά που 'μενα μοναχός
ανέπαφος από αυτά που σε τάφο με 'θέλαν
να σκάω όπου σκάω με σκουφιά και με καπέλα
την τρέλα του ιμπεριαλισμού
να βγάζω προς τα έξω σε κάθε φάση αυτοσχεδιασμού
με υψηλών ρίχτερ σεισμού ποτισμένο έχω το στίχο μου
στραβές ματιές σ' αυτόν που τις ρίχνει σε κάθε φίλο μου
κι αν ψάξεις θα δεις πως είναι λίγοι
και θα δεις πως κάποιοι απ' αυτούς ονομάστηκαν λύκοι
κι άλλοι έτσι αυτοαποκαλέστηκαν και η βλακεία τους με πνίγει
η φωνή μου θα πάψει όταν η ανάσα μου θ' ανοίγει
φτερά και στο πουθενά θα καταλήγει
εκεί που η λύπη με το διάβολο υπέγραψε συνθήκη
κάθε όμορφη στιγμή που μου ανήκει να μην αγγίζει
στο αλκοόλ όταν χάνομαι να με περιτριγυρίζει
να μη βλέπει ο Νίκος τη θλιμμένη του εικόνα όταν καθρέφτη αντικρίζει
πονάω γιατί ξέρω τι φταίει κι έγινε ο κόσμος σκοτεινός
ρέμα ξωπίσω μας και μπρος γκρεμός
ποιος είν' αυτός που θα μου πει εάν είμαι σωστός
ποιος είν' αυτός που θα ζητήσει από 'μενα flows - τι να τα κάνω
πατώ στα πόδια μου κι εκεί που περπατώ από κάτω νιώθω το έδαφος να χάνω
προσπαθώ από ένα χέρι να πιαστώ μα δε το φτάνω
ελεύθερη πτώση στο άγνωστο, βλέποντας δαίμονες τριγύρω να πετάνε
για το τι θα βρω στον πάτο δε φοβάμαι
ευχή στο μαύρο άστρο που εκείνοι που ξέρουν που είναι, είναι εκείνοι που το ξέρουν πραγματικά
είναι εκείνοι που στα τρομακτικά ζωντανά όνειρα μου
στην άκρη τον φόβο τους κάνουν και στέκονται κοντά μου
να 'μου για τη hiphop αδελφότητα σας
απέχουμε πολύ απ' την πραγματικότητα σας
όταν κοιμάστε γυρνάμε έξω στους δρόμους - πολεμάμε
γιατί αυτά θα μου μείνουν για να 'χω να θυμάμαι
και τα όνειρα που κάναμε σε κανένα δε τα χρωστάμε
ψηλά πετάμε μάγκα με ηθικό λυσσασμένο
μένω ζωντανός ακόμα, με ύφος λυπημένο
κάτι με κρατάει όμως εδώ στη Γη των κολασμένων
ίσως καταραμένος, γι' αυτό και μένω στην πόλη του χάους - μένος
μια κοπέλα και οι σκέψεις μόνη συντροφιά
στερήθηκα πολύ της ζωής μου την ομορφιά
όμως ένα προς ένα έσβησα όλα τ' άσχημα κρετίνε
αν είσαι ΟΚ, δίπλα μου μείνε, στήριγμα γίνε
για να μη μετανιώσω που εκείνες τις σκιές απ' το δωμάτιο μου έδιωξα
εκείνες που για καιρό μου μιλούσαν και τις ένιωσα
που δίπλα μου ήταν όταν το θέλησα, κατέληξα
μόνος μου να μιλάω ποτήρια να σπάω
γιατί νόμιζα πως το χέρι κάποιου φίλου μου ακουμπάω, παραπατάω
πέφτω στο κρεβάτι και βυθίζομαι σ' έναν ωκεανό γεμάτο εφιάλτες
κι αίματος φρικιαστικές εικόνες θανάτου, οφθαλμαπάτες
δεν έχω γι' αυτό με χαμόγελο δε θα με δεις ποτέ - και θα με βρεις
ξάγρυπνος να μένω αν ποτέ δίπλα μου κοιμηθείς
και σου ζητώ να μη με λυπηθείς, ίσως αξίζω
δαίμονες στο κρεβάτι του πόνου τα βράδια να αντιμετωπίζω
μα ελπίζω πως θα γίνω χαμογελαστό προσωπείο για να καλύψω
τη θλίψη που μέσα στα μάτια σου αντικρίζω
κι ας σ' έχω δει σε μια φωτογραφία μόνο
με το να περιμένω να σ' αντικρίσω έμαθα να εκτιμώ το χρόνο
θέλω να 'χω φόντο μόνο τη νύχτα εσύ και 'γω
σ' ένα βουνό τα γκρίζα μάτια και από το σκότος ουρλιαχτό σκληρό
όπως μάθαμε να επιβιώνουμε σε τούτη τη ζωή
νιώσε με ως την τελευταία μου πνοή
να είσαι εκεί κάνω ευχή απ' την καρδιά μου
να είσαι εκεί με όλα τα παιδιά μου

Λόγος ημών είναι η ραπ μας, λόγος μας ολόκληρη η γενιά μας
οι hip-hop hooligans του '98 αυτο ειναι damage
μες το πυκνοσύστημα υπνωτιστής που θέλει
να κατασπαράξει εμάς και τα παιδιά μας
είμαστε αντιμέτωποι με το φασιστικό μέτωπο του κράτους κέντρο
πυρήνας δύναμης πάντα ο Detro
πάντα γεμάτο μουσκέτο, πάντα χωρίς μάσκα μες στο πανικό της συμπλοκής αντέχω
εκπροσωπώ Βύρωνα και Έβρο
κι είμαι το 50 απ' το 100 τοις εκατό αγνό, κακόφημο ντουέτο
ο δρόμος που μεγάλωσα μένει ακόμα γκέτο
μέσα στη καρδιά της πόλης χτυπά ακόμα με νεύρο
μέσα σ'ένα σάπιο έθνος
το μάυρο βέλος μπήκε σε τροχιά, τροχιά θανάτου δίχως τέλος
ποιος είναι υπαίτιος και τέλος, ποιός τέλος θα δώσει
ο δρόμος θέλει ν'ανασσάνει ο γαμημένος
οι μπάτσοι δένουνε τους πάντες
με την εξουσία στο χέρι
και οι βλάκες γίνονται άντρες
οι παιδικοί σου φίλοι που αλητεύατε σε μάντρες
αλλάξανε τ'όνομά τους από κολλητοί σε ακρες
μόνο στάχτες από αναμνήσεις και χαμένες αγάπες
να συγκινήσεις το φρικιό μέσα σου
κάθε μέρα μοιάζει με τη μέρα της κρίσης
θες ένα λόγο για να ζήσεις, μέσα σου ψάξε για απαντήσεις
μέσα σου ψάξε τις απαντήσεις

σ'όσους ξεχάσανε, σ'όσους δε ξεχνάνε ποτέ
γιατί δε στρέφουν το κεφάλι όταν βλέπουν την αλήθεια εδώ έξω
εδώ έξω που σε βλέπω και με βλέπεις μα δε νοιάζεσαι παρά μόνο για σένα
κι αλλάζεις δρόμο, αλλάζεις πρόσωπο και δέρμα
μα δε μπορείς ν'αλλάξεις και μένα..

εδώ ο χρόνος τρέχει γρήγορα
τα ναρκωτικά μες στο μυαλό και τα μυαλά πια μη εφήμερα
από το αύριο στο σήμερα
απ'τον αφανισμό του είδους μας στην τελευταία ευκαιρία
ν'αλλάξουμε κάτι πριν όλα να γίνουνε στάχτη
είναι μάχη δίχως σύνορα και όρια χρόνου
μόρια πόνου, τα μικρόβια συμπόνιας κι αγάπης μέσα στο αίμα
εξοντώνουν το λαιμό, σαν φίδια κόβουν
πίστεψέ το, όσο καλό και να σου φαίνεται, τόσο εύκολο σκοτώνει
κι αν θες να επιβιώσεις, τότε ακολούθησέ το
μη ρωτήσεις ποτέ σου το γιατι
κάποιος αδελφός μια μέρα ήρθε και σου κάρφωσε τη πλάτη
ο θάνατός σου η ζωή μου
στη τιμή μου όμως για το θάνατο κάποιων δίνω και τη ζωή μου
γαμημένα, χέρια από βέρια πρέζας λερωμένα, μωρά πουλημένα
Γ.Α.Δ.Α, Ελλάδα, τάγματα νέων παιδιών σε πόλεμο σταλμένα
είναι τρέλα, κι η τρέλα δε πάει στα βουνά
γι'αυτό όσο προλαβαίνεις πούστη χαμογέλα, ερχόμαστε για σένα...